Yêremya 15 - Kurmanji Încîl

Wêranbûn û gunehê Minaşşeyê Padîşah

¹ Xudan ji min re got: “Mûsa û Samûêl li ber min bisekinin û lava jî bikin, wê dilê min ne bi vî gelî ve be. Wan ji ber çavê min dûr bixe, bila herin.

² Gava ew ji te re bibêjin: ‘Em herin ku derê?’ ji wan re bibêje: ‘Xudan wiha dibêje: “‘Kesê ji bo mirinê ye, bila here mirinê. Kesê ji bo şûr e, bila here ber şûr. Kesê ji bo xelayê ye, bila here xelayê. Kesê ji bo êsîriyê ye, bila bibe êsîr.’”

³ Gotina Xudan ev e: “Ezê çar cure bela bînim serê wan; ji bo kuştinê şûr, ji bo kişkişandinê se, ji bo xwarin û xerakirinê teyrên ezmanan û heywanên çolê.

⁴ Ji ber tiştên ku Padîşahê Cihûdayê, Minaşşeyê kurê Hîzqiya li Orşelîmê kirine, ezê wan di çavê hemû padîşahiyên dinyayê de bikim mijara sawê.

⁵ “Ya Orşelîm! Wê kî li ber te bikeve? Wê kî ji bo te şînê bike? Wê kî berê xwe bide te Û li rewşa te bipirse?”

⁶ Gotina Xudan ev e: “Te ez berdam, tu bi paşve diçî! Loma min jî destê xwe li dijî te dirêj kir û tu wêran kirî, Ji dilovanîkirinê ez westiyam.

⁷ “Ezê li dergehên welêt Wan bi melhêbê bidêrînim. Ezê wan bêzarok bihêlim, Ezê gelê xwe tune bikim. Ew ji riyên xwe venegeriyan.

⁸ Wê hejmara jinebiyên wan ji sêlaka deryayê bêtir be. Ezê nava rojê bi ser dayika xortan de xerabkaran bişînim Û jinişkave saw û tengasiyê bînim ser wan.

⁹ Wê jina ku heft zarok anîne, biçilmise, Nefesa dawî bide û bimire. Hê nîvro bû, roja wê çû ava, Ew rûreş û şermezar bû. Ezê kesên din jî li ber dijminên wan bidim ber şûran.” Ev e gotina Xudan.

Wey li min

¹⁰ Ax dayika min! Wey li min ku te ez anîm dinyayê! Ez bi tevahiya welêt re pevçûn û berberiyê dikim! Ne min bi deyn stand, ne jî min bi deyn da, Lê herkes nifir li min dike.

¹¹ Xudan got: “Bêguman ezê te ji bo qenciyê azad bikim, Di dema bela û tengasiyê de, Dijminan li ber te bidim lavakirin.

¹² “Ma mirov hesin, hesinê bakur û tûncan dikare bişikêne?

¹³ Ji ber hemû gunehên te, Ezê tevahiya mal û xezîneyên te, Wekî malê talên li seranserê welêt bêpere bidim.

¹⁴ Ezê we, li welatekî hûn nas nakin, Ji dijminên we re bikim kole. Çimkî hêrsa min wekî êgir pêket Û wê li dijî we bişewite.”

¹⁵ Ya Xudan, tu vê dizanî! Min bi bîr bîne, li min xweyî derkeve. Heyfa min ji zordarên min bistîne. Di sebra te de min ji mirinê re nehêle, Bizanibe ez ji bo xatirê te hatim riswakirin.

¹⁶ Gava gotinên te hatin dîtin, min ew xwarin Û ew ji min re bûn şahî û kêfxweşiya dilê min. Çimkî ez bi navê te têm gazîkirin. Ya Xwedayê Karîndar Xudan!

¹⁷ Ez di koma şabûyiyan de rûneniştim, Min şahî nekir. Ji ber destê te ez bi tena serê xwe rûniştim, Çimkî te ez bi xezebê dagirtim.

¹⁸ Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?

¹⁹ Loma Xudan wiha dibêje: “Heke tu bizivirî, ezê te vegerînim Ku tu li ber min bisekinî. Heke tu tiştên hêja bêjî, ne yên bêkêr, Tê bibî wekî devê min. Wê gavê wê gel li te vegere, Ne ku tê li wan vegerî.

²⁰ Ezê te ji vî gelî re bikim sûrekî tûncîn. Wê li dijî te şer bikin, lê wê bi te nikaribin. Çimkî ez bi te re me ku te xilas û rizgar bikim.” Ev e gotina Xudan.

²¹ Ezê te ji destê xeraban rizgar bikim Û ji kefa destê zordaran azad bikim.