Yêşû 5 - Kurmanji Încîl

¹ Gava hemû padîşahên Amorî yên li rojavayê Çemê Şerîayê û hemû padîşahên Kenaniyên li ber Derya Spî bihîst ku Xudan heta ku Îsraêlî derbas bûne ava çêm ziwa kiriye, dilê wan heliya. Ji ber tirsa Îsraêliyan ziravê wan qetiya.

Sinetbûn û Cejna Derbasbûna li Gîlgalê

² Wê gavê Xudan ji Yêşû re got: “Ji bo xwe, ji kevir kêran çêke û Îsraêliyan wekî berê sinet bike.”

³ Bi vî awayî Yêşû rabû ji xwe re ji kevir kêr çêkirin û li Gîvat-Eralotê Îsraêlî sinet kirin.

⁴ Sedema ku Yêşû ew sinet kirin ev bû: Hemû mêrên Îsraêlî yên ji Misrê derketibûn, hemû şervanên wan, piştî ku ji Misrê derketibûn, di rêwîtiya beriyê de miribûn.

⁵ Hemû mêrên ji Misrê derketibûn sinetbûyî bûn, lê kesên ku piştî derketina ji Misrê di rêwîtiya beriyê de hatin dinyayê sinet nebûbûn.

⁶ Çil salan, heta ku tevahiya gel û şervanên ji Misrê derketibûn mirin, Îsraêlî li beriyê geriyan. Wan guhdariya dengê Xudan nekir û Xudan sond xwar ku wê welatê ku şîr û hingiv jê diherike û ji bav û kalên me re soz dabû ku wê bide me, nîşanî wan nede.

⁷ Xudan li cihê wan, zarokên wan mezin kirin û Yêşû ew zarok sinet kirin. Çimkî zarok di rê de sinet nebûbûn.

⁸ Loma hemû mêr hatin sinetkirin û heta birînên wan baş bûn li artêşgehê man.

⁹ Xudan ji Yêşû re got: “Min şerma koletiya Misrê îro ji ser we rakir û gêr kir.” Loma heta îro jî, ji wê derê re Gîlgal tê gotin.

¹⁰ Gava gelê Îsraêl li Gîlgala li Deştên Erîhayê kon vedabû ango di êvara çardehê mehê de, Cejna Derbasbûnê pîroz kir.

¹¹ Wan heta êvara din ango di nava rojekê de, ji berê welêt, nanê şikeva û simbilên qelandî xwarin.

¹² Piştî ku wan ji berê welêt xwar, dotira rojê man qut bû. Ji ber ku man qut bû gelê Îsraêl wê salê berê welatê Kenanê xwar.

Ketina Erîhayê

¹³ Gava Yêşû nêzîkî Erîhayê bû, serê xwe rakir û dît, yekî ku şûrê xwe kişandiye li pêşiya wî disekine. Yêşû çû ba wî û jê re got: “Tu ji me yî yan ji dijmin î?”

¹⁴ Wî got: “Ne yek im jî, ez fermandarê artêşa Xudan im. Nû hatim.” Yêşû deverû çû erdê, perizî û got: “Ezbenî, emrekî te li xulamê te heye?”

¹⁵ Fermandarê artêşa Xudan ji Yêşû re got: “Çaroxa xwe ji piyên xwe derxe. Çimkî cihê tu pê lê dikî, pîroz e.” Yêşû bi ya wî kir.