Yêremya 31 - Kurmanji Încîl

Gelê Îsraêl vedigere welatê xwe

¹ Gotina Xudan ev e: “Wê demê ezê bibim Xwedayê hemû binemalên Îsraêl û wê bibin gelê min.”

² Xudan wiha dibêje: “Gelê ku ji ber şûr sax maye, li beriyê kerem dît. Gava ez çûm ku rihetiyê bidim gelê Îsraêl,

³ Xudan ji dûrî ve li wan xuya bû û got: ‘Min bi hezkirina herheyî ji te hez kir, Loma min dilsoziya xwe beramberî te berdewam kir.’

⁴ Ya Îsraêla keça xama! Ezê dîsa te ava bikim û tê ava bibî. Tê careke din rakî defên xwe Û bikevî govenda kesên şa dibin.

⁵ Tê dîsa li çiyayên Sameryayê rezan deynî. Wê rezvan tirî bixwin.

⁶ Çimkî wê roj bê Ku nobedar li herêma çiyayî ya Efrayîmê bêjin: ‘Rabin em hilkişin Siyonê, ba Xwedayê xwe Xudan!’”

⁷ Çimkî Xudan wiha dibêje: “Ji bo Aqûb bi kêf û şahî biqîrin! Ji bo serekê miletan bi dengê bilind biqîrin! Pesindana xwe bidin bihîstin û bêjin: ‘Ya Xudan, bermayiyên gelê xwe Îsraêl rizgar bike!’

⁸ Va ye ezê wan ji herêma bakur bînim Û ji binê dinyayê bidim hev. Di nav wan de wê kor û kulek, Jina bizaro û jina ku niha zarokan tîne, Wê bi hev re, wekî komeke mezin vegerin vir.

⁹ Wê bi girî werin, Ezê rêberiya wan bikim û wê lava bikin. Ezê wan li ba newalên avê, Di riya rast a ku neterpilin de bimeşînim. Çimkî ez ji Îsraêl re bûm bav Û Efrayîm jî kurê min ê pêşî ye.

¹⁰ “Miletno, guh bidin gotina Xudan! Bi keviyên dûr ên deryayan bidin bihîstin û bêjin: ‘Yê ku gelê Îsraêl belav kiriye wê bide hev, Wekî şivên, wê keriyê xwe biparêze.’

¹¹ Çimkî Xudan ji bo Aqûb berdêl da Û ji destê hêzdartir ew rizgar kir.

¹² Wê bên û li bilindciyê Siyonê ji kêfan biqîrin, Ji bo qenciya Xudan –Dexil, şeraba nû, zeyt û berên pez û dewêr– Wê rûyê wan ronî be. Wê canê wan bibe wekî bexçeyekî avdayî Û careke din neçilmise.

¹³ Wî çaxî wê keç bikevin govendê, Wê xort û kal şahî bikin. Ezê şîna wan bikim kêfxweşî Û ji ber kul û kederan, wan teselî û şa bikim.

¹⁴ Ezê kahinan bi rûn têr bikim, Wê gelê min bi qenciya min têr bibe.” Ev e gotina Xudan.

¹⁵ Xudan wiha dibêje: “Ji Ramayê dengek tê bihîstin, Dengê şîn û girîna bişewat, Rahêl ji bo zarokên xwe digirî Û naxwaze bê teselîkirin, Çimkî êdî ew tunene.”

¹⁶ Xudan wiha dibêje: “Tu dengê xwe ji girînê, Çavên xwe ji hêsiran ragire. Çimkî xelata keda te heye.” Ev e gotina Xudan. “Wê ji welatê dijmin vegerin,

¹⁷ Ji bo pêşeroja te hêvî heye.” Ev e gotina Xudan. “Wê zarokên te vegerin warên xwe.

¹⁸ “Bêguman min nalîna Efrayîm bihîst. Got: ‘Te ez terbiye kirim Û wekî golikekî hînî nîr nebûye, ez terbiye bûm. Min bizivirîne ku vegerim, Çimkî Xwedayê min Xudan tu yî.

¹⁹ Piştî ku ez ji riya rast averê bûm, ez poşman bûm, Piştî hişê min hate serê min, min li xwe xist. Ji ber riswatiya ciwaniya xwe Ez rezîl û şermezar bûm.’

²⁰ “Ma kurê min ê delal ne Efrayîm e? Ma kurê min ê şîrîn ne ew e? Tevî ku li dijî wî dibêjim, Ez wî ji bîra xwe dernaxim. Loma dilê min lê tê rehmê, Ezê esse li ber wî bikevim.” Ev e gotina Xudan.

²¹ “Ji bo xwe nîşanên rê deyne, Ji bo xwe stûnan çêke. Bîra xwe bide ser riya mezin ku tu çûyî wir. Ya Îsraêla keça xama vegere, Vegere van bajarên xwe!

²² Ya keça çivanok, heta kengê tê şaşomaşo bî? Çimkî Xudan li dinyayê tiştekî nû afirand, Wê jin mêran biparêzin!”

²³ Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Gava ez wan vegerînim firehiya berê, wê li welatê Cihûda û bajarên wî careke din vê gotinê bêjin: ‘Ya dera edaletê! Ya çiyayê pîroz! Xudan te pîroz bike!’

²⁴ Wê welatê Cihûda, hemû bajarên wî, tevî cotkar û xweyên pêz jî li wir bi hev re rûnin.

²⁵ Çimkî ezê bi têra xwe canê çilmisî bidim vexwarin û hemû dilên birçî têr bikim.”

²⁶ Paşê ez hişyar bûm û min dît ku xewa min bi min şîrîn hat.

²⁷ Gotina Xudan ev e: “Va ye roj tên ku ezê Mala Îsraêl û Mala Cihûda bi tovê mirovan û tovê heywanan bajom.

²⁸ Çawa min ji bo ji kokê rakirin û hilweşandinê, ji bo xerakirin û tunekirinê û ji bo kirina belayê çavdêrî kiribe, ezê ji bo avakirin û daçikandinê jî wisa li ser wan çavdêriyê bikim.” Ev e gotina Xudan.

²⁹ “Êdî di wan rojan de wê kes nebêje: “‘Bavan cûr xwar Û diranê zarokan beriqî.’

³⁰ Wê herkes ji ber sûcê xwe bimire. Wê diranên her kesê cûr xwariye bibiriqe.”

³¹ Gotina Xudan ev e: “Va ye, ew roj tên ku ezê bi Mala Îsraêl re Û bi Mala Cihûda re peymaneke nû çêkim.

³² Wê ev peyman, ne wekî wê peymanê be Ku min bi bav û kalên wan re çêkir. Gava min bi destê wan girt û ji welatê Misrê deranî, Tevî ku ez mêrê wan jî bûm, wan peymana min xera kir.” Ev e gotina Xudan.

³³ Lê gotina Xudan ev e: “Peymana ku ezê piştî wan rojan bi Mala Îsraêl re çêkim, ev e: Ezê Şerîeta xwe bixim nav wan û li ser dilê wan binivîsim. Ezê bibim Xwedayê wan û wê bibin gelê min.

³⁴ Wê tu kes êdî hînî bira û cîranê xwe neke û nebêje: ‘Xwedayê xwe nas bike!’ Çimkî ji biçûkan heta mezinan, Wê hemû min nas bikin.” Ev e gotina Xudan. “Çimkî ezê neheqiyên wan bibexişînim Û êdî ezê gunehên wan bi bîr neyînim.”

³⁵ Xudanê ku rojê dide ji bo ronahiya rojê Û heyv û stêr saz kirine ji bo ronahiya şevê, Yê ku deryayê tev radike ku pêlên wê bikin xuşîn Û navê wî Xudanê Karîndar e, wiha dibêje:

³⁶ “Heke ev pergal ji ber min rabe, Wê ziriyeta Îsraêl jî heta hetayê ji miletbûnê derkeve!” Ev e gotina Xudan.

³⁷ Xudan wiha dibêje: “Heke ezmanên li jor bên pîvan Û bingehên dinyayê yên li jêr bên lêkolandin, Wî çaxî ezê jî ziriyeta Îsraêl, Ji ber hemû tiştên ku kirine dev ji wan berdim.” Ev e gotina Xudan.

³⁸ Gotina Xudan ev e: “Va ye roj tên ku bajar ji Birca Hananêlê heta Dergehê Goşeyê ji bo Xudan bê avakirin.

³⁹ Wê benê pîvanê ji wir heta Girê Garêvê rasterast dirêj be û bizivire Goeyê.

⁴⁰ Wê tevahiya geliyê ku xwelî û cendek tên avêtin, hemû zeviyên heta Newala Qîdronê, heta kujê Dergehê Hespan ê ku li rojhilat e, ji bo Xudan pîroz bin. Êdî wê heta hetayê neyên rakirin û neyên hilweşandin.”