Zebûr 101 - Kurmanji Încîl

Zebûr 101

Zebûra Dawid

¹ Ezê kerem û dadperweriya te bi lavijan bêjim, Ezê bi îlahiyan pesnê te bidim, ya Xudan.

² Ezê bi şehrezayî di riya tekûziyê de herim, Tê kîngê werî ba min? Di hundirê mala xwe de bi tekûziya dil bigerim.

³ Ezê tucar rê nedim ya xerab, Nefret dikim ez ji karê durûyan, Ew napeşke min.

⁴ Bila ji min dûr be durûtî, Ez nas nakim xerabiyê.

⁵ Ezê tune bikim, yê ku fesadiya dostê xwe dike, Ez ranagirim yê ku ji jor de dinêre, dilqure ye.

⁶ Çavê min li ser zilamên dilsoz ên welat e, Ez dixwazim ew li ba min rûnên; Yê ku li ser riya rast e, ewê ji min re bike xizmet.

⁷ Wê li mala min rûnenê zilamê hîlekar, Li ber çavê min nemîne, yê derewkar.

⁸ Ezê her sibe, tune bikim xerabên welat, Da ku ez ji bajarê Xudan, bavêjim hemû kesê fesad,