اول قرنتیان 7 - کتاب مقدس به زبان لکی - گویش مرکزی

اِبارَه ژِناشویی

¹ اِسگَه اِبارَه چیئَلی گه اَرِه مِه نُیسونوئیتو؛ موشینو: «خوءَ گه پیا دس اَر قِ ژَن نَنی.»

² مِنتائای اَرِیَگه وسوسَه بی‌عصمتی هَس، هر پیای باس ژَن ووژ داشدوئیتی ئو هر ژَنی میردَه ووژ.

³ پیا باس دِن ژَن ووژ اژ مِل ووژ اِرباری ئو ژَن‌یش دِن میردَه ووژ.

⁴ اَرِیَگه ژَن صِلا لار ووژ نِری، بلکِم هِن میردَه‌سی، ئو پیائیش صِلا لار ووژ نِری بلکِم هِن ژِنَسی.

⁵ حخ ژِناشویی اَر یَکتِری دَریخ نَهَن، مَر وَه رضائت یَکتِری اَرِه مِدتی گه میا ووژتو وَخمِ دوعا بِهِینو. اَسَه اِدوارَه بورن اَرِه تک یَک، تاناخواد شِطو وَه خاطر یَگه نِمَتونینو نوا ووژتو بِگِرینو، وسوسَه‌تو کِ.

⁶ مِه یَگه موشِم اِجور حکِم نیَ، بلکِم موشِم صِلا یَسَ.

⁷ آواخدِم داشد کُل اِجور مِه بیان، مِنتائای هر کی یِه جور عطا اژ خدا گِرتیِ؛ یَکی یِه جور عطا دیری ئو یَکی، یِه جورتِر.

⁸ وَه کسَلی گه مِجردِن ئو بیوَه‌ن، موشِم گه خوءَ اِجور مِه مِجرد بِمینِن.

⁹ مِنتائای اَرّ نِمَتونِن نوا ووژو بِگِرِن، داوات بِهَن. اَرِیَگه داوات کِردِن اژ سُتِن اِنوم آگِر هُواوهوس بیتِرَ.

¹⁰ اَرِه کسَلی گه داواتو کِردیَ حکِم مِه یَسَ، -حکِم مِه نه، بلکِم حکِم خداون- گه ژَن نَباس اژ میردَه ووژ جیاآ بو.

¹¹ مِنتائای اَرّ هُنَ کِردی، دیَر نَباس شوی بِهِه ئو یاگَه باس وَه‌گَرد میردَه ووژ دوسی بِهِه ئو پیائیش نَباس ژَن ووژ طِلاخ دِ.

¹² وَه کسَلی‌تِرَ موشِم -مِنَ موشِم، نه خداون- گه اَرّ بِرای ژَن بی‌ایمونی دیری ئو اَ ژِنَ حاضرَ وَه‌گَرد زِنِه‌ی بِهِیتی، اَ بِرا نَباس ژَن ووژ طِلاخ دِ.

¹³ اَرّیش ژَنی میردَه بی‌ایمونی دیری ئو اَ پیاءَ حاضرَ وَه‌گَرد زِنِه‌ی بِهِیتی، اَ ژِنَ نَباس اژ میردَه ووژ طِلاخ بِگِری.

¹⁴ اَرِیَگه میردَه بی‌ایمو وَه‌سونگَ ژَنیا مقدّسَ ماو ئو ژَن بی‌ایمو وَه‌سونگَ میردِه‌آ مقدّسَ ماو. اَرّ هُنَ نوئیا، آیلَلتو ناپاکَ موئیان؛ مِنتائای هُنَ نیَ، بلکِم اُوُ مقدّسِن.

¹⁵ مِنتائای اَرّ اَوَه گه بی‌ایمونَ بِیتی اژ هُمسر ووژ جیاآ بو، بِیلِن هُنَ بِهِه. اِ هُنَ وضی میردَه یا ژَن ایمودار مجبور نیَ وَه‌گَرد او زِنِه‌ی بِهِه. خدا ایمَه دَوَت کِردیَسیَ صُئل ئو دوسی.

¹⁶ اَرِیَگه اِاِ ژَن، اژ کوءَ مَذانین گه باعث نجاد میردَه‌ت نِموئین؟ ئو اِاِ پیا، اژ کوءَ مَذانین گه ژَنِت نجاد نِمِین؟

¹⁷ فَخَد بِیلِن هر کی اَجورَ زِنِه‌ی بِهِه گه خداون اَرِه او آوشدیَسیَ کِل چیَم ئو خدا اَرِه اَوَه او دَوَت کِردیَسی. یَه حکِم مِنَ اِنوم کُل کلیسائَل.

¹⁸ آیا کسی وِر اژ یَگه خدا دَوَت کِیتی ختینَه بیَ؟ او وَه دُم یَه‌آ نو گه نشونَه‌ل ختینَه اژ ووژ هیزدِ؛ آیا کسی وِر اژ یَگه خدا دَوَت کِیتی ختینَه نوئیَ؟ او وَه دُم یَه‌آ نو گه ختینَه بو.

¹⁹ اَرِیَگه ختینَه بوئین یاگَه ختینَه نوئین مِهم نیَ، بلکِم مِهم وَه جا آوِردِن فِربونَل خداءَ.

²⁰ هر کی اِ هر وضی گه موقَع دَوَت کِردِنی بیَ، بِمینی.

²¹ آیا موقِی گه دَوَت بین، نوکر بین؟ هُیچ ووژِت ناراحت نِهَه. مِنتائای اَرّ مَتونین آزادی ووژِت بارین‌َ دس، ایی مِجالَ اژ دس نیَ.

²² اَرِیَگه نوکری گه اژ جونِم خداون دَوَت بیَ، اِنوم خداون آزادَ؛ ئو آم آزادیشی گه اژ جونِم خدا دَوَت بیَ، نوکر مسیحَ.

²³ هُمَل وَه خیمتی خِریاینونَ، اِسَه نوئنَ نوکر اِنسونَل.

²⁴ اِسَه، اِاِ بِرال، بِیلِن هر کی اِ هر وضی گه دَوَت بیَ، هَراَ جورَ اَر تک خدا بِمینی.

اِبارَه کسَلی گه مِجرد ئو بیوَه‌ن

²⁵ مِنتائای اِبارَه اونَلی گه دمِ بختِن، اژ جونِم خداون حکمی نِرِم. مِنتائای مِه گه وَه لِفط خداون کسی کِم گه اِتِمادَ بی دیرینونی، نظر ووژمَ موشِم.

²⁶ مِه گُمونَ مَهَم وَه خاطر سخدیَلی گه اِسگَه هَس، اَرِه اِنسو خوءَ اِ هر وضی گه هَس بِمینی.

²⁷ اَرّ ژَنِت حُاستیَ، اَژینی جیا ناو ئو اَرّ ژَن نِرین، مِنِی ژَن نِهَه.

²⁸ مِنتائای اَرّ ژَن بُوازین، گناتی نَهَردیَ؛ ئو اَرّ دِتی گه وخد شوی کِردِنَسی شوی بِهِه، گنا نَهَردیِ. مِنتائای اونَلی گه داواتَ مَهَن، اِنوم ایی زِنِه‌یَ جُور مَکیشِن ئو مِه نِمِم هُمَه جُور بِکیشینو.

²⁹ بِرال، مصقودِم یَسَ گه وَخدمو تَنگَ. اَژیرِ دُما، جُ‌جُ اونَلی گه ژَن دیرِن، جوری زِنِه‌ی بِهَن گه بِگِر ژَن نِرِن؛

³⁰ ئو کسَلی گه عازیَتیِن، جوری بوئن بِگِر گه عازیَتی نیِن؛ ئو کسَلی گه خَوشالِن، جوری بوئن بِگِر گه خَوشال نیِن؛ ئو کسَلی گه چیئی مَخِرِن، جوری بوئن بِگِر گه صائای چیئی نیِن؛

³¹ ئو کسَلی گه وَه‌گَرد ایی دنیاءَ حساوکتاو دیرِن، جوری بوئن گه بِگِر حساوکتاوی نِرِن. اَرِیَگه ایی دنیاءَ دیری مَگُذَری.

³² مِه مِم گه هُمَه اِ هول هُیچی نوئینو. پیا مِجرد، ها هول فِربونَل خداون، ها هول یَگه چطور خداون اژ ووژ راضی بِهِه؛

³³ مِنتائای پیا ژَن‌دار، ها هول چیئَل ایی دنیاءَ، گه چطور ژَن ووژ راضی بِهِه.

³⁴ ئو دوس داشدِن او اِنوم خدا ئو ژَنی بیَرا ماو. هَرهُنَ، ژَن مِجرد یا دِتی گه شوی نَهَردیِ، ها هول کارَل خداون، ها هول یَگه چطور اِ لار ئو اِ روح مقدّس بو؛ مِنتائای ژَن میردَه‌دار ها هول چیئَل ایی دنیاءَ، ها هول یَگه چطور میردَه ووژ راضی بِهِه.

³⁵ مِه یوئنَ اَرِه ووژتونَ موشِم، نه اَرِه یَگه بِنِمتون‌ِ قِدِبَن. مصقودِم یَسَ گه چیئی گه دُریسَ اَنجوم دَن ئو هُیچی نواتو نَگِری گه ووژتو وَخم خداون کِینو.

³⁶ اَرّ پیای گُمونَ مِهِه گه رفداری وَه‌گَرد دِتی گه هایتِ ژیر نِکا دُریس نیَ ئو شَوَت فِرِه‌ی دیری گه باس هُنِ‌یشَ بو، بِیلِن اَ پیاءَ تَمارزو بِشکتی، بِیلِن داوات بِهِه، ایی کارَ گنا نیَ.

³⁷ مِنتائای اَرّ پیای هوسیاس اَر سر تصمیم ووژ ئو زور اَر سر نیَسی بلکِم مَتونی نوا شَوَت ووژ بِگِری ئو تصمیم ووژ گِرتیَسی گه حالامی دِتی گه هایتِ ژیر نِکا داوات نِهِه، اَ پیائیشَ کار خوئی مِهِه،

³⁸ اِسَه اَوَه گه دِتی گه هایتِ ژیر نِکا داواتَ مِهِه، کار خوئی مِهِه؛ مِنتائای اَوَه گه داوات نِمِهِه جُ‌جُ کار بیتِری مِهِه.

³⁹ ژَن تا موقِی گه میردِه‌ی زِنیَ پابَن اوءَ. مِنتائای اَرّ میردِه‌ی بِمِری، آزادَ شوی بِهِه وَه هر کسی گه مِیتی، اَلوَت فَخَد اِنوم خداون.

⁴⁰ وَه ایی حالا اژ نظر مِه اَرّ شوی نِهِه، خَوشال‌تِرَ؛ ئو گُمونَ مَهَم مِن‌یش روحِ خدا دیرِم!