Yêşû 13 - Kurmanji Încîl

Axa divê bê standin

¹ Yêşû kal bûbû û bi salan ve çûbû. Xudan jê re got: “Tu kal bûyî û bi salan ve çûyî û êdî gelek derên welêt hene ku divê bi milkî werin standin.

² Derên welêt ên ku divê êdî bên standin ev in: Tevahiya axa Filîstî û Geşûriyan

³ a ku ji Çemê Şîhorê yê li rojhilatê Misrê, ber bi aliyê bakur ve heta sînorê Eqronê diçû û axa Kenaniyan tê hesibandin –pênc begîtiyên Filîstiyan hene; Xeza, Aşdod, Aşqelon, Gat û Eqron– axa Ewiyan,

⁴ li aliyê başûr hemû axa Kenaniyan, Mearaya axa Saydayiyan heta Afêqa ku digihîje sînorê Amoriyan,

⁵ axa Gevaliyan, hemû axa Lubnanê ya ku li aliyê rojhilat dimîne, ji Baal-Gada ku li pala Çiyayê Hermonê ye heta Levo-Hamatê.

⁶ Ezê hemû şêniyên herêma çiyayî ya ji Lubnanê heta Mîsrefot-Mayîmê û hemû Saydayiyan, ji ber gelê Îsraêl biqewitînim. Tenê çawa ku min li te emir kiriye, tu van deran bi riya pişkê di nava gelê Îsraêl de parve bike.

⁷ Tu niha van deran di nav neh eşîran û nîveşîra Minaşşe de parve bike.”

Parvekirina axa rojhilatê Çemê Şerîayê

⁸ Eşîrên Gad û Rûbên bi nîveşîra din a Minaşşe re mîrasên xwe ya li rojhilatê Çemê Şerîayê standin ku Mûsayê xulamê Xudan dabûn wan:

⁹ Ji Eroêra ku li keviya Geliyê Arnonê bû ango ew bajarê ku di nîvê beriyê de bû, deşta Mêdevaya ku digihîşt Dîvonê,

¹⁰ hemû bajarên Sîhonê Padîşahê Amoriyan ku li Heşbonê serwerî dikir heta sînorê Emmoniyan,

¹¹ Gîlad, axa Geşûrî û Maexayiyan, tevahiya Çiyayê Hermonê, tevahiya Başanê heta Salkayê,

¹² padîşahiya li Başanê ya Ogê Padîşah ê ku li Eştarot û Edreî serwerî dikir û ji saxmayiyên Refayî bû ku Mûsa ew têk biribûn û qewitandibûn.

¹³ Lê Îsraêliyan Geşûrî û Maexayiyan neqewitandin. Geşûrî û Maexayî îro jî di nav gelê Îsraêl de dimînin.

¹⁴ Mûsa tenê mîras neda eşîra Lêwî. Çawa ku Xudan jê re gotibû, para wan pêşkêşiyên Xudan ên şewitandinê ne.

Mîrasa eşîra Rûbên

¹⁵ Mûsa mîras da binemalên Rûbêniyan.

¹⁶ Sînorê wan ji Eroêra ku li keviya Geliyê Arnonê bû destpê dikir, bajarê di nava beriyê de digirt nav xwe, hemû beriya ku li dora Mêdevayê bû,

¹⁷ Heşbon û hemû bajarên li deştê; Dîvon, Bamot-Baal, Bêtbaal-Meon,

¹⁸ Yahsa, Qedêmot, Mefaet,

¹⁹ Qîryatayîm, Sîvma, Seret-Şahara ku li girê li nav deştê,

²⁰ Bêtpeor, palên Çiyayê Pîsgayê û Bêtyeşîmot.

²¹ Hemû bajarên deştê û hemû padîşahiya Sîhonê Padîşahê Amoriyan ê ku li Heşbonê serwerî dikir tê de bûn. Mûsa Sîhon û mîrên Mîdyanê yên ku li bajarên di bin serweriya Sîhon de rûdiniştin têk biribûn ango Ewî, Reqem, Sûr, Hûr û Reva.

²² Di nav kuştiyan de Balamê kurê Beor jî hebû ku falbaz bû.

²³ Sînorê Rûbêniyan Çemê Şerîayê bû. Bajar û gundên ku Rûbêniyan li gorî hejmara binemalên xwe mîras standin ev bûn.

Mîrasa eşîra Gad

²⁴ Mûsa mîras da eşîra Gad, ango malbat û binemalên Gadiyan.

²⁵ Axa wan ev bû: Yazêr, hemû bajarên Gîladê û nîvê axa Emmoniyan a ku digihîşt Eroêra nêzîkî Rabbayê tê de bû,

²⁶ ji Heşbonê heta Ramat-Mîspeyê û Betonîmê, ji Mahanayîmê heta sînorê Devîrê bû.

²⁷ Li Deşta Şerîayê, bajarên Bêtharam, Bêtnîmra, Sûkkot û Safon, beşê din ê axa Sîhonê Padîşahê Heşbonê û rojhilatê Çemê Şerîayê ku digihîşt keviya başûr a Gola Kînneretê jî tê de bûn.

²⁸ Bajar û gundên ku Gadiyan li gorî hejmara binemalên xwe mîras standin ev bûn.

Mîrasa nîveşîra Minaşşe ya li rojhilat

²⁹ Mûsa mîras da nîveşîra Minaşşe. Wî li gorî hejmara binemalên wan da.

³⁰ Sînorê wan ji Mahanayîmê destpê dikir, tevahiya Başanê, tevahiya padîşahiya Ogê Padîşahê Başanê, hemû bajarokên Yayîrê yên ku li Başanê bûn –şêst bajar–

³¹ nîvê Gîladê û bajarên Eştarot û Edreiya di bin serweriya Ogê Padîşahê Başanê de bûn. Ev der li gorî binemalan, ji nîvê kurên Maxîrê kurê Minaşşe re hatin veqetandin.

³² Mîrasên ku Mûsa li pêşberî Erîhayê, li deştên Moavê, li rojhilatê Çemê Şerîayê dan ev bûn.

³³ Lê Mûsa mîras neda Lêwiyiyan. Çawa ku wî ji wan re got, mîrasa wan Xwedayê Îsraêl Xudan e.