Zebûr 12 - Kurmanji Încîl

Zebûr 12

Bi sazên heşt têl re, Zebûra Dawid

¹ Xelas ke ya Xudan, dilsoz neman, Diqedin mirovên ewle li nav mirovan.

² Herkes ji cîranê xwe re derew dibêje, Bi xweşekî, bi durûtî dibêje.

³ Wê Xudan, lêva hemû xweşekan, Devê hemû zimandirêjan bibirre.

⁴ Ew ku «Em bi zimanê xwe serdest derdikevin, Lêvên me yên me ne, Kî efendiyên me ne?» dibêjin.

⁵ Ji ber bindestiya mexdûran, Ji nalîna feqîran, Xudan dibêje: «Niha ezê rabim, Aştiya ku wan bêrî kiriye ava kim.»

⁶ Gotinên pak in gotinên Xudan; Dimînin wî zîvê ku bi agirê tenûrê, Heft caran hatiye dadan.

⁷ Tu wan biparêze ya Xudan, Dûr bigire ji vî nifşê xeraban!

⁸ Çaxê ku nizmîyê di nav mirovan de dît raxbet, Xerab û xerabî li her derê derket.