Yêşû 24 - Kurmanji Încîl

Li Şexemê nûkirina peymanê

¹ Yêşû hemû eşîrên Îsraêl li Şexemê civandin. Wî gazî rîspî, serek, dadger û peywirdarên Îsraêliyan kir û ew li pêşberî Xwedê sekinîn.

² Yêşû ji tevahiya gel re got: “Xwedayê Îsraêl Xudan wiha dibêje: ‘Dema berê, di dema Têrahê bavê Îbrahîm û Nahor de jî bav û kalên we li aliyê din ê Feratê rûdiniştin û xulamiya îlahan dikirin.

³ Lê min Îbrahîmê bavkalê we ji aliyê din ê çêm hilda û li tevahiya Kenanê gerand. Min ziriyeta wî zêde kir û Îshaq dayê.

⁴ Min Aqûb û Esaw jî dan Îshaq. Min herêma çiyayî ya Seîrê bi milkî da Esaw, lê Aqûb û kurên wî çûn Misrê.

⁵ Piştre min Mûsa û Harûn şandin, bela anîn ser Misrê û hûn ji wir deranîn.

⁶ Çaxê min bav û kalên we ji Misrê deranîn, ew hatin ber deryayê. Misrî heta Derya Sor bi siwarî û erebeyên şer da pey bav û kalên we.

⁷ Gava wan li min kir hewar, min navbera we û Misriyan tarî kir û bi ava deryayê ser Misriyan nixamt. Tiştên ku min li Misriyan kirin, we bi çavê xwe dîtin. “‘Paşê hûn demeke dirêj li beriyê man,

⁸ min hûn anîn welatê Amoriyên ku li aliyê din ê Çemê Şerîayê diman. Wan li dijî we şer kir, min ew dan destê we û we welatê wan ji xwe re kir milk. Min ew ji pêş we tune kirin.

⁹ Balaqê kurê Sîpporê Padîşahê Moavê rabû û li dijî gelê Îsraêl şer kir. Wî şand pey Balamê kurê Beor ku naletê li we bîne.

¹⁰ Lê min guhdariya Balam nekir. Bi ser de wî hûn pîroz û bereket dikirin. Bi vî awayî min hûn ji destê wî rizgar kirin.

¹¹ Gava hûn ji Çemê Şerîayê derbas bûn û hatin Erîhayê, gelê Erîhayê li dijî we şer kir. Wisa jî Amorî, Perîzzî, Kenanî, Hîtîtî, Gîrgaşî, Hîwî û Yevûsiyan li dijî we şer kir. Min ew hemû dan destê we.

¹² Min ji pêşiya we mozebeş şandin û wan herdu padîşahên Amoriyan ji ber we qewitandin. Ev yek bi şûr û kevanê we çênebû!

¹³ Bi vî awayî min welatê ku we di ber de keda xwe nedaye û bajarên ku we ava nekirine da we û hûn di wan de rûdinin. Hûn ji rez û zeytûnên ku we nedanîne dixwin.’

¹⁴ “Loma niha ji Xudan bitirsin. Bi kamilî û dilsozî jê re xulamiyê bikin. Îlahên ku bav û kalên we li aliyê din ê Çemê Feratê û li Misrê xulamiya wan dikirin bavêjin û xulamiya Xudan bikin.

¹⁵ Heke niha xulamiya Xudan li ber çavê we ne baş be, divê hûn îro hilbijêrin ka hûnê xulamiya kê bikin. Gelo hûnê xulamiya îlahên bav û kalên we bikin ku li aliyê din ê Çemê Feratê xulamî dikirin? An hûnê xulamiya îlahên Amoriyan bikin ku hûn li welatê wan rûdinin. Lê ez û maliyên xwe, emê xulamiya Xudan bikin!”

¹⁶ Gel lê vegerand û got: “Bila berdana Xudan û xulamiya îlahan ji me dûr be!

¹⁷ Çimkî Yê ku em û bav û kalên me ji welatê Misrê û ji warê koletiyê deranîn Xwedayê me Xudan e. Wî li ber çavê me nîşanên mezin diyar kirin. Wî di hemû riya em tê de meşiyan û di nav hemû gelên em derbas bûn de em parastin.

¹⁸ Xudan ji pêş me Amorî û hemû miletên ku li welêt rûdinin qewitandin. Emê ji Xudan re xulamiyê bikin. Ew Xwedayê me ye.”

¹⁹ Yêşû ji gel re got: “Hûn nikarin xulamiya Xudan bikin. Çimkî ew Xwedayekî pîroz e. Ew Xwedayekî xîretkêş e. Ew guneh û neheqiyên we bi hêsanî nabexişîne.

²⁰ Heke hûn dev ji Xudan berdin û xulamiya îlahên xerîb bikin, tevî ku bi we re qenciyê kiriye jî, wê berê xwe ji we bizivirîne, xerabiyê bi we re bike û we biqedîne.”

²¹ Gel ji Yêşû re got: “Na! Emê tenê ji Xudan re xulamiyê bikin.”

²² Loma wî ji gel re got: “Hûn bi xwe şahid in. We ji bo xwe Xudan hilbijart ku hûn jê re xulamiyê bikin.” Wan got: “Erê, em şahid in.”

²³ Yêşû got: “Loma niha îlahên xerîb ên di nav we de ne bavêjin û dilê xwe bidin Xwedayê Îsraêl Xudan.”

²⁴ Gel ji Yêşû re got: “Emê xulamiya Xwedayê xwe Xudan bikin û guh bidin dengê wî.”

²⁵ Bi vî awayî Yêşû wê rojê li Şexemê bi gel re peymanekê çêkir û ji bo wan qanûn û rêbaz kifş kirin.

²⁶ Yêşû ev gotin di Nivîsa Şerîeta Xudan de jî nivîsandin. Wî kevirekî mezin hilda, ew li wê derê, li ber darberûya li ba Pîrozgeha Xudan çikand.

²⁷ Yêşû ji tevahiya gel re got: “Va ye ev kevir, wê ji me re bibe şahid. Çimkî wî hemû gotinên ku Xudan ji me re gotin bihîstin. Heke hûn bi Xwedayê xwe re dilsoz nebin, wê ev kevir li dijî we bibe şahid.”

²⁸ Piştre Yêşû gel şand ser mîrasên wan.

Mirina Yêşûyê Pêxember

²⁹ Piştî van tiştan, Yêşûyê kurê Nûnê xulamê Xudan di sed û deh saliya xwe de mir.

³⁰ Wan ew di axa mîrasa wî de, li Tîmnat-Serahê veşart ku li herêma çiyayî ya Efrayîmê, li bakurê Çiyayê Gaeşê ye.

³¹ Di tevahiya emrê Yêşû û tevahiya emrê rîspiyên ku hemû kirinên Xudan ji bo gelê Îsraêl kirine zanibûn û piştî Yêşû sax mane de, gelê Îsraêl xulamiya Xudan kir.

³² Hestiyên Ûsiv ên ku Îsraêliyan ji Misrê bi xwe re anîbûn, li zeviya Aqûb a li Şexemê veşartibûn. Aqûb ev zevî ji kurên Hamorê bavê Şexem, bi sed perçe zîvî kirîbû. Bi vî awayî ev der bû milkê ziriyeta Ûsiv.

³³ Êlezarê kurê Harûn mir û wan ew li Gîvayê veşart. Ew der li herêma çiyayî ya Efrayîmê bû ku dabû Pînehasê kurê wî.