1 કરિંથીઓને પત્ર 12 - કોલી નવો કરાર

પવિત્ર આત્માના વરદાનો

¹ વિશ્વાસી ભાઈઓ અને બહેનો, પવિત્ર આત્મા દ્વારા મળતા વરદાન વિષે તમે અજાણ્યા રયો એવી મારી ઈચ્છા નથી.

² તમે જાણો છો કે, જઈ તમે વિશ્વાસ કરયો એની પેલા કેવું જીવન જીવતા હતા, તઈ કોય તમારી દોરવણી કરતાં હતા જેથી તમે મૂંગી મૂર્તિઓની પૂજા કરો.

³ ઈ હાટુ હું તમને જણાવું છું કે, પરમેશ્વરનાં આત્માથી બોલનારો કોય પણ માણસ ઈસુને હરાપિત કેતો નથી, અને કોય પણ માણસ, પવિત્ર આત્મા વગર “ઈસુ જ પરભુ છે” એવું કય હકતો નથી.

⁴ જુદી જુદી પરકારના વરદાનો હોય છે, પણ આત્મા એકનો એક જ છે.

⁵ પરમેશ્વરની સેવા કરવાની જુદી-જુદી રીત છે પણ પરભુ એકનો એક જ છે.

⁶ કામો ઘણાય પરકારના છે પણ પરમેશ્વર એકનો એક જ છે જે બધીય બાબતોમાં બધાય લોકોમાં કામ કરે છે.

⁷ બધાયનું ભલું થાય ઈ હાટુ હરેક બાબતમાં કોયને કોય રીતે આત્માની દોરવણી મળે છે.

⁸ એક વિશ્વાસીને પરમેશ્વરની આત્માથી જ્ઞાનની વાત અપાય છે; તો કોય બીજાને જ્ઞાનનો સંદેશો અપાય છે.

⁹ કોયને ઈ જ આત્માથી વિશ્વાસ; અને કોયને ઈ જ આત્માથી હાજા કરવાનું વરદાન આપે છે.

¹⁰ કોયને સમત્કારી કામો કરવાનું; અને કોયને સંદેશો આપવાનું; કોયને આત્માઓને પારખવાનું, અને કોયને જુદી-જુદી ભાષા બોલવાનું અને કોયને ભાષાંતર કરવાનું કૃપાદાન આપવામાં આવેલું છે.

¹¹ પણ પોતાની ઈચ્છા પરમાણે હરેકને કૃપાદાન વેસી આપનાર અને બધાય શક્ય કામ કરનાર ઈનો ઈ જ આત્મા છે.

દેહ એક અંગો કેટલાય

¹² કેમ કે, જે પરકારે દેહ એક છે અને એના અંગો, બોવ છે, અને તે એક દેહના બધાય અંગો, ધણાય હોવા છતાં પણ બધાય મળીને એક જ દેહ છે, એમ જ મસીહ પણ છે.

¹³ જો આપણે યહુદી હોય કા બિનયહુદી હોય કે દાસ હોય કે આઝાદ હોય, આપડે બધાય એક જ આત્માથી જળદીક્ષા પામીને એક જ દેહ બની ગયા છે. અને આપણે બધાયે ઈ જ આત્મા પામી છે. જેવી રીતેથી આપડે એક જ વાટકામાંથી પીયી છયી.

¹⁴ આપડા દેહમાં એક જ અંગ નથી, પણ ઘણાય છે.

¹⁵ જો પગ કેય કે, હું હાથ નથી ઈ હાટુ હું દેહનો અંગ નથી, એથી ઈ દેહનો ભાગ મટી જાતો નથી.

¹⁶ અને જો કાન કેય કે, “હું આંખ નથી ઈ હાટુ હું દેહનો અંગ નથી.” એથી ઈ દેહનો ભાગ મટી જાતો નથી.

¹⁷ જો આખો દેહ આંખ જ હોત. તો ઈ કેવી રીતે હાંભળત? જો આખો દેહ કાન હોત, તો ઈ કેવી રીતે હુંય હક્ત?

¹⁸ પણ હાસોહાસ પરમેશ્વરે આપડા દેહના બધાય અંગોને પોતાની ઈચ્છા પરમાણે દેહમાં લાયક જગ્યાએ ગોઠવા છે.

¹⁹ પણ જો એક જ અંગ હોત, તો કોય દેહ જ હોત નય!

²⁰ ઈ હાટુ, ભલેને દેહના ઘણાય અંગો છે, તોય દેહ તો એક જ છે.

²¹ આંખ હાથને એમ નથી કય હકતી કે, “મારે તારી જરૂર નથી!” અને માથું પગને એમ નથી કય હકતું કે, “મારે તમારી જરૂર નથી!”

²² વળી દેહના કેટલાય કુમણાં અંગો સિવાય તો આપડે હલાવી હકતા જ નથી.

²³ અને જે અંગો વિષે આપણને એમ લાગે છે કે, તેઓ ખાસ ઉપયોગી નથી, એની જ આપડે વધુ કાળજી રાખી છયી.

²⁴ આપડા રૂપાળા અંગોને એવી જરૂર નથી. પણ જેનું માન ઓછુ હતું એને પરમેશ્વરે વધારે માન આપીને, દેહને ગોઠવ્યું છે.

²⁵ પરમેશ્વરે એવું ઈ હાટુ કરયુ જેથી દેહના થોડાક અંગોમાં એકબીજાની હારે બાધણુ નો હોય, પણ તેઓ એકબીજાની હાટુ એક જ હરખી દેખભાળ રાખવી જોયી.

²⁶ ઈ હાટુ જો આપડા દેહના એક અંગમાં દુખાવો થાય તો આખાય દેહને દુખ થાય છે. અને એવી જ રીતે જો આપડા દેહના એક અંગને હારી રીતે હંભાળ રાખવામાં આવે તો આખોય દેહ રાજી છે.

²⁷ આ પરકારે તમે બધાય મસીહના છો, અને તમે દરેક એક એક અંગની જેમ છો.

²⁸ મંડળી અને મસીહના આ દેહમાં, પરમેશ્વરે આપણને જુદા જુદા પરકારના કામો આપ્યા છે: બધાયની પેલા, થોડાકને ગમાડેલા ચેલા થાવા હાટુ ગમાડીયા, બીજા આગમભાખીયાઓ, ત્રીજા શિક્ષકો, પછી સમત્કાર કરનારાઓ, હાજા કરનારાઓ, મદદ કરનારાઓ, વહીવટકરનારાઓ, અને જુદી જુદી ભાષા બોલનારાઓ.

²⁹ આપડે બધાય ગમાડેલા ચેલા નથી, આપડે બધાય આગમભાખીયા નથી, આપડે બધાય સંદેશો આપનારા નથી, આપણે બધાય સમત્કાર કરનારા નથી.

³⁰ આપડે બધાયને હાજા કરવાનું વરદાન મળ્યું નથી, આપડે બધાયને જુદી-જુદી ભાષા બોલતા નથી, આપડે બધાય ભાષાંતર કરતાં નથી.

³¹ જે વરદાનો વધારે હારા છે એને મેળવવાની ઈચ્છા રાખો; તોય પણ હું તમને ઈ કરતાં વધારે હારો મારગ બતાવું છું.