Zekeriya 11 - Kurmanji Încîl

¹ Ya Lubnan! Dergehên xwe veke Ku agir darên te yên sedrê bixwe!

² Ya dara çamê, bike zarîn! Dara sedrê ketiye, Darên xweşik xera bûn. Darmaziyên Başanê, bikin zarîn! Çimkî daristanên gur tewiyan.

³ Zarîna şivanan tê! Çimkî mêrgên wan ên spehî xera bûn! Himîna şêrên ciwan tê! Çimkî xera bû daristanên spehî yên li keviya Çemê Şerîayê.

Du şivan

⁴ Xwedayê min Xudan wiha got: “Pezên ji bo serjêkirinê hatine veqetandin biçêrîne.

⁵ Kesên pez kirîne serjê dikin lê cezayê xwe nakişînin. Kesên pez firotine jî dibêjin: ‘Şikir ji Xwedê re, va ye ez dewlemend bûm!’ Şivanên wan li ber wan nakevin.

⁶ Çimkî ezê êdî li ber şêniyên welêt nekevim.” Ev e gotina Xudan. “Ezê her kesî bidim destê cîranê wî û padîşahê wî. Wê welêt biperçiqînin, ezê jî tu kesî ji destê wan rizgar nekim.”

⁷ Loma min pezên ji bo serjêkirinê hatine veqetandin, bi taybetî yên bindest, çêrandin. Min du gopal dan destê xwe. Min ji yekê re got: “Kerem.” Ji ya din re got: “Yekîtî.” Bi vî awayî min pez çêrandin.

⁸ Di nava mehekê de min sê şivan ji ser û guhên xwe avêtin. Çimkî hîlê min ji pêz çûbû, pez jî, ji min nefret kir.

⁹ Min ji pêz re got: “Ezê êdî we neçêrînim. Yên bimirin bila bimirin, yên davêjin bila bavêjin, yên mayîn jî bila goştê hev bixwin.”

¹⁰ Min rahişt darê xwe yê bi navê “Kerem” û ew şikand. Bi vî awayî ez peymana ku min bi tevahiya gelan re kiriye xera dikim.

¹¹ Loma wê rojê peyman xerab bû. Bindestên pêz ku çav û guhên wan li min bûn, fêm kir ku ew gotina Xudan bû.

¹² Min ji wan re got: “Heke bi dilê we be, min bidin, an na dev jê berdin.” Loma wan sî zîv ji bo heqê min pîvan.

¹³ Xudan ji min re got: “Wan bavêje ber cerçêker” ango wê heqê zêde ku wekî bihayê min diyar kirine. Li ser vê yekê min sî zîv hilda û avêt ber cerçêkerê Mala Xudan.

¹⁴ Paşê min darê xwe yê din ê bi navê “Yekîtî” şikand. Bi vî awayî biratiya di navbera Cihûda û Îsraêlê de xerab dikim.

¹⁵ Xudan ji min re got: “Tu dîsa tiştên şivanekî ehmeq hilde.

¹⁶ Ezê şivanekî wisa li ser welêt bikim serwer ku wê haya wî ji avêtiyan tunebe. Wê li yên ji hev belav bûne negere. Wê birîndaran baş neke û saxleman têr neke. Bi tenê wê goştê pezên dermalekirî bixwe, simên wan jî bikişîne.

¹⁷ “Wey li şivanê min ê beredayî ku pêz diterikîne! Bila şûr li milê wî û çavê wî yê rastê bixe! Bila milê wî ji binî ve hişk bibe, Çavê wî yê rastê jî bi tevahî kor bibe!”