Zebûr 97 - Kurmanji Încîl

Zebûr 97

¹ Serweriya Xwedê dajo, bila erd şa be, Bila hemû keviyên deryayan şa bin!

² Ewr û tarî li der û dora wî ne, Rastdarî û dadperwerî bingeha textê wî ne.

³ Agir li pêş wî diçe, Li der û dorê, dijminên wî dişewitîne.

⁴ Birûskên wî dinyayê ronahî kirin, Erdê dît û lerizî.

⁵ Li pêş Xudan, li pêş Rebê tevê erdan, Çiya dihelin wek şimayê.

⁶ Ezman rastdariya wî didin bihîstin, Hemû milet berziya wî dibînin.

⁷ Hemû yên ku diperizin pûtan, Û pesnê xwe bi pûtên pûç didin, bila şerm bikin! Ey îlahno, biperizin Xudan!

⁸ Sîyonê bihîst û şa bû, Keçên Cihûdayê şa bûn, Ji ber dadbariya te, ya Xudan.

⁹ Çimkî ya Xudan, Herî Berzê dinê tu yî, Tu li ser hemû îlahan, pirr li jor î.

¹⁰ Ey hûn hezkirên Xudan, nefret bikin ji xerabiyan. Canê dilsozên xwe ew diparêze, Ew wan azad dike, ji destê xeraban.

¹¹ Ji bo rastan ronahî, Ji bo dilpakan şahî tê çandin.

¹² Ey yên rast, bi Xudan şa bin, Pîroziya wî bibîr bînin û spas bikin!