Zekeriya 6 - Kurmanji Încîl

Dîtiniya heştan: Çar erebeyên şer

¹ Min careke din serê xwe rakir û dît ku ji nav du çiyayên tûncîn, çar erebeyên şer derketin û tên.

² Di erebeya pêşî de hespên sor, di ya diduyan de reş,

³ di ya sisêyan de spî, di ya çaran de hespên belek hebûn. Her hesp xurt bû.

⁴ Min ji milyaketê bi min re dipeyivî re got: “Ev çi ne ezbenî?”

⁵ Milyaket got: “Ev çar ruhên ezmanan in ku ji cihê xizmeta Rebê tevahiya dinyayê derketine.

⁶ Erebeya ku hespên reş dikişîne ber bi bakur ve, erebeya hespên spî ber bi rojava ve, erebeya hespên belek jî ber bi başûr ve diçe.”

⁷ Gava hespên beza derketin, ew ji bo li ser dinyayê bigerin, dixwestin herin. Milyaket ji wan re got: “Herin li ser dinyayê bigerin.” Ew rabûn geriyan.

⁸ Milyaket gazî min kir û got: “Binêre, yên ber bi bakur ve çûn, li wir hêrsa min kêm kir.”

Taca ku dane Yêşûyê Pêxember

⁹ Gotina Xudan ji min re hat û got:

¹⁰ “Ji kesên ji sirgûna Babîlê vegeriyane –ji Helday, Toviya û Yedaya– diyariyên wan bistîne û hema wê rojê here mala Yoşiyayê kurê Sefanya.

¹¹ Ji zêr û zîvê te stand tacekê çêke û deyne serê Yêşûyê Serkahinê kurê Yehosadaq.

¹² Jê re bêje: ‘Xudanê Karîndar wiha dibêje: Va ye mirovê bi navê gulî! Wê ji cihê xwe şax vede û Perestgeha Xudan ava bike.

¹³ Belê, kesê Perestgeha Xudan ava bike ew e. Wê heşmet li ser be. Wê li ser textê xwe rûne û serweriyê bike. Wê kahin li ser textê xwe be. Herwiha wê di navbera herduyan de ahengek hebe.’

¹⁴ Ji bo bîranîna Helday, Toviya, Yedaya û Yoşiyayê kurê Sefanya, wê tac li Perestgeha Xudan were dayîn.

¹⁵ Kesên dûr jî wê werin û ji bo avakirina Perestgeha Xudan kar bikin. Loma hûnê bizanibin ku Xudanê Karîndar ez şandime ba te. Heke hûn baş guhên xwe bidin dengê Xwedayê we Xudan, wê ev yek pêk bê.”