Yêşû 22 - Kurmanji Încîl

Eşîrên rojhilat vedigerin welatên xwe

¹ Yêşû eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe civandin.

² Wî ji wan re got: “Hemû tiştên ku Mûsayê xulamê Xudan li we emir kir, we pêk anîn. We di her tiştî de guhdariya dengê min jî kir.

³ Heta îro, di van gelek rojan de we birayên xwe tenê nehiştin û we peywira Xwedayê xwe Xudan pêk anî ku li we emir kiriye.

⁴ Va ye, çawa ku ji wan re gotibû, Xwedayê we Xudan aramî da birayên we. Niha rabin û vegerin konên xwe û welatê mîrasa xwe yê li aliyê din ê Çemê Şerîayê ku Mûsayê xulamê Xudan daye we.

⁵ Hay jê hebin ku hûn emir û Şerîeta Mûsayê xulamê Xudan li we kiriye baş pêk bînin. Ji Xwedayê xwe Xudan hez bikin, di riya wî de bimeşin, emrên wî pêk bînin, pê re dilsoz bin û bi hemû dilê xwe û bi hemû canê xwe xulamiya wî bikin.”

⁶ Bi vî awayî Yêşû ew pîroz û bereket kirin û paşê jî bi rê kirin. Ew vegeriyan konên xwe.

⁷ Mûsa li Başanê ax dabû nîveşîra Minaşşe, lê ji bo nîv-para mayî Yêşû li rojavayê Çemê Şerîayê, di nav birayên wan de ax dabû wan. Gava Yêşû ew pîroz kirin û şandin konên wan,

⁸ wî ji wan re got: “Bi dewlemendiyeke mezin, bi gelek pez û dewaran, bi zêr û zîv, bi tûnc û hesin û bi gelek cilûbergan vegerin konên xwe. Talanê dijminên xwe bi birayên xwe re parve bikin.”

⁹ Bi vî awayî eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe, ji Şîloya ku li axa Kenanê ye, ji ba Îsraêliyan rabûn û çûn. Ew çûn axa Gîladê, axa mîrasa xwe ku li ser fermana devê Xudan ku bi riya Mûsa hatiye dayîn, standibû.

¹⁰ Çaxê eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe gihîştin herêma Çemê Şerîayê ya ku li axa Kenanê dimîne, li ber çêm gorîgeheke mezin û biheytehol çêkir.

¹¹ Îsraêliyan bihîst ku eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe di nav sînorên axa Kenanê de, li kêleka Çemê Şerîayê, li ser axa Îsraêliyan gorîgehek çêkiriye.

¹² Gava wan ev yek bihîst, tevahiya civaka Îsraêl li Şîloyê civiya ku li dijî wan şer bike.

¹³ Gelê Îsraêl Pînehasê kurê Êlezarê Kahin şand Gîladê, ba eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe.

¹⁴ Wan pê re deh serek şandin ku her yek ji wan ji eşîrekê bû. Her yekî ji wan di nav eşîrên Îsraêl de serekê malbata xwe bû.

¹⁵ Ew hatin axa Gîladê, ba eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe û wan got:

¹⁶ “Tevahiya civaka Xudan vê dibêje: ‘We îro bi çêkirina vê gorîgehê bi Xwedayê Îsraêl re nedilsozî kir û dev ji riya wî berda. Ev çi nedilsozî ye ku hûn li dijî Xwedayê Îsraêl dikin?

¹⁷ Ma gunehê Peor têrê nekir ku me hê jî xwe jê paqij nekiriye û ji rûyê wî bela tê serê civaka Xudan?

¹⁸ Hûnê jî îro dev jê berdin û terka Xudan bikin? Heke hûn îro serî li dijî Xudan rakin, wê sibê Xudan li tevahiya civaka Îsraêl hêrs bibe.

¹⁹ Heke welatê hûn li ser in ne paqij e, derbasî welatê Xudan ê ku Meskenê Xudan li wir e bibin û di nav me de bibin xweyî milk. Ji bilî gorîgeha Xwedayê xwe Xudan tu gorîgehan ji xwe re çênekin. Li dijî Xudan û li dijî me serî ranekin.

²⁰ Ma Exanê kurê Zerah di tiştên ji Xudan re hatine veqetandin de nedilsozî nekir û xezeb bi ser tevahiya civaka Îsraêl de nehat? Jixwe ji ber sûcê xwe, ew tenê helak nebû!’”

²¹ Eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe bersiva serekên binemalên Îsraêlî da û got:

²² “Xwedayê Herî Mezin Xudan! Erê, Xwedayê Herî Mezin Xudan vê yekê dizane û bila Îsraêl jî bizanibe! Heke ya ku me kiriye li dijî Xudan serhildan an jî nedilsozî be, bila Xudan îro me nehêle.

²³ Heke me gorîgeh ji bo xwe, ji bo ku em dev ji Xudan berdin û li ser qurbanên şewitandinê, pêşkêşiyên dexlê û pêşkêşiyên aştiyê pêşkêş bikin çêkiribe, bila Xudan hesabê vê ji me bipirse.

²⁴ Me ev ji tirsê kir ku sibê zarokên we ji zarokên me re nebêjin: ‘Ma çi têkiliya we bi Xwedayê Îsraêl Xudan re heye?

²⁵ Rûbênîno! Gadîno! Xudan Çemê Şerîayê di navbera me û we de kir sînor. Tu para we li ba Xudan tuneye.’ Bi vî awayî zarokên we dikarin nehêlin ku zarokên me jî biperizin Xudan.

²⁶ Loma me got: ‘Em ji xwe re gorîgehekê çêkin ku ne ji bo qurbanên şewitandinê yan jî qurbanên din e.’

²⁷ Bila di navbera me û we de û piştî me di navbera ziriyetên me de bibe şahid. Bi vî awayî emê li gorîgeha Xudan, bi qurbanên şewitandinê, qurban û pêşkêşiyên aştiyê biperizin Xudan. Wê zarokên we jî sibê ji zarokên me re nebêjin: ‘Tu pareke we li ba Xudan tuneye.’

²⁸ Herwiha me di dilê xwe got ku heke sibê ji me re yan ji zarokên me re tiştekî wiha bêjin, emê jî bêjin: ‘Li mînaka gorîgeha ku bav û kalên me ji Xudan re çêkiriye binêrin. Ev ne ji bo qurbanên şewitandinê yan jî qurbanên din e. Lê di navbera me û we de şahidiyek e.’

²⁹ Serhildana li dijî Xudan, averêbûna ji riya wî, ji bo qurbana şewitandinê, pêşkêşiya dexlê û qurbanên din, ji bilî gorîgeha Xwedayê me Xudan a ku li ber meskenê wî ye, çêkirina gorîgeheke din, bila ji me dûr be.”

³⁰ Gava Pînehasê Kahin û rêberên civakê, ango serekên binemalên gelê Îsraêl ên ku gotinên eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe got bihîstin, ev yek di çavê wan de baş bû.

³¹ Li ser vê yekê Pînehasê kurê Êlezarê Kahin ji eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe re got: “Îro em dizanin ku Xudan di nav me de ye, çimkî we pê re nedilsozî nekir. Bi vî awayî we gelê Îsraêl ji destê Xudan rizgar kir.”

³² Pînehasê kurê Êlezarê Kahin û serekên pê re ne, ji axa Gîlada Gadî û Rûbêniyan li axa Kenanê vegeriyan ba gelê Îsraêl. Wan ya bûyî ji wan re got.

³³ Ev yek di çavê wan de jî baş bû û wan pesnê Xudan da. Wan êdî behsa êrîşkirin û xerakirina axa ku Gadî û Rûbênî li ser rûdinin nekir.

³⁴ Eşîrên Gad û Rûbên navê gorîgehê “Şahid” danî û got: “Ev di navbera me de şahid e ku Xudan, Xwedê ye.”