Zekeriya 3 - Kurmanji Încîl

Dîtiniya çaran: Yêşûyê Serkahin

¹ Xudan, Yêşûyê Serkahinê ku li pêş Milyaketê Xudan û Îblîsê ku ji bo sûcdariya Yêşû bike li milê wî yê rastê bû, nîşanî min da.

² Xudan ji Îblîs re got: “Bila Xudan erzê te bişikêne. Îblîso, Xudanê ku Orşelîmê hilbijart, erzê te bişikêne. Ma ev mirov, ne ew êzingê nîvşewitî ye ku ji nav êgir hatiye derxistin?”

³ Yêşû li ber milyaket sekinîbû û cil û bergên qirêj li xwe kiribûn.

⁴ Milyaket, ji milyaketên pêşberî xwe re got: “Cil û bergên qirêj jê bikin.” Paşê berê xwe da Yêşû û got: “Va ye min sûcê li ser te rakir. Ezê cil û bergên xweşik li te bikim.”

⁵ Min got: “Bila şaşikeke paqij bidin serê wî.” Wan şaşikeke paqij li serê Yêşû pêça û cil û berg lê kirin. Milyaketê Xudan jî li ba wî sekinî bû.

⁶ Milyaketê Xudan, Yêşû hişyar kir û jê re got:

⁷ “Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Heke tu di riya min de bimeşî û peywirên ku didim te pêk bînî, tê serweriya Mala min û peywirdariya hewşên min jî bikî. Ezê destûr bidim ku tu li nav wan ên ku li vir disekinin, derkevî hizûra min.

⁸ “‘Ya Yêşûyê Serkahin! Tu û hevalên te yên kahin ên li ber te rûniştine guhdar bin! Çimkî ew, mirovên nîşanê ne. Va ye ezê xulamê xwe Gulî derxim meydanê.

⁹ Va ye kevirê ku min daniye ber Yêşû. Li ser wî heft çavî hene. Ezê nivîsa qewartî li ser wî binivîsim.’ Ev e gotina Xudanê Karîndar. ‘Ezê di nava rojekê de sûcê vî welatî ji holê rakim.’

¹⁰ Gotina Xudanê Karîndar ev e: ‘Wê rojê, wê her yek ji we gazî cîranê xwe bike ku were û li bin mêwê û darhejîrê rûne.’”