Zebûr 119 - Kurmanji Încîl

Zebûr 119 (ALEF)

(ALEF)

¹ Xwezî bi wan ku riya wan paqij e, Ew di şerîeta Xudan de rêve diçin.

² Xwezî bi wan ku şîretên wî digirin, Bi hemû dilê xwe li wî digerin!

³ Ew tucar neheqiyê nakin, Di riya wî de rêve derin.

⁴ Şertên ku te danîn, Divê serî li ber wan bê danîn.

⁵ Xwezî ez biryardar bûma, Min qanûna te bi cih baniya!

⁶ Gava min bi cih anîn hemû emrên te, Hingê ez şermî nabim li ber te.

⁷ Çaxê ez hîn bim dadbariyên te yên rastdar, Ezê spas bikim ji te re bi dilekî sozdar.

⁸ Ezê bi cih bînim qanûnên te, Tu min bi tevahî bernede!

(BEYT)

(BEYT)

⁹ Zilamê ciwan riya xwe bi çi paqij dike? Bi gohdana peyva te.

¹⁰ Bi hemû dilê xwe ez li te geriyam, Min ji emrên xwe averê neke!

¹¹ Da ku ez guneh nekim li hember te, Min di dilê xwe de veşart gotina te.

¹² Ya Xudan tu pîroz î, Qanûnên xwe fêrî min ke.

¹³ Dadbariyên ku derdikevin ji devê te, Ez bi lêvên xwe didim bihîstin.

¹⁴ Ez şa dibim, li ser şopa şîretên te, Wek ku her dewlemendî ya min be.

¹⁵ Ezê li ser emrên te bixebitim, Û çavên min li riya te be.

¹⁶ Ez dilşa dibim bi qanûnên te, Jibîr nakim gotina te.

(GÎMEL)

(GÎMEL)

¹⁷ Qenciyê bi evdê xwe bike, da ku ez bijîm, Û peyva te bigirim.

¹⁸ Çavên min veke, Da ku ez harîqayên şerîeta te bibînim.

¹⁹ Ez mêvan im li vê dinê, Tu emrên xwe ji min veneşêre!

²⁰ Hergav bi bêrîkirina dadbariyên te, Dihele dilê min.

²¹ Tu, yên ku ji emrên te averê dibin, Li qureyên bi nalet dihilêyî.

²² Tu, şermî û neheqiya wan ji ser min hilîne, Çimkî min, şîretên te girtin.

²³ Serok bicivin û li hember min bipeyivin jî, Evdê te, wê kûr û dûr bifikire li ser qanûnên te.

²⁴ Şîretên te ji bo min şahî ne, Ew ji bo min şêwirmendî ne.

(DALET)

(DALET)

²⁵ Canê min bi axê ve dizeliqe, Li gor peyva xwe, tu min vejîne.

²⁶ Min riyên xwe gotin, te ez bersîvandim; Qanûnên xwe fêrî min bike!

²⁷ Bike ku ez şertên te hîn bibim, Û li ser harîqayên te bifikirim.

²⁸ Canê min ji kederê dihele, Li gor peyva xwe min hêzdar bike!

²⁹ Riya derewê ji min dûr bike, Tu bi keremê min hînî şerîeta xwe bike.

³⁰ Min riya dilsoziyê bijart, Dadbariyên te danîn ber xwe.

³¹ Min xwe bi şîretên te ve zeliqand, Tu min nede şermê ya Xudan!

³² Te şehrezayiya min zêde kir, Ez li riya emrên te, diçim bi bazdan.

(HE)

(HE)

³³ Tu riya qanûnên xwe hînî min bike, ya Xudan, Da ku ez heta dawiyê bigirim wan.

³⁴ Tu şehrezayî bide min, ez şerîeta te bigirim, Û ez, bi hemû dilê xwe goh bidimê.

³⁵ Rêberiya min bike li gor emrên xwe, Çimkî ez ji wan zewqê distînim.

³⁶ Tu dilê min li şîretên xwe bizivirîne, Û wî li qezenca neheq nefetlîne.

³⁷ Tu çavên min ji tiştên vala bizivirîne, Û min di riya xwe de vejîne.

³⁸ Ji bo ku ji te bê tirsîn, Sozê ku te daye evdê xwe bi cih bîne.

³⁹ Şerma ku ez jê ditirsim ji min dûr bigire, Çimkî dadbariyên te qenc in.

⁴⁰ Min bêriya emrên te kiriye! Tu min, bi rastdariya xwe vejîne.

(VAV)

(VAV)

⁴¹ Bila kerema te bigihîje min, ya Xudan, Û rizgarkirina te, wek ku te soz da min!

⁴² Hingê yên ku li min neheqî kirin, Wê bersîva xwe bigirin, Çimkî min bawerî bi gotina te anî.

⁴³ Peyva rastiyê, bi tevahî ji devê min derneyne, Çimkî min hêviya xwe, bi dadbariyên te ve girêda.

⁴⁴ Ezê şerîeta te, Her û her bigirim.

⁴⁵ Ezê di firehiyê de bimeşim, Çimkî ez li şertên te geriyam.

⁴⁶ Li pêş padîşahan ezê şîretên te bêjim, Ezê şermî nebim.

⁴⁷ Ez ji emrên te zewqê distînim, Ez ji wan hez dikim.

⁴⁸ Ez emrên te gellek dihesibînim, ji wan hez dikim, Ezê kûr li ser qanûnên te bifikirim.

(ZAYÎN)

(ZAYÎN)

⁴⁹ Sozê ku te daye evdê xwe bibîr bîne, Bi wî te hêvî dabû min.

⁵⁰ Di tengahiyê de eve xemrevîna min, Sozê te jiyanê dide min.

⁵¹ Yên qure bi min pirr tinazên xwe kirin, Dîsa ez venegeriyam ji şerîeta te.

⁵² Çaxê min dadbariyên te yên kevin bibîr anî, Ya Xudan, min ji wan teselî deranî.

⁵³ Ji ber yên ku dev ji şerîeta te berdan, Hêrsê ez girtime.

⁵⁴ Li derê xerîbiyê, Qanûên te ji min re bûn lavij

⁵⁵ Ez bi şev navê te bibîr tînim ya Xudan, Şerîeta te digirim.

⁵⁶ Ya ku ez dikim, Ez şertên te digirim.

(HET)

(HET)

⁵⁷ Yê min, para min Xudan e, Min soz da ezê peyvên te bigirim.

⁵⁸ Ez bi hemû dilê xwe li kerema te geriyam. Li gor sozê xwe li min were rehmê.

⁵⁹ Ez li ser riyên xwe fikirîm, Min gavên xwe li gor şîretên te avêt.

⁶⁰ Ji bo ku ez emrên te bigirim, Min lezand û ez derengî nemam.

⁶¹ Benê xeraban ez pêçam, Min şerîeta te jibîr nekir.

⁶² Ji bo dadbariyên te yên rast, Ez ji nîvê şevê ve radibim, dikim spas.

⁶³ Ez ji hemû yên ku ji te ditirsin re heval im, Ji hemû yên ku şertên te digirin.

⁶⁴ Erd bi kerema te tije ye, ya Xudan Tu qanûnên xwe hînî min bike.

(TET)

(TET)

⁶⁵ Ya Xudan, li gor peyva xwe, Te qencî kir bi evdê xwe.

⁶⁶ Tu zanîn û şehrezayî bide min, Çimkî ez bawerî bi emrên te tînim.

⁶⁷ Beriya dilkovaniyê, ez ji rê derketibûm, Belê niha ez bi gotina te dikim.

⁶⁸ Tu qenc î û qenciyê dikî; Qanûnên xwe hînî min bike.

⁶⁹ Yên qure li hember min derew kirin, Belê ez bi hemû dilê xwe şertên te digirim.

⁷⁰ Dilê wan bez girt, Belê ez ji şerîeta te zewqê digirim.

⁷¹ Ji bo min baş bû ku ez ketim; Da ku ez qanûnên te hîn bibim.

⁷² Ji bo min şerîeta devê te, Ji hezaran zêr û zîvan çêtir e.

(YOD)

(YOD)

⁷³ Destên te ez afirandim, ez bi şikil kirim. Fêmdariyê bide min, da ku ez emrên te hîn bibim.

⁷⁴ Yên ku ji te ditirsin bi dîtina min şa dibin, Çimkî ez hêviya xwe bi peyva te girê didim.

⁷⁵ Ez dizanim ya Xudan, dadbariyên te rast in; Te ez bi dilsozî nizim kirim.

⁷⁶ Li gor sozê ku te daye min, evdê xwe, Bila hezkirina te ji min re bibe xemrevî.

⁷⁷ Bila dilovaniya te bê ser min, da ku ez bijîm, Çimkî şerîeta te zewqa min e.

⁷⁸ Bila qure şerm bikin, çimkî wan bi derewan ez sûcdar kirim. Ez li ser şertên te difikirim.

⁷⁹ Bila li min vegerin yên ku ji te ditirsin, Yên ku bi şîretên te dizanin.

⁸⁰ Bila dilê min bêkêmahî qanûnên te bi cih bîne, Da ku ez neyêm şermîkirin.

(KAF)

(KAF)

⁸¹ Canê min bêriya rizgarkirina te dike, Min hêviya xwe bi sozê te ve girê da.

⁸² Çavê min li riya sozên ku te dane, qetiya, Ez dipirsim, «Ma tê kîngê xemên min birevînî?»

⁸³ Ez bûm wek meşka nav dûmanê, Belê ez qanûnên te jibîr nakim.

⁸⁴ Ma wê heta kîngê bisekine evdê te? Tê kîngê dadbar bikî yên ku li min dikin zilim?

⁸⁵ Qureyên ku li gor şerîeta te nekirin, Ji bo min çal çêkirin.

⁸⁶ Hemû emrên te dilsoz in; Bi neheqî tengahiyê didin min, tu were alîkariya min!

⁸⁷ Hindik mabû min ji rûyê erdê rakin, Belê ez terka şertên te nakim.

⁸⁸ Li gor kerema xwe tu min vejîne, Ezê li gor şîreta devê te bikim.

(LAMET)

(LAMET)

⁸⁹ Peyva te, ya Xudan, Her û her dimîne li ezman.

⁹⁰ Dilsoziya te ji hemû nifşan re dimîne, Te erd ava kir, ew didomîne.

⁹¹ Li gor biryara te, îro her tişt li ser lingan dimîne, Çimkî hemû tişt ji bo xizmeta te ne.

⁹² Eger şerîeta te ne zewqa min bûya, Ezê bi êşên xwe biqediyam.

⁹³ Ez tucar jibîr nakim şertên te, Çimkî te bi wan jiyan da min.

⁹⁴ Ez yê te me, min azad ke, Ez li şertên te digerim.

⁹⁵ Yên xerab, ji bo ku min tune bikin sekinîn, Belê ez gohdariya şîretên te dikim.

⁹⁶ Min sînorê her tekûziyê dît, Belê emrên te bêsînor in.

(MEM)

(MEM)

⁹⁷ Ez çiqas hez dikim ji şerîeta te! Tevahiya rojê li ser wê difikirim.

⁹⁸ Emrên te, min ji dijminên min şehrezatir kirin, Çimkî ew hergav bi min re ne.

⁹⁹ Ez ji hemû mamosteyên xwe bêtir şehreza me, Çimkî şîretên te di fikra min de ne.

¹⁰⁰ Ez ji pîran bêtir şehreza me, Çimkî li ser şertên te me.

¹⁰¹ Min lingên xwe ji her riya xerab dûr kiriye, Da ku ez peyva te bigirim.

¹⁰² Ez venegerîm ji dadbariyên te, Çimkî te hînî min kirin.

¹⁰³ Çiqas bi min şîrîn in peyvên te, Ji devê min re ji hingiv şîrîntir in gotinên te!

¹⁰⁴ Ez bi şertên te şehreza dibim, Loma ji her riya derew nefret dikim.

(NUN)

(NUN)

¹⁰⁵ Peyva te ji bo gavên min çira ye, Ronahî ye ji bo riya min.

¹⁰⁶ Min sond xwar ku ezê dadbariyên te yên rast, bigirim, Ezê sonda xwe bigirim.

¹⁰⁷ Min gellek kişand, ya Xudan; Tu min vejîne li gor sozê xwe.

¹⁰⁸ Pesnên ji dil ên ku ji devê min dertên, Tu qebûl ke, ya Xudan, Tu hînî min bike dadbariyên xwe.

¹⁰⁹ Canê min hergav di kefa destê min de ye, Dîsa jî ez jibîr nakim şerîeta te.

¹¹⁰ Xeraban li pêş min kozik danîn, Dîsa jî ez nezivirîm ji şertên te.

¹¹¹ Şîretên te her û her ji bo min mîras in, Ew şahiya dilê min in.

¹¹² Dilê min, her û her heta dawiyê, Ji bo pêkanîna qanûnên te meyildar e.

(SAMEK)

(SAMEK)

¹¹³ Ez nefret dikim ji zilamê durû, Lê ez hez dikim ji şerîeta te.

¹¹⁴ Tu yî star û mertalê min, Ez hêviya xwe bi peyva te girê didim.

¹¹⁵ Ey xerabno, ji min dûr bin, Da ku ez emrên Xwedayê xwe bînim cih.

¹¹⁶ Li gor sozê xwe tu ji min re bibe destek, da ku ez bijîm; Tu nehêle ku ez di hêviya xwe de şermî bibim!

¹¹⁷ Bi min bigire, min rake, da ku ez rizgar bibim, Da ku ez hergav bala xwe bidim qanûnên te.

¹¹⁸ Te hemûyên ku ji qanûnên te averêbûn nehesiband, Çimkî hîla wan vala ye.

¹¹⁹ Tu hemû xerabên dinê wek çanç davêjî, Loma ez hez dikim ji şîretên te.

¹²⁰ Bedena min dilerize ji tirsa te, Ez ditirsim ji dadbariyên te.

(AYÎN)

(AYÎN)

¹²¹ Min ya rast û dadperwer kir, Tu min bi destê xedaran ve bernede!

¹²² Ji bo qenciyê tu ji evdê xwe re bibe kefîl, Da ku min nepelçiqînin yên qure.

¹²³ Çavê min li riya rizgarkirina te, Û li benda bicihanîna sozê te yê rastdar qetiya,

¹²⁴ Li gor hezkirina xwe nêzikahî li min de, Û qanûna xwe hînî min bike.

¹²⁵ Ez evdê te me, tu şehrezayî bide min, Da ku ez şîretên te fêm bikim.

¹²⁶ Dem dema tevgerê ye, ya Xudan, Çimkî wan şerîeta te şikand.

¹²⁷ Loma ez ji emrên te, Ji zêr, ji zêrê xas bêtir hez dikim;

¹²⁸ Loma ez di her tiştî de, hemû şertên te rast dibînim, Ji her riya derew nefret dikim.

(PE)

(PE)

¹²⁹ Şîretên te şehane ne, Loma canê min wan digire.

¹³⁰ Ronahî dide, vekirina peyva te, Şehrezayî dide zilamên sexik.

¹³¹ Min devê xwe vekir û axîn kişand, Çimkî ez bêriya emrên te dikim.

¹³² Çawa ku ji hezkirên navê te re dadperweriya te heye, Li min bizivire û ji min re dilovan be.

¹³³ Bi peyva xwe tu gavên min bişidîne, Da ku serweriya tu sûcî li ser min nemîne.

¹³⁴ Tu min xelas ke ji tehdayiya mirov, Da ku ez şertên te bigirim.

¹³⁵ Bila rûyê te ji evdê te re bibiriqe, Tu qanûnên xwe hînî min bike.

¹³⁶ Bi şirrik hêsir ji çavê min dibarin, Çimkî ew şerîeta te nagirin.

(SADE)

(SADE)

¹³⁷ Tu dadperwer î, ya Xudan, Û dadbariyên te rast in.

¹³⁸ Te şîretên xwe bi dadperwerî, Û bi dilsozî emir kirin.

¹³⁹ Xîretkêşiya min, ez qedandim, Çimkî dijminên min, peyva te jibîr kirin.

¹⁴⁰ Sozê te gellek xas e, Evdê te jê hez dike.

¹⁴¹ Ez nizim û bêrûmet im, Belê şertên te jibîr nakim.

¹⁴² Rastdariya te, rastdariya her û her e, Û şerîeta te rastî ye.

¹⁴³ Ez ketim nav êş û tengahiyan, Belê emrên te zewqa min in.

¹⁴⁴ Şîretên te her û her rast in; Tu şehrezayî bide, da ku ez bijîm.

(KOF)

(KOF)

¹⁴⁵ Ez bi hemû dilê xwe diqîrim, Tu min bibersivîne, ya Xudan! Ezê qanûnên te bigirim.

¹⁴⁶ Ez bangî te dikim, Min rizgar ke, Da ez şîretên te bigirim.

¹⁴⁷ Ez beriya hilatina rojê radibim û dikim hawar, Min hêviya xwe bi peyva te ve girê da.

¹⁴⁸ Bi şevan xew nakeve çavê min, Da ku ez li ser sozê te bifikirim.

¹⁴⁹ Li gor hezkirina xwe dengê min bibihîze, ya Xudan, Li gor dadbariya xwe tu min vejîne!

¹⁵⁰ Yên ku min bi niyeta xerab dêşînin, nêzik bûn, Ew ji şerîeta te dûr in.

¹⁵¹ Belê tu nêzik î, ya Xudan, Û hemû emrên te rast in.

¹⁵² Min zû ve ji şîretên te fêm kir, Ku te ew, ji bo her û her ava kir.

(REŞ)

(REŞ)

¹⁵³ Li tengahiya min binêre, min rizgar ke, Çimkî ez jibîr nakim şerîeta te.

¹⁵⁴ Doza min bibîne, min azad ke, Li gor sozê xwe min vejîne.

¹⁵⁵ Ji xeraban dûr e rizgarî, Çimkî ew li qanûnên te negerîn.

¹⁵⁶ Dilovaniya te gellek e, ya Xudan, Li gor dadbariya xwe bide min jiyan.

¹⁵⁷ Yên ku li min zilmê dikin û dijminên min zêde ne, Dîsa jî ez ji şîretên te venegeriyam.

¹⁵⁸ Çaxê min xayin dîtin, dilê min qeliqî, Çimkî ew peyva te nagirin.

¹⁵⁹ Binêre, ez çiqas hez dikim ji şertên te, Ya Xudan, li gor kerema xwe tu bide min jiyan.

¹⁶⁰ Bingeha peyvên te rastî ne, Her dadbariya te ya dadperwer, dimîne her û her.

(SÎN û ŞÎN)

(SÎN û ŞÎN)

¹⁶¹ Serok, bêsedem li min zilmê dikin, Belê dilê min tenê ji peyva te ditirse.

¹⁶² Wek zilamê ku xenîmet dîtî, Ez bi peyva te şa dibim.

¹⁶³ Ez ji derewan nefret dikim, dilê min li hev dikeve, Belê ez ji şerîeta te hez dikim.

¹⁶⁴ Ji bo dadbariyên te yên dadperwer, Rojê heft caran pesnê te didim.

¹⁶⁵ Yên ku ji şerîeta te hez dikin, aştiyeke mezin dibînin, Tu tişt wan naterpilîne.

¹⁶⁶ Ya Xudan, min hêviya xwe bi rizgarkirina te ve girê daye, Û min emrên te anîne cih.

¹⁶⁷ Canê min şîretên te girt, Ez gellek ji wan hez dikim.

¹⁶⁸ Ez şîret û şertên te digirim, Çimkî hemû riyên min li ber te ne.

(TAV)

(TAV)

¹⁶⁹ Ya Xudan, bila bigihîje te feryada min, Li gor peyva xwe, tu bide min têgihîştin!

¹⁷⁰ Bila lavakirina min bigihîje ber te; Li gor sozê xwe tu min azad ke!

¹⁷¹ Bila ji lêvên min spasî bibarin, Çimkî te qanûnên xwe hînî min kirin.

¹⁷² Bila zimanê min ji peyva te re lavijan bêje, Çimkî hemû emrên te rast in.

¹⁷³ Bila destê te, amade be ji bo alîkariya min, Çimkî min şertên te hilbijartin.

¹⁷⁴ Min bêriya rizgariya te kir, ya Xudan, Û şerîeta te ye, dilşahiya min.

¹⁷⁵ Bihêle ez bijîm, da ku ez pesnê te bidim, Bila dadbariyên te alîkariya min bikin.

¹⁷⁶ Wek miya hundabûyî ez ji rê derketim; Tu li evdê xwe bigere, Çimkî min emrên te jibîr nekirin.