Waiz 1 - Kurmanji Încîl

Her tişt pûç e

¹ Gotinên Waiz, kurê Dawid, Padîşahê Orşelîmê ev e:

² Waiz dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

³ Ma çi kara mirov heye, Ji hemû keda ku li ser rûyê erdê dide?

⁴ Nifşek diçe û nifşek tê, Lê dinya her wek xwe dimîne.

⁵ Roj dertê û roj diçe ava, Dîsa baz dide dera ku jê hilatiye.

⁶ Ba bi başûr ve diçe, li bakur dizivire, Li hev dizivire û diçe Û her li cihê xwe dizivire.

⁷ Hemû çem diherikin deryayê, Lê derya tije nabe Û av dizivire dera ku jê diherike.

⁸ Her tişt diwestîne, Bi qasî ku nayê salixdan. Çav bi dîtinê têr nabe, Guh bi bihîstinê tije nabe.

⁹ Berê çi bûbe, wê cardin ew bibe, Çi hatibe kirin, wê ew bê kirin, Li ser rûyê erdê tiştekî nû tuneye.

¹⁰ Ma kesekî dikare bêje: “Binêre ev nû ye?” Ji berê ve, ji sal û demên berê ve çêbûye.

¹¹ Çawa nifşên berê nayên bibîranîn, Nifşên bê jî, ji aliyê nifşên piştî wan ve Wê neyên bibîranîn.

Şehrezayî pûç e

¹² Ez Waiz, li Orşelîmê li ser Îsraêlê padîşah bûm.

¹³ Min fikra xwe, ji bo ku bi şehrezayiyê li her tiştê ku li ser rûyê erdê pêk tên bixebite û lê bikole terxan kir. Ev karekî zehmet e. Xwedê ev da mirov ku pê re bilî bibe.

¹⁴ Min hemû karên ku li ser rûyê erdê tên kirin dîtin û hemû jî pûç in, wek ketina pey bayê ne.

¹⁵ Ya xwar nayê rastkirin, ya kêm nayê temamkirin.

¹⁶ Min ji xwe re got: “Min şehrezayiya xwe, ji hemû yên ku beriya min li ser Orşelîmê padîşahî kirine gelekî zêdetir kir. Dilê min têra xwe zanîn û şehrezayî dît.”

¹⁷ Min dilê xwe da zanîna şehrezayiyê û ez ji bo dînîtî û bêaqiliyê xebitîm. Min fêm kir ku ev jî wek ketina pey bayê ye.

¹⁸ Çimkî di şehrezayiya zêde de kedera zêde heye û yê ku zanîna xwe zêde dike, derdê xwe bêtir dike.