رومیان 4 - کتاب مقدس به زبان لکی - گویش مرکزیصالح وَه حساو هاتِن ابراهیم اژ رئی ایمو 1 ایلَهَه اِبارَه اَ چیئَه گه ابراهیم آوِردیَ دس، چَه بوشیم، او گه مِطابق جسم، باوَهجد ایمَه وَه حساوَ مای؟ 2 اَرِیَگه اَرّ ابراهیم وَه کارَلیا صالح وَه حساو هاتوئی، چیئی اَرِه افتخار کِردِن داشدی؛ مِنتائای اَرتَک خدا هُنَ نیَ. 3 اَرِیَگه نُسَخ مقدّس چَه موشی؟ «ابراهیم ایمو آوِردی اَر خدا ئو یَه اَرِه صالحبیئین وَه حساو یِهاتی.» 4 اِسگَه کسی گه کارَ مِهِه، مِزدَسی حخ او وَه حساوَ مای، نه پیشکَشی. 5 مِنتائای اَوَه گه کار نِمِهِه، بلکِم ایمو باری اَر خدای گه بیدینَل صالح وَه حساوَ ماری، ایمون او صالحبیئین اَرِه وَه حساوَ مایتی. 6 هَراَ جورَ گه داوودیش، کسی گه خدا جیا اژ کارَل صالح وَه حساوَ مارِتی، بِمارِکَ مَذانی ئو موشی: 7 «خَوزگالَ اونَلی گه خطائَلو بَشخیاءَ ئو گنائَلو پوشیاءَ. 8 خَوزگالَ کسی گه خداون گنائَلی، اَر حساو نَنتی.» 9 آیا ایی خَوزگالَ، فَخَد اَرِه ختینَهکَریائَلَ یا اَرِه ختینَهنَکَریائَلیش هَس؟ اَرِیَگه موشیم ایمو ابراهیم اَرِه او صالحبیئین وَه حساو یِهات. 10 اَنی اِ چه وضی هُنَ اَرِه حساو بیتی؟ آیا دُما یَگه ختینَه بی یاگَه وِر اژ اَوَه؟ اَلوَت گه وِر اژ یَگه ختینَه بو، نه دُما اَوَه. 11 ابراهیم نشونَه ختینَه گِرتی تاگَه میری بو اَر اَ صالحبیئینی گه وِر اژ ختینَه بیئِنی، وَهسونگَ ایمو بوئیتیَ نَصُی. تاگَه او باوَه کُل کسَلی بو گه بییَگه ختینَه بوئن ایمونَ مارِن تاگَه صالحبیئین اَرِه اونَلیش وَه حساو بای. 12 ئو باوَه ختینَهکَریائَلیش هَس، یانی باوَه اونَلی گه نه فَخَد ختینَه بینَ، بلکِم اِنوم رئی ایمو گومَ مَنِن، اِنوم هَراَ رئیای گه باوَه ایمَه ابراهیمیش وِر اژ یَگه ختینَه بو، گومَ مَنیاتی. 13 اَرِیَگه وَهسونگَ شریعت نوئی گه وَدَه هاوِنتَ ابراهیم ئو نسِل او گه دنیا میَرِنَ میرات، بلکِم وَهسونگَ اَ صالحبیئینی گه اژ ایمونَ. 14 اَرِیَگه اَرّ کسَلی گه هانِ ژیر شریعتاِر میرات بیَرِن ایمو باطلَ ماو ئو وَدَه پُیچ. 15 اَرِیَگه شریعت خَضوءَ ماری؛ مِنتائای جای گه شریعت نیَ، اِشکونِن شریعتیش نیَ. 16 اَژونَسَ، وَدَه تکی هایتی اَر ایمو تاگَه اَررُی فیض بو ئو اَرِه کُل نسِل ابراهیم ضمونت بو، یانی نه فَخَد اَرِه اونَلی گه هانِ ژیر شریعتاِر، بلکِم اَرِه کسَلیشی گه اِ ایمو ابراهیم هُمبیَرِن، گه باوَه کُل ایمِئَه. 17 هَرهُنَ گه اِنوم تورات نُیسیاءَ: «مِه تونِم کِردیَسَ باوَه ملتَل فِرِه.» ئو اَرتَک خدا هُنِیشَ هَس، خدای گه ابراهیم ایمونئون آوِرد، او گه مِردیَل زِنیا مِهِه ئو چیئَلی گه نیِن مِهِئَه چیئَلی گه هَن. 18 وخدی هُیچ امیدی نوئی، ابراهیم وَه امید، ایمو آوِردی تاگَه بوءَ باوَه ملتَل فِرِه، هَرهُنَ گه وِتوئیونئون گه «نسِل تو هُنَ ماوَ.» 19 او اِنوم ایمو ووژ سُسا نوئی. اَسَه گه سِیل کِردی اَر لار بیگیو ووژ، اَرِیَگه نزیک اَر صد سال بیتی ئو یاگَه حِنی گه مِلالدُ ژِنِهِه سارایش حُشگا بوئی. 20 مِنتائای او اِنوم بیایمونی شِک نَهَردیَ وَدَه خدا، بلکِم اِنوم ایمو قویَت گِرتی، خدا جِلال داتی. 21 او اطمینو داشدی گه خدا مَتونی وَه وَدَه ووژ وفا کِ. 22 اَژونَبیَ ایمون او، «اَرِه او صالحبیئین وَه حساو یِهات.» 23 مِنتائای ایی قصَه «اَرِه او وَه حساو یِهات»، فَخَد اَرِه او نَنُیسیا 24 بلکِم اَرِه ایمِهیش نُیسیاءَ، تاگَه اَرِه ایمِهیش وَه حساو بای، اَرِه ایمَه گه ایمونمو آوِردیَس اَر او گه خداونمو عیسی اژ مِردیَل زِنیا کِردی، 25 گه وَه خاطر گنائَل ایمَه تسِلیم مرگ بی ئو وَه خاطر صالح وَه حساو یِهاتِن ایمَه، اژ مِردیَل زِنیا بی. |
@ 2024 Korpu Company