Yêremya 7 - Kurmanji Încîl

Gotinên xapînok ên li ser Mala Xudan

¹ Gotina Xudan ku ji Yêremya re hat ev e:

² “Li dergehê Mala Xudan bisekine û li wir vê peyvê biqîre û bêje: ‘Hemû Cihûdayîno, guh bidin gotina Xudan! Hûn ên ku ji bo perizîna Xudan dikevin van dergehan!

³ Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: Rê û kirinên xwe rast bikin ku ez we li vê derê bidim rûniştandin.

⁴ Ew dibêjin: Ev e Perestgeha Xudan! Perestgeha Xudan! Perestgeha Xudan! Lê xwe nespêrin van gotinên derewîn.

⁵ Heke hûn ji dil rê û kirinên xwe rast bikin û ji hev re adil bin,

⁶ heke hûn zordariyê li xerîb, sêwî û jinebiyan nekin, li vir xwîna bêsûcan nerijînin û li pey îlahan neçin ku xisarê didin we,

⁷ wî çaxî ezê li vir, li vî welatî we bidim rûniştandin ku min ji berê ve û heta hetayê daye bav û kalên we.

⁸ Lê hûn bi gotinên derewîn ên bêfeyde ewle dibin.

⁹ “‘Dizî, mêrkujî, zina, sonda derewîn, bixûra ji Baal re, çûyîna li pey îlahên ku hûn nas nakin

¹⁰ û piştre hatina ber bi min ve, sekna li ber min, li Mala ku bi navê min tê gazîkirin! Paşê jî hûn dibêjin: Em rizgar bûn –û bi tevahiya van kirêtiyan hûn berdewam dikin!

¹¹ Ma ev Mala ku bi navê min tê gazîkirin, li ber çavê we bû şikefta rêbiran? Va ye ez jî dinêrim.’” Ev e gotina Xudan.

¹² “‘Niha herin cihê min ê ku li Şîloyê bû. Min pêşî li wir navê xwe bicih kiribû. Bibînin ka min ji ber xerabiya gelê xwe Îsraêl çi anî serê wê derê.’”

¹³ Gotina Xudan ev e: “‘Niha, ji ber ku we ev kirin û tevî ku min gelek caran ji we re got, we guhdarî nekir û gava min gazî we kir, we bersiv neda,

¹⁴ loma min çi anîbe serê Şîloyê, ezê bînim serê vê Mala ku bi navê min tê gazîkirin, min daye we û bav û kalên we û hûn pê ewle ne.

¹⁵ Çawa ku min tevahiya ziriyeta Efrayîm û tevahiya birayên we avêtibe, ezê we jî, ji hizûra xwe bavêjim.’

¹⁶ “Îcar tu ji bo vî gelî dua neke. Ji bo wan lava û dua neke. Ji min lava neke, çimkî ezê guhdariya te nekim.

¹⁷ Ma tu nabînî ew li bajarên Cihûdayê û li kuçeyên Orşelîmê çi dikin?

¹⁸ Zarok êzingan didin hev, bav êgir pêdixin û jin hevîr dikin ku ji Şahbanûya Ezmanan re kiloran bipêjin. Ji bo ku min hêrs bikin ji îlahan re pêşkêşiyên rijandinê pêşkêş dikin.”

¹⁹ Gotina Xudan ev e: “Ma ew min hêrs dikin? Na! Ew li xwe dikin û xwe didin şermê.

²⁰ “Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’

²¹ “Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Qurbanên xwe yên şewitandinê tevî qurbanên xwe yên din zêde bikin û goşt bixwin.

²² Çimkî roja ku min bav û kalên we ji welatê Misrê deranîn, min li ser qurbanên şewitandinê û qurbanên din ji wan re negot û li wan emir nekir.

²³ Lê min ev li wan emir kir û got: Hûn guhdariya dengê min bikin û ezê bibim Xwedayê we, hûnê jî bibin gelê min. Di hemû riyên ez li we emir dikim de bimeşin ku qencî bi we bibe.

²⁴ Lê wan guhdarî nekir û guh neda. Ew tenê li gorî şêwra dilê xwe yê hişk û xerab çûn. Ew ne berepêş, lê berepaş çûn.

²⁵ Ji roja bav û kalên we ji welatê Misrê derketine û vir ve, min gelek caran, roj bi roj hemû xulamên xwe yên pêxember şandin ba wan.

²⁶ Lê wan guhdariya min nekir. Wan guh neda û serhişkî kir. Wan ji bav û kalên xwe bêtir xerabî kirin.’

²⁷ “Tê tevahiya van gotinan ji wan re bêjî, lê wê guhdariya te nekin. Tê gazî wan bikî, lê wê bersiva te nedin.

²⁸ Tê ji wan re bêjî: ‘Miletê guhdariya dengê Xwedayê xwe Xudan nekir û terbiye qebûl nekir, ev e! Dilsoziya wan a ji bo min nema. Êdî ji devê wan dernakeve.

²⁹ “‘Ya Orşelîm! Porê xwe kur bike û bavêje, Li ser bilindciyên rût û tazî lavijeke şînê bibêje. Çimkî Xudan nifşê ku xezeba wî rakir, red kir û berda.’”

Gunehên li Geliyê Ben-Hînnomê

³⁰ Gotina Xudan ev e: “‘Kurên Cihûda tiştên di çavê min de xerab in, kirin. Wan li nav Mala ku bi navê min tê gazîkirin, kirêtiyên xwe danîn û ew qirêj kir.

³¹ Wan li Tofeta li Geliyê Ben-Hînnomê, bilindciyên perizînê çêkirin. Wan xwest ku li wir kur û keçên xwe bikin qurban. Lê min ev yek li wan emir nekiribû. Di hişê min de jî derbas nebûbû.’”

³² Gotina Xudan ev e: “‘Loma roj tên ku wê êdî ji wê derê re Tofet û Geliyê Ben-Hînnomê nebêjin, wê bêjin Geliyê Serjêkirinê. Çimkî heta cih nemîne wê wan li Tofetê veşêrin.

³³ Wê cendekên vî gelî ji teyrên ezmanan û heywanên çolê re bibin xurek û wê tu kes wan nelerizîne.

³⁴ Ezê li bajarên Cihûdayê û kuçeyên Orşelîmê dengê kêf û şahiyê, dengê bûk û zavê nehêlim. Çimkî wê welat wêran bibe.’”