Yêşû 18 - Kurmanji Încîl

Parvekirina axa din

¹ Tevahiya civaka Îsraêl li Şîloyê civiya û Konê Hevdîtinê li wê derê danî. Tevahiya welêt di bin destê wan de bû,

² lê heft eşîra gelê Îsraêl hebûn ku hê mîrasên wan nehatibûn parvekirin.

³ Yêşû ji gelê Îsraêl re got: “Hûnê heta kengê tiral bin û welatê ku Xwedayê bavkalên we Xudan daye we ji xwe re nekin milk?

⁴ Ji her eşîrê ji bo xwe sê zilaman hilbijêrin. Ezê wan bişînim ku li welêt bigerin, axa ku ew dixwazin bila kifş bikin, binivîsin û bînin ba min.

⁵ Bila axê bikin heft par, eşîra Cihûda li başûr, Mala Ûsiv li bakur bimînin.

⁶ Hûnê axê wekî heft parî kifş bikin û nivîsa wê bînin. Ezê li vir, li hizûra Xwedayê me Xudan ji bo we pişk bavêjim.

⁷ Ji ber ku mîrasa Lêwiyiyan kahintiya Xudan e, di nav axa we de para wan tuneye. Eşîrên Gad, Rûbên û nîveşîra Minaşşe jî parên xwe yên li rojhilatê Çemê Şerîayê standine ku Mûsayê xulamê Xudan daye wan.”

⁸ Yêşû ji zilamên ku wê herin û axê kifş bikin re got: “Herin, li welêt bigerin û axê kifş bikin û binivîsin. Piştre vegerin ba min û ezê li vir, li Şîloyê, li hizûra Xudan ji bo we pişk bavêjim.”

⁹ Zilam çûn û li welêt geriyan. Wan li gorî bajaran, wekî heft parî qeyd kirin û vegeriyan artêşgeha li Şîloyê ba Yêşû.

¹⁰ Wê gavê Yêşû li Şîloyê, li hizûra Xudan ji bo wan bi riya pişkê ew ax jî di nav gelê Îsraêl de parve kir.

Mîrasa eşîra Binyamîn

¹¹ Pişk li eşîra Binyamîniyan ket. Mîrasa ku para wan ket di navbera Cihûdayiyan û Ûsiviyan de bû.

¹² Sînorê wan ê li bakur ji Çemê Şerîayê destpê dikir, ber bi rojava ve dirêjî berjorên bakurê Erîhayê dibû, di herêma çiyayî re berdewam dikir û digihîşt beriya Bêtawenê.

¹³ Ji wir sînor ber bi bajarê Lûzê ve derdiket, dirêjî berjorê Lûzê dibû –ku Bêt-Êl e– û dadiket Etrot-Addara ku li ser çiyayê li başûrê Bêthorona Jêrîn bû.

¹⁴ Ji wir sînor ber bi aliyê din ve ditewiya. Ew ji rojhilatê çiyayê başûrê wê derê ku li pêşberî Bêthoronê ye, ber bi aliyê başûr ve diçû û li Qîryat-Baala ku bajarê Cihûdayiyan e –ku Qîryat-Yearîm e– diqediya. Sînorê rojava ev bû.

¹⁵ Sînorê başûr ji derên herî dûr ên Qîryat-Yearîmê destpê dikir û ber bi aliyê rojava ve heta kaniyên ava Neftoahê diçû.

¹⁶ Sînor ji wir digihîşt quntara çiyayê li pêşberî Geliyê Ben-Hînnoma ku bakurê Deşta Refayîmê ye, li ber başûrê palên Yevûsê û di Geliyê Hînnomê re derbas dibû û dadiket Eyn-Rogêlê.

¹⁷ Ji wir ew ber bi aliyê bakur ve berjêr dibû û digihîşt Eyn-Şemeşê û ji wir jî digihîşt Gelîlota li pêşberî Hevrazê Adûmmîmê. Ji vir jî ew diçû Kevirê Bohanê kurê Rûbên

¹⁸ û dirêjî bakurê berjorê Geliyê Eravayê dibû û digihîşt Eravayê.

¹⁹ Ji wir ew diçû bakurê palên Bêthoglayê û li biniya bakurê Gola Xwê, li ber devê başûr ê Çemê Şerîayê diqediya. Sînorê başûr ev bû.

²⁰ Sînorê rojhilat Çemê Şerîayê bû. Sînorên mîrasa binemalên Binyamîniyan bi derdora wê ve ev bûn.

²¹ Bajarên binemalên Binyamîniyan ev bûn: Erîha, Bêthogla, Êmeq-Qesîs,

²² Bêterava, Semarayîm, Bêt-Êl,

²³ Ewîm, Para, Ofra,

²⁴ Kefar-Emmonî, Ofnî û Geva; bi gundên xwe ve duwanzdeh bajar.

²⁵ Gîvon, Rama, Beêrot,

²⁶ Mîspe, Kefîra, Mosa,

²⁷ Reqem, Yîrpeyêl, Tarala,

²⁸ Sêla, Haelef, Yevûs –ku Orşelîm e– Gîva û Qîryat; bi gundên xwe ve çardeh bajar. Mîrasa binemalên Binyamîniyan ev bû.