Yêremya 10 - Kurmanji Încîl

Pûtperestî

¹ Ya Mala Îsraêl! Gotina ku Xudan ji we re dibêje, bibihîzin!

² Xudan wiha dibêje: “Riya miletan hîn nebin Û li ber nîşanên ezmanan neşikên. Çimkî milet li ber wan dişikên.

³ Adetên miletan pûç in. Darekî ji daristanê dibirin, Bi bivir, bi destê hosteyekî,

⁴ Bi zêr û zîv dixemilînin, Bi çakûç û bizmaran zexim dikin Ku ji cihê xwe nelebite.

⁵ Pûtên wan, wekî natorê bostanê xiyaran napeyivin, Divê bên hilgirtin, nameşin. Ji wan netirsin, nikarin xerabiyê bikin, Nikarin qenciyê jî bikin.”

⁶ Ya Xudan! Yekî wekî te tuneye. Tu mezin î û navê te bi hêzê mezin e.

⁷ Ya Padîşahê miletan! Kî ji te natirse? Çimkî ev li te dikeve. Di nav hemû şehrezayên miletan Û hemû welatan de wekî te tuneye.

⁸ Hemû bi hev re bûn ehmeq û bêaqil, Şîreta pûtan ji darê ne çêtir e!

⁹ Ji Tarşîşê zîvê kutandî Û ji Ûfazê zêr tê anîn. Karê destê hoste û zêrkeran e. Mor û şînê tarî cilên wan in, Hemû jî karê hunermendan e.

¹⁰ Lê Xudan, Xwedayê Rast e, Xwedayê Jîndar û Padîşahê herheyî ew e. Ji hêrsa wî dinya dilerize Û milet li ber xezeba wî xwe ranegirin.

¹¹ “Tê ji wan re wiha bêjî: ‘Îlahên ku erd û ezman neafirandine, Wê ji erdê û ji bin ezmanan tune bibin.’”

¹² Wî bi hêza xwe erd afirand, Bi şehrezayiya xwe dinya danî Û bi fêmdariya xwe ezman tikand.

¹³ Gava ew dengê xwe dike, Li ezmanan av dixuşe Û ew ji binê dinyayê jî ewran bilind dike. Ew ji bo baranê brûskan çêdike, Ji embarên xwe bayê dertîne.

¹⁴ Her kes ehmeq û nezan e. Her zêrker ji ber pûtên xwe şerm dike, Çimkî pûtên wî yên rijandî derew ne, Hilma wan tuneye.

¹⁵ Ew pûç û vala ne, karên hîleyê ne. Di dema cezakirina wan de wê tune bibin.

¹⁶ Para Aqûb ne wekî wan e, Çimkî Yê ku şikil dide her tiştî ew e Û Îsraêl eşîra mîrasa wî ye. Navê wî Xudanê Karîndar e.

Sirgûn

¹⁷ Ya hûnê ku di bin dorpêçkirinê de ne! Mal û milkê xwe ji erdê bidin hev.

¹⁸ Çimkî Xudan wiha dibêje: “Va ye ezê vê carê şêniyên welêt bavêjim. Ezê wan bixim tengasiyê ku ew pê bihesin.”

¹⁹ Ji ber şikestina min, wey li min! Birîna min bêderman e. Lê min got: “Bi rastî, ev derdê min e. Divê ez hildim.”

²⁰ Konê min xera bû, hemû qeytanên min qetiyan. Zarokên min ji ba min çûn, tunene. Kesê ku careke din konê min vede Û perdeyên min ava bike êdî tuneye.

²¹ Çimkî şivan ehmeq in û şêwra xwe bi Xudan nakin. Loma karên wan bi ser neket Û hemû keriyên wan belav bûn.

²² Guh bide! Va ye xeberek tê! Ji herêma bakur xirecira mezin tê Ku bajarên Cihûdayê bike wêrane û warê çeqelan.

Duaya Yêremyayê Pêxember

²³ Ya Xudan, ez dizanim riya mirovan Ne di destê wan de ye. Gava dimeşin, ew nikarin gavên xwe rasterast bavêjin.

²⁴ Ya Xudan, min terbiye bike, Lê ne bi hêrsa xwe, bi pîvan terbiye bike, Yan na, tê min hêdî hêdî biqedînî.

²⁵ Xezeba xwe, bi ser miletên ku te nas nakin de Û bi ser eşîrên ku gazî navê te nakin de birijîne. Çimkî wan ziriyeta Aqûb xwar. Erê, wan ew xwar û qedand, Wan warê wî jî wêran kir.