Zekeriya 5 - Kurmanji Încîl

Dîtiniya şeşan: Tomara ku difire

¹ Min serê xwe rakir û tomareke ku difire dît.

² Milyaket ji min re got: “Tu çi dibînî?” Min got: “Tomareke ku difire dibînim. Dirêjahiya wê bîst gaz, berfirehiya wê deh gaz e.”

³ Milyaket ji min re got: “Ev ew nalet e ku wê li seranserê welêt belav bibe. Çimkî her kesê dizî kiriye li gorî nivîsa aliyekî tomarê wê bê avêtin. Her kesê ku sonda derewîn kiriye jî, wê li gorî nivîsa aliyê din bê qewitandin.

⁴ Gotina Xudan ev e: ‘Ezê bikim ku ew bikeve. Wê bikeve mala kesê dizek û kesê li ser navê min sonda derewîn dixwe. Wê li ser vê malê bimîne û tevî dar û kevirê wê, wê tevahiya malê telef bike.’”

Dîtiniya heftan: Jina xerab a di sîtilê de

⁵ Milyaketê ku bi min re dipeyivî hat û ji min re got: “Serê xwe rake û binêre. Ev tiştê ku derdikeve çi ye?”

⁶ Min got: “Ev çi ye?” Wî got: “Ev sîtil e.” Wî berdewam kir û got: “Ev neheqiya gelê tevahiya welêt e.”

⁷ Qepaxa zirincî hat rakirin. Di nava sîtilê de jinek rûniştî bû.

⁸ Milyaket got: “Va ye ev xerabî ye!” Paşê jinikê dehfî nava sîtilê kir û devê wê bi qepaxa zirincî girt.

⁹ Min serê xwe rakir û dît ku du jin dihatin. Baskên wan ên ku dişibiyan baskên leglegan hebûn û ba di baskên wan de bû. Wan sîtil hilda û ber bi ezmanan ve bilind kir.

¹⁰ Min ji milyaketê bi min re dipeyivî re got: “Sîtilê bi ku ve dibin?”

¹¹ Wî ji min re got: “Ji bo ku ji jinikê re xaniyekê ava bikin, ber bi welatê Şînarê ve dibin. Gava xanî ava be, wê deynin cihê wê.”