مِکاشفَه 5 - کتاب مقدس به زبان لکی - گویش مرکزیطومار ئو وَرک 1 اَسَه طومارمی اِ دس راس اَوَه گه نیشتوئی اَرسر تخت دی، گه اِ وَر ئو پِشت نُیسیائیتی ئو وَه هفت میر، میرِموم بوئی. 2 ئو فریشدَه زوردارمی دی گه وَه دَنگ کَلِنگا اِلومَ مَهَردی: «کیَ گه لائقَ طومارِهَه واز کِ ئو میرَلی بشکِنی؟» 3 ئو هُیچ‌کس اِ آسمو یا اَررُی زَمی یا اِ ژیر زَمی نتونستی طومارِهَه واز کِ یاگَه سِیل کِیتی اِنوم. 4 ئو مِه بِنیام نا اَر گیری‌گاو اَرِیَگه هُیچ‌کس نوئیَ دی گه لائق واز کِردِن طومار یا سِیل کِردِن اِنوم بوتی. 5 اَسَه یَکی اژ ریش‌اَسبیَل وِتی‌ئونِم: «نگیر؛ سِیل کَ اَ شیر طائفَه یهودا، اَ ریشی داوودَ فائق هاتیَ، تاگَه بتونی طومار ئو هفت میری واز کِ.» 6 ئو اِ بِن تخت ئو چوار موجود زِنی ئو اِنومجا ریش‌اَسبیَل، دیم گه وَرکی هوسیاءَ گه هَماری قُرونی بیَ، ئو هفت شاخ ئو هفت چیَم داشدی گه هفت روحِ خدان گه کِل‌بینَس اَرِه کُل زَمی. 7 ئو وَرکِهَه هاتِ وَر ئو طومارِهَه اژ دس راس او گه نیشتوئی اَر تخت، سَنی. 8 ئو هَریَگه او طومارِهَه سَنی، اَ چوار موجود زِنیَ ئو اَ بیس ئو چوار ریش‌اَسبیَ اَر وَر وَرکِهَه کَتن اَر زَمی. اونَل هرکُم چَنگ ئو جُمَل طِلا پِر اژ بِخور گه هَراَ دوعائَل ایمودارَل مسیحَسَ، وَه دَسونا بی. 9 ئو سروء تازه‌ئونی حیوَن، گه موئِتی: «تو لائق سَنِن طومارین ئو لائق اِشکونِن میرَل اَوَه، اَرِیَگه قُرونی بین ئو وَه خوین ووژِت، مردِمِت اژ هر طائفَه ئو زوئون ئو قوم ئو ملت، اَرِه خدا خِری؛ 10 ئو اونَلِت کِردَ مملکتی ئو کاهنَلی اَرِه خداءِ ایمَه ئو اونَل اَررُی زَمی سِلطنتَ مَهَن.» 11 اَسَه سِیلِم کِرد، ئو دَنگ فریشدَه‌ل فِرَه‌می شنَفت گه شِمارو کُرور کُرور ئو هزارون هزار بی، ئو اِ دورادور اَ تختَ ئو موجودَل زِنی ئو ریش‌اَسبیَل هوسیائین. 12 ئو وَه دَنگ کَلِنگا موئِتو: «اَ وَرکَ گه قُرونی بیَ لائقَ گه قویَت ئو دولَمَنی ئو حکمت ئو قدِرت، ئو عزّت ئو جِلال ئو بِرَکت پیشکَش بوتی اَری.» 13 اَسَه شنَفتِم گه هر مخلوقی گه ها آسمون ئو اَررُی زمین ئو اِ ژیر زمین ئو اِنوم دریااِر، ئو کُل چیئَلی گه ها نومون‌اِر، هُنَ محیوَنو: «بِرَکت ئو عزّت ئو جِلال ئو قویَت، اَر او گه نیشتیَس اَر تخت ئو اَر وَرک، تا ابدالآباد.» 14 ئو اَ چوار موجود زِنیَ وِتو: «آمین»، ئو اَ ریش‌اَسبیِلَ وَه رُیا کَتن اَر زَمی ئو عَبادتو کِرد. |
@ 2024 Korpu Company