Yêşû 10 - Kurmanji Încîl

Sekinandina rojê û têkbirina Amoriyan

¹ Gava Adonî-Sedeqê Padîşahê Orşelîmê bihîst ku Yêşû Ayê desteser kir, bi tevahî tune kir û çawa ku anîbû serê bajarê Erîhayê û padîşahê wê, wisa jî anî serê Ayê û padîşahê wê, herwiha gava bihîst ku şêniyên Gîvonê ku bi gelê Îsraêl re peymaneke aştiyê çêkiriye û pê re ye,

² gelekî tirsiya. Çimkî Gîvon wekî bajarên padîşah tê de rûdine, bajarekî mezin bû. Ew ji bajarê Ayê mezintir bû û hemû zilamên wê mêrxas bûn.

³ Li ser vê yekê Adonî-Sedeqê Padîşahê Orşelîmê ji Hohamê Padîşahê Hevronê, Pîramê Padîşahê Yarmûtê, Yafiyayê Padîşahê Laxîşê û Devîrê Padîşahê Eglonê re xeber şand û got:

⁴ “Rabin werin, alîkariya min bikin. Em êrîşî Gîvonê bikin. Çimkî wî gelî bi Yêşû û gelê Îsraêl re peymaneke aştiyê çêkir.”

⁵ Paşê pênc padîşahên Amoriyan –padîşahên Orşelîm, Hevron, Yarmût, Laxîş û Eglonê– artêşên xwe civandin û çûn. Wan li dijî Gîvonê artêşgehê xwe ava kir û şer kir.

⁶ Gîvoniyan jî, ji Yêşû re xeber şand ku li Gîlgalê li artêşgehê dima: “Xulamên xwe tenê nehêle! Bi lez were, me rizgar bike. Alîkariya me bike. Hemû padîşahên Amoriyên ku li herêma çiyayî rûdinin, li dijî me civiyane!”

⁷ Yêşû bi hemû şervan û mêrxasên xwe re ji Gîlgalê bi rê ket.

⁸ Xudan ji Yêşû re got: “Ji wan netirse. Min ew dan destê te. Wê tu kes ji wan nikaribe li ber te bisekine.”

⁹ Yêşûyê ku tevahiya şevê ji Gîlgalê dihat, jinişkave êrîşî Amoriyan kir.

¹⁰ Xudan ew li ber Îsraêliyan şaş kirin û Îsraêliyan li Gîvonê bi dijwarî ew têk birin. Wan di berjorê Bêthoronê re da pey wan û heta Ezêqa û Maqqêdayê li wan xist.

¹¹ Xudan bi ser Amoriyên ku ji ber gelê Îsraêl direviyan ve, ji berjêra Bêthoronê heta Ezêqayê zîpika giran ji ezmanan barand û ew mirin. Kesên ji ber zîpikê mirin, ji kesên bi şûrên gelê Îsraêl hatibûn kuştin zêdetir bûn.

¹² Roja Xudan Amorî dan destê gelê Îsraêl, Yêşû li ber çavê gelê Îsraêl ji Xudan re got: “Ya roj, tu bisekine li ser Gîvonê, Ya heyv, tu jî li Deşta Ayalonê.”

¹³ Wê gavê heta gel heyfa xwe ji dijminên xwe stand, roj sekinî û heyv li cihê xwe ma. Ev yek di Nivîsa Yaşar de jî hatiye nivîsandin. Roj di nava ezmanan de sekinî û bi qasî tevahiya rojekê bi derengî çû ava.

¹⁴ Ne heta niha û ne jî, ji niha û pê ve tu rojeke çênebû ku Xudan wisa guhdariya dengê mirovan bike. Xudan bi rastî ji bo gelê Îsraêl şer kir.

¹⁵ Yêşû bi tevahiya gelê Îsraêl re vegeriya artêşgeha Gîlgalê.

¹⁶ Di vê navberê de her pênc padîşah reviyan û li Maqqêdayê di şikeftekê de xwe veşart.

¹⁷ Wan ji Yêşû re got: “Her pênc padîşah hatin dîtin. Ew li Maqqêdayê di şikeftekê de ne.”

¹⁸ Yêşû got: “Kevirên mezin gêrî devê şikeftê bikin û mirovan deynin ber ku biparêzin.

¹⁹ Lê hûn li wir nemînin. Bidin pey dijminên xwe û ji paş ve êrîşî wan bikin. Nehêlin ku bikevin bajarên xwe, çimkî Xwedayê we Xudan ew dan destê we.”

²⁰ Gava Yêşû û Îsraêliyan li dijminên xwe xistin û bi dijwarî ew têk birin, kesên ji wan ên saxmayî xwe avêtin bajarên bisûr.

²¹ Tevahiya gel bi xêr û silamet vegeriya artêşgeha Maqqêdayê, ba Yêşû. Tu kesî zimanê xwe li dijî gelê Îsraêl dirêj nekir.

²² Yêşû got: “Devê şikeftê vekin û wan her pênc padîşahan ji wir derînin û bînin ba min.”

²³ Wan wiha kir û her pênc padîşah; Padîşahê Orşelîmê, Padîşahê Hevronê, Padîşahê Yarmûtê, Padîşahê Laxîşê û Padîşahê Eglonê ji şikeftê deranîn û anîn ba Yêşû.

²⁴ Çaxê hemû padîşah anîn ba Yêşû, wî gazî hemû zilamên Îsraêlî kir û ji fermandarên ku pê re çûne şer re got: “Nêzîk bibin, lingên xwe deynin ser stûyê van padîşahan.” Fermandar nêzîk bûn û lingên xwe danîn ser stûyê padîşahan.

²⁵ Yêşû ji wan re got: “Netirsin û neşikên! Hêzdar û wêrek bin! Çimkî ya ku wê Xudan bîne serê hemû dijminên we yên ku hûn li dijî wan şer dikin, ev e.”

²⁶ Piştre Yêşû her pênc padîşah kuştin û ew bi pênc daran ve daleqandin. Cendekên wan heta êvarê bi daran ve daleqandî man.

²⁷ Çaxê roj çû ava, Yêşû emir kir û wan ew ji ser daran anîn xwarê. Piştre wan ew avêtin şikeftên ku xwe tê de veşartine û kevirên mezin gêrî devê şikeftê kirin. Heta îro jî ew li wê derê ne.

²⁸ Yêşû wê rojê Maqqêda desteser kir. Wî padîşah û gelê wî da ber şûran. Wî li bajêr tu kesî nehişt, hemû kuştin. Wî ya ku anîbû serê Padîşahê Erîhayê, anî serê Padîşahê Maqqêdayê jî.

Têkbirina bajarên li başûr

²⁹ Yêşû bi gelê Îsraêl re ji Maqqêdayê bi ser Lîvnayê de çû ku şer bike.

³⁰ Xudan bajar û padîşahê wî dan destê gelê Îsraêl. Wî bajar û hemû kesên tê de dan ber şûran, tu kesî sax nehişt. Ya ku anîbû serê Padîşahê Erîhayê, anî serê padîşahê wê jî.

³¹ Yêşû bi gelê Îsraêl re ji Lîvnayê çû Laxîşê. Wî li dijî bajêr artêşgeh ava kir û şer kir.

³² Xudan bajar da destê gelê Îsraêl û wan di roja diduyan de ew desteser kir. Çawa ku wî li Lîvnayê kiribû, bajar û hemû kesên tê de dan ber şûran.

³³ Horamê Padîşahê Gezerê jî hat ku alîkariya Laxîşê bike. Yêşû li wî û gelê wî jî xist, tu kes ji wan sax nehişt.

³⁴ Yêşû bi gelê Îsraêl re ji Laxîşê çû Eglonê. Wî li dijî bajêr artêşgeh ava kir û şer kir.

³⁵ Wan wê rojê bajar desteser kir û kesên tê de dan ber şûran. Çawa ku li Laxîşê kiribû, wî wê rojê hemû kesên di bajêr de bi tevahî tune kirin.

³⁶ Yêşû bi gelê Îsraêl re ji Eglonê çû Hevronê. Wî li dijî wê şer kir

³⁷ û desteser kir. Wî padîşahê wê, gundên wê û hemû kesên tê de dan ber şûran. Wî tu kesî sax nehişt. Çawa ku li Eglonê kiribû, wî û hemû kesên tê de bi tevahî tune kirin.

³⁸ Yêşû bi gelê Îsraêl re vegeriya Devîrê û li dijî wê şer kir.

³⁹ Wî bajar, padîşahê wê û hemû gundên wê desteser kirin. Wî kesên tê de dan ber şûran û bi tevahî tune kirin. Wî tu kesî sax nehiştin. Ya ku anîbû serê Hevronê, Lîvnayê û padîşahê wê, anî serê Devîrê û padîşahê wê jî.

⁴⁰ Bi vî awayî çawa ku Xwedayê Îsraêl Xudan lê emir kiribû, Yêşû tevahiya welêt; herêma çiyayî, Negev, Şefêla, palên çiya û tevahiya padîşahên wan, têk birin. Wî tu kesî sax nehiştin. Wî her kesê ku hilma xwe dida û distand kuştin.

⁴¹ Yêşû ji Qadêş-Barnêayê heta Xezayê û hemû herêma Goşenê, heta digihîje Gîvonê bi tevahî têk birin.

⁴² Ji ber ku Xwedayê Îsraêl Xudan ji bo gelê Îsraêl şer kir, Yêşû tenê di şerekî de tevahiya van padîşahan û welatên wan desteser kirin.

⁴³ Yêşû bi gelê Îsraêl re vegeriya artêşgeha xwe ya Gîlgalê.