Zekeriya 7 - Kurmanji Încîl

Rojiya ku ne ji dil e

¹ Di roja çarê meha nehan –ku meha Kîslevê ye– a çarsaliya padîşahiya Daryûs de gotina Xudan ji Zekeriya re hat.

² Gelê Bêt-Êlê, Sareser, Regem-Melek û mirovên wan şandin hizûra Xudan ku jê lava bikin

³ û ji kahinên Mala Xudanê Karîndar û pêxemberan bipirsin: “Çawa ku me bi salan e dikir, di meha pêncan de em bigirîn û rojî bigirin?”

⁴ Gotina Xudanê Karîndar ji min re hat û got:

⁵ “Ji tevahiya gelê welêt û kahinan re bêje: ‘Gava we ji bo wan heftê salan, di meha pêncan û meha heftan de rojî digirt û şînê dikir, ma bi rastî we ji bo min kir?

⁶ Ma we ji bo xwe nedixwar û venedixwar?

⁷ Dema Orşelîm, bajarên derdora wê, Negev û Şefêla tije bûn û di firehiyê de bûn, ma peyvên ku Xudan bi riya pêxemberên berê gotibû ne ev bûn?’”

⁸ Gotina Xudan ji Zekeriya re hat û got:

⁹ “Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Bi hikmên rast dîwanê bikin. Rehm û dilsozî nîşanî hev bidin.

¹⁰ Zordariyê li jinebî, sêwî, xerîb û bindestan nekin. Di dilê xwe de ji hev re xerabiyan nekin.’

¹¹ “Lê wan nexwest guhdarî bikin. Bi serhişkî pişta xwe dan. Guhên xwe girtin ku nebihîzin.

¹² Wan dilê xwe mîna keviran hişk kirin ku guhdariya Şerîet û gotinên Xudanê Karîndar nekin ku bi Ruhê xwe, bi riya pêxemberên berê şandine. Loma Xudanê Karîndar bi xezeba dijwar hêrs bû.

¹³ “Xudanê Karîndar dibêje: ‘Gava min gazî wan dikir, wan guh neda min. Loma gava ew gazî min bikin, ezê jî guh nedim wan.

¹⁴ Min ew wekî bahozê avêtin nav tevahiya miletên nenas. Wan welat hişt, loma bû wêrane ku kesek here û lê bimîne nema. Welatê xweş bû wêrane.’”