Yêremya 12 - Kurmanji Încîl

Yêremyayê Pêxember li ber Xwedê gazinan dike

¹ Gava ez li ber te dozê vekim, Tu mafdar î, ya Xudan. Lê bihêle, ez bi te re li ser edaletê bipeyivim. Çima riya xeraban bi xêr e? Her bêbext ji bo çi rihet e?

² Tu wan dadiçikînî û ew kok didin, Mezin dibin û fêkî didin. Ew bi dev nêzîkî te ne, Lê dilê wan ji te dûr e.

³ Lê ya Xudan! Tu min dizanî. Tu min dibînî û diceribînî, Dilê min li ba te ye. Wan wekî pezê serjêkirinê kifş bike Û ji bo roja kuştinê veqetîne.

⁴ Heta kengê, wê welat şînê bike Û giyayê hemû zeviyan biçilmise? Ji ber xerabiya şêniyên wî, Çivîk û heywan tune bûn. Çimkî mirovan got: “Ew pêşeroja me nabîne.”

Bersiva Xwedê

⁵ “Heke tu bi peyayan re beziyabî û westiyabî, Tê çawa bi hespan re bibezî? Heke tu li diyarê aştiyê biterpilî, Tê di nava deviyên Çemê Şerîayê de çi bikî?

⁶ Çimkî birayên te û mala bavê te jî, Bi te re bêbextî kir. Ew bi dengê bilind li pey te qîriyan. Gotinên xweş li rûyê te bêjin jî, Tu ji wan bawer neke.

⁷ “Min dev ji mala xwe berda, Mîrasa xwe red kir. Min hezkiriya dilê xwe da destê dijminên wê.

⁸ Mîrasa min ji min re bû wekî şêrê daristanê, Wî himmînî li min kir, loma min jê nefret kir.

⁹ Ma mîrasa min li gorî min nebû teyrê dirinde yê deqdeqî Ku teyrên din ên dirinde dorpêç û êrîşê wê dikin? Herin, hemû heywanên çolê bicivînin, Bînin ku wê bixwin.

¹⁰ Gelek şivanan rezê min xera kir. Wan para min perçiqand, Para min a hêja kir beriya bêkes.

¹¹ Wan ew wêran kir, Li ber min wêranbûyî şînê dike. Tevahiya welêt wêran bû, Lê ew ne xema dilê tu kesî ye.

¹² Bi ser hemû bilindciyên rût û tazî yên beriyê ve Xerabkar hatin. Ji seriyekî welêt heta seriyê din, Şûrê Xudan dixwe. Wê ji hemû beşerê re aştî tunebe.

¹³ Wan genim çand û stirî hilanî, Wan keda xwe da, lê feyde nedît. Hûnê ji ber hêrsa Xudan a dijwar, Ji berên xwe şerm bikin.”

¹⁴ Xudan wiha dibêje: “Ezê hemû cîranên xwe yên xerab ên ku dest davêjin mîrasa ku min daye gelê xwe Îsraêl, ji welatên wan ji kokê rakim. Ezê Mala Cihûda jî, ji nav welatên wan rakim.

¹⁵ Piştî min ew jî rakirin, ezê dîsa li ber wan bikevim û her yekî ji wan vegerînim ser mîras û welatê wî.

¹⁶ Îcar heke ew milet, çawa ku hîn kiriye ku bi navê Baal sond bixwin, hîn bikin ku di riya gelê min de bimeşin, bi navê Xudan sond bixwin û bêjin: ‘Bi navê Xudanê Jîndar,’ wê gavê wê di nav gelê min de avadan bin.

¹⁷ Lê ezê her miletê ku guhdarî neke, ji kokê ve rakim û tune bikim.” Ev e gotina Xudan.