Yêremya 13 - Kurmanji Încîl

Piştênka kitanî

¹ Xudan ji min re wiha got: “Here û ji xwe re piştênkeke kitanî bikire, li navtenga xwe bipêçe, lê nexe nava avê.”

² Li gorî gotina Xudan min piştênk kirî û li navtenga xwe pêça.

³ Gotina Xudan careke din ji min re hat û got:

⁴ “Piştênka te kiriye û li navtenga xwe pêçaye bibe, here Peratê û li wir di qelîştokeke zinarekî de veşêre.”

⁵ Ez çûm û çawa ku Xudan li min emir kir, min ew li nêzîkî Peratê veşart.

⁶ Piştî demeke dirêj Xudan ji min re got: “Rabe, here Peratê û wê piştênkê hilde ku min ji te re gotibû li wir veşêre.”

⁷ Ez rabûm çûm ber Peratê, min kola û piştênk ji dera ku min lê veşartibû hilda. Lê piştênk xera bûbû. Bi kêrî tu tiştî nedihat.

⁸ Gotina Xudan ji min re hat û got:

⁹ “Xudan wiha dibêje: ‘Ezê hem pozbilindiya Cihûdayê, hem pozbilindiya mezin a Orşelîmê jî wiha xera bikim.

¹⁰ Ev gelê xerab guh nade gotina min. Ew didin pey serhişkiya dilê xwe û îlahan ku ji wan re xulamiyê dikin û diperizin wan. Bi vî awayî wê bibin wekî wê piştênka ku bi kêrî tu tiştî nayê.

¹¹ Çimkî, çawa ku mirov piştênk li pişta xwe girê dide, min jî tevahiya Mala Îsraêl û tevahiya Mala Cihûda bi xwe ve xwe girê da.’” Ev e gotina Xudan. “‘Min ew li pişta xwe pêça ku ji min re bibin gel, bibin delalî, bibin pesin û spasî. Lê wan guh neda.’

Meşka şerabê

¹² “Loma tê ji wan re vê gotinê bêjî: ‘Xwedayê Îsraêl Xudan wiha dibêje: Wê her meşk bi şerabê tije be.’ Îcar wê ji te re bêjin: ‘Qey em nizanin divê her meşk bi şerabê tije bibe?’

¹³ Wî çaxî tê ji wan re bêjî: ‘Xudan wiha dibêje: Ezê hemû şêniyên vî welatî; padîşahên ku li ser textê Dawid rûdinin, kahin, pêxember û hemû şêniyên Orşelîmê, bi serxweşiyê tije bikim.

¹⁴ Ezê wan, bav û kuran li hev bixim û bipelixînim.’” Ev e gotina Xudan. “‘Ezê li ber wan nekevim û wan ji cezakirinê neparêzim. Gava ez wan xera dikim, ezê li wan neyêm rehmê.’”

Sirgûnkirin nêzîk e

¹⁵ Bibihîzin, guh bidin! Pozbilindiyê nekin! Çimkî Xudan wiha gotiye.

¹⁶ Beriya ku tarî bikeve erdê Û lingên we li çiyayên tariya êvarê biterpile, Xwedayê xwe Xudan birûmet bikin. Çimkî gava hûn li benda ronahiyê ne, Wê Xudan rojê bizivirîne şevereş û taristana kûr.

¹⁷ Lê heke hûn guhdarî nekin, Ezê ji ber quretiya we bi dizî bigirîm. Wê çavê min bi êş dilopan bike Û wê hêsirên min bibarin. Çimkî keriyê Xudan dibe êsîr.

¹⁸ Ji padîşah û ji diya padîşah re bêje: “Xwe nizim bikin û rûnin. Çimkî taca berziyê ji serê we ket.”

¹⁹ Wê bajarên Negevê bên girtin, Kesê wan veke tunebe. Wê tevahiya gelê Cihûda bê sirgûnkirin, Erê, wê hemûyan bi hev re sirgûn bikin.

²⁰ Ya Orşelîm, serê xwe rake Û kesên ji bakur tên bibîne! Ka ew keriyê ku dabûn te, Keriyê te yê xweş li ku ye?

²¹ Kesên te dostanî hînî wan kir, Gava li ser serê te kirin serwer tê çi bêjî? Wekî êşa jina ku zarok tîne, Ma wê êş bi te negire?

²² Heke tu di dilê xwe de bêjî, “Ji bo çi ev hatin serê min?” Ji ber zêdebûna xerabiyên te, Dawa te rabû û destdirêjî li te bû.

²³ Ma kesê Kûşî dikare çermê xwe An piling dikare deqên xwe biguherîne? Kesê wekî te tenê hînî xerabiyê bûye jî, Nikare qenciyê bike.

²⁴ “Loma ezê te wekî pûşê belav bikim Ku ketiye ber bayê beriyê.”

²⁵ Gotina Xudan ev e: “Pişka te ev e, Para ku min ji te re pîva ev e. Çimkî te ez ji bîr kirim Û baweriya xwe bi îlahên derewîn anî.

²⁶ Ezê dawa te bi ser çavê te ve hildim Û wê şerma te xuya bibe.

²⁷ Min li ser girên çolê, Kirêtiyên te, zinayên te, Hîrînên te û riswatiya fahîşetiya te dît. Wey li te ya Orşelîm! Ma tê heta kengê paqij nebî?”