માથ્થી 25 - કોલી નવો કરાર

દશ કુંવારીઓની વાર્તા

¹ ફરી ઈસુએ એના ચેલાઓને કીધુ કે, જઈ માણસનો દીકરો પાછો આયશે, તઈ સ્વર્ગનું રાજ્ય દસ કુંવારીઓની જેવું હશે, જે પોત પોતાની મશાલો લયને વરરાજાને મળવા હાટુ બારે નીકળી.

² તેઓમાં પાંસ મુરખ હતી, અને પાંસ બુદ્ધિશાળી હતી.

³ ઈ મૂરખ કન્યાઓએ પોતાની મશાલો તો લીધી, પણ પોતાની ભેગુ વધારે તેલ લીધું નય.

⁴ પણ બુદ્ધિશાળીઓએ પોતાની મશાલો હારે, પોતાની કુપ્પીમાં વધારે તેલ લીધું.

⁵ જઈ વરરાજાને આવતાં વાર લાગી, એટલામાં ઈ બધ્યુય, ઝોલા ખાયને હુઈ ગયુ.

⁶ અડધી રાતે ધોમ ધડાકાનો અવાજ હંભળાણો, “જોવ, વરરાજો આવ્યો છે! એને મળવા બારે હાલો.”

⁷ તઈ તેઓ બધ્યુય કુંવારીઓ ઉઠીને પોત પોતાની મશાલો તૈયાર કરવા મંડયુ.

⁸ અને મુરખીઓએ બુદ્ધીશાળીઓને કીધુ કે, “તમારી પાહે જે તેલ છે એમાંથી થોડુંક અમને આપો કેમ કે, અમારી મશાલો ઠરી જાય છે.”

⁹ પણ બુદ્ધિશાળીઓએ જવાબ દીધો કે, ખબર નય, કદાસ અમને અને તમને પુરૂ થાય એટલું તેલ નથી, ઈ હાટુ આ હારું છે કે, તમે વેસનારાઓની પાહે જાવ, પોત પોતાની હારું વેસાતી તેલ લીયાવો.

¹⁰ પણ જઈ તેઓ વેસાતી તેલ લેવા જાત્યું હતી તઈ વરરાજો આવી ગયો અને જેઓ તૈયાર હતી, તેઓ એની હારે લગન જમણવારના ઘરમાં ગય અને કમાડ બંધ કરવામાં આવ્યું.

¹¹ એની પછી ઈ બીજી કુંવારીઓ પાછી આવીને રાડુ પાડીને વરરાજાને કેવા મંડી કે, “ઓ માલિક, ઓ માલિક, અમારી હાટુ કમાડ ઉઘાડો!”

¹² પણ એણે તેઓને કીધું કે, “હું તમને હાસુ કવ છું કે, હું તમને ઓળખતો નથી.”

¹³ ઈ હાટુ તમે જાગતા રયો કેમ કે, મારો પાછા આવવાનો વખત તમે જાણતા નથી.

ત્રણ ચાકરની વાર્તા

¹⁴ જઈ હું પાછો આવય, તઈ સ્વર્ગનું રાજ્ય આ રીતનું હશે: એક માણસ લાંબી યાત્રામાં જાતી વખતે એણે પોતાના ચાકરોને બોલાવીને પોતાની માલ મિલકતમાંથી થોડીક તેઓને હોપીને કીધું કે, આ માલ મિલકતનો વેપાર કરીને વધારે માલ મિલકત મેળવો.

¹⁵ એકને એણે પાંસ તાલંત, બીજાને બે તાલંત, ત્રીજાને એક તાલંત, એમ બધાયને પોતપોતાના સામર્થ્ય પરમાણે તાલંત આપ્યા અને ઈ પરદેશ ગયો.

¹⁶ જેને પાંસ તાલંતો એટલે એક તાલંતની કિમંત લગભગ પંદર વરહની મજુરી બરાબર છે તે મળ્યા, ઈ તરત જયને વેપાર કરીને બીજા પાંસ તાલંત કમાણો.

¹⁷ એમ જ જેને બે તાલંતો આપવામાં આવ્યા હતા, ઈ હોતન બીજા બે તાલંત કમાણો.

¹⁸ પણ જેને એક તાલંત મળ્યો, એણે જયને જમીનમાં ખોદીને પોતાના ધણીનું આપેલું તાલંત હંતાડી દીધું.

¹⁹ ઘણાય દિવસો પછી ઈ ચાકરોનો માલિક આવીને તેઓની પાહેથી તાલંતોનો હિસાબ માગવા લાગ્યો.

²⁰ તઈ જેને પાંસ તાલંત મળ્યા હતા તે બીજા પાંસ તાલંત કમાણો અને કીધું કે, “માલિક તે મને પાંસ તાલંત હોપ્યા હતા. જો, હું ઈ ઉપરાંત પાંસ સિક્કા વધારે કમાણો છું”

²¹ તઈ એના માલિકે એને કીધું કે, “શાબાશ હારા અને વિશ્વાસુ ચાકર! તું થોડીક સંપતીમાં વિશ્વાસુ માલુમ પડયો છે, ઈ હાટુ હું તને ઘણી મિલકત ઉપર અધિકારી ઠેરાવય. તું તારા માલિકનાં આનંદમાં ભાગીદાર થા.”

²² અને જેને બે તાલંત મળ્યા હતા, એણે પણ આવીને કીધું કે, “માલિક, તમે મને બે તાલંત હોપ્યા હતા, જો ઈ ઉપરાંત હું બીજા બે તાલંત વધારે કમાણો છું”

²³ એના માલિકે એને કીધું કે, “શાબાશ હારા અને વિશ્વાસુ ચાકર! તું થોડીક સંપતીમાં વિશ્વાસુ માલુમ પડયો છે, ઈ હાટુ હું તને ઘણી મિલકત ઉપર અધિકારી ઠેરાવય. તું તારા માલિકનાં આનંદમાં ભાગીદાર થા.”

²⁴ પછી જેને એક તાલંત મળ્યો હતો, એણે પણ આવીને કીધુ કે, હે માલીક, જ્યાં નથી વાવ્યુ, ન્યાથી તું કાપનાર અને જ્યાં નથી વેરયુ, ન્યાથી તું ભેગુ કરનાર છે, મે એને એવો કડક માણસ જાણ્યો.

²⁵ ઈ હાટુ મે બીજે દિવસે જયને તારા તાલંતને જમીનમાં દાટી દીધો. કેમ કે, મને બીક હતી કે, જો હું તારી મિલકતને ખોય નાખય, તો તું મને સજા આપય.

²⁶ એના ધણીએ એને જવાબ દીધો કે, “અરે ભુંડા અને આળસુ ચાકર, જ્યાં મે નથી વાવ્યુ ન્યાથી હું કાપું છું, જ્યાં મે વેરયુ નથી, ન્યાથી હું ભેગુ કરું છું, એમ તને ખબર હતી.”

²⁷ જો તે મારા રૂપીયા સાવકારની પાહે જમા કરી દીધા હોત તો હું આવું તઈ મારા વ્યાજ સહીત મને મળત.

²⁸ તઈ ચાકરોને ધણીએ કીધું કે, ઈ હાટુ એની પાહેથી તાલંત લયને જેની પાહે તાલંત છે એને ઈ આપો.

²⁹ કેમ કે, જેની અંદર જે હું શિખવાડું છું એને હંમજવાની ઈચ્છા છે, એને પરમેશ્વર હજી વધારે હંમજણ આપશે. અને જે કોય પણ હંમજવાની ઈચ્છા નથી રાખતો, તો એની પાહે જે હંમજણ છે, ઈ પણ લય લેવાહે.

³⁰ આ નકામાં ચાકરને બારના અંધારામાં નાખી દયો, જ્યાં રોવું અને દાંતની સક્કીયું સડાવવાનું થાહે.

માણસનો દીકરો ન્યાય કરશે

³¹ જઈ હું, માણસનો દીકરો ફરીથી આવય, તો પોતાના મહિમાના બધાય, મારા સ્વર્ગદુતો હારે લયને આવય. તઈ હું બધાય લોકોનો ન્યાય કરવા હાટુ મારા મહિમાના રાજ્યાસન ઉપર બેહય.

³² ન્યા બધી જાતિના લોકોને મારી આગળ ભેગી કરાહે, જેમ ભરવાડ ઘેટાને બકરાથી જુદા પાડે છે, એમ હું તેઓને એકબીજાથી જુદા પાડય.

³³ ઘેટાઓને એટલે ન્યાયી લોકોને પોતાના જમણા હાથે પણ બકરાઓને એટલે કે અન્યાયી લોકોને ડાબા હાથે હું ઉભા કરય.

³⁴ તઈ હું, રાજા પોતાની જમણી બાજુના લોકોને કેય કે, મારા બાપના આશીર્વાદિત લોકો આવો અને ઈ રાજ્યના અધિકારીઓ થાવ, જે જગતની શરૂઆત અગાવ તમારી હાટુ તૈયાર કરેલું છે.

³⁵ કેમ કે હું ભૂખ્યો હતો, તઈ તમે મને ખવડાવું. જઈ હું તરસો હતો, તઈ તમે મને પાણી પાયુ. હું પારકો હતો, તઈ તમે મને પરોણો રાખ્યો.

³⁶ જઈ હું નાગો હતો, તઈ તમે મને લુગડા પેરાવા. જઈ હું માંદો હતો, તઈ તમે મને જોવા આવ્યા હતા. હું જેલખાનામાં હતો, તઈ તમે મારી ખબર લીધી હતી.

³⁷ તઈ ન્યાયીઓ જવાબ આપશે કે, પરભુ, ક્યારે અમે તને ભૂખો જોયને ખવડાવું? અને તરસો જોયને પાણી પાયુ?

³⁸ ક્યારે અમે તને પારકો જોયને પરોણો રાખ્યો અને નાગો જોયને લુગડા પેરાવા?

³⁹ ક્યારે અમે તને માંદો અને કેદમાં જોયને તને મળવા આવ્યા?

⁴⁰ તઈ હું, રાજા તેઓને જવાબ આપય કે, “હું તમને હાસુ કવ છું કે, આ મારા ભાઈઓમાના બોવ નાનામાંથી એક ચેલાની હાટુ તમે કાય કરયુ એટલે ઈ તમે મારી હારે કરયુ.”

⁴¹ પછી હું ડાબી બાજુના લોકોને પણ કેય કે, ઓ હરાપિત, લોકો જે અનંતકાળની આગ, શેતાન અને એના દુતોની હાટુ જે પરમેશ્વરે તૈયાર કરેલી છે, એમા તમે મારી આગળથી જાઓ.

⁴² કેમ કે, જઈ હું ભૂખ્યો હતો, પણ તમે મને ખવડાવ્યુ નય. હું તરસો હતો, પણ તમે મને પાણી પાયુ નય.

⁴³ હું પારકો હતો, પણ તમે મને પોતાના ઘરમાં મેમાન રાખ્યો નય. હું નાગો હતો, પણ તમે મને લુગડા પેરાવા નય. હું માંદો અને જેલખાનામાં હતો પણ તમે મારી ખબર લીધી નય.

⁴⁴ તઈ તેઓ જવાબ આપશે કે, “હે પરભુ, ક્યારે અમે તને ભૂખો, તરસો, માંદો અને જેલખાનામાં જોયને તારી સેવા કરી નય?”

⁴⁵ તઈ હું જવાબ આપય કે, “હું તમને હાસુ કવ છું કે, આ બોવ નાનામાંથી નાના એકને તમે કાય કરયુ નય ઈ હાટુ તમે મને પણ કરયુ નય.”

⁴⁶ અને તેઓ અનંતકાળની સજા ભોગયશે પણ ન્યાયી લોકો જે જમણી બાજુ છે તેઓ અનંતકાળના જીવનમાં પ્રવેશ કરશે.