Padîşah I, 1 - Kurmanji Încîl

Demên dawî yên Dawidê Padîşah

¹ Çaxê Dawidê Padîşah kal bûbû û bi salan ve çûbû, her çiqas kinc diavêtin ser jî germ nedibû.

² Xulamên wî jê re got: “Ji bo xweyê me padîşah li keçeke xama bigerin. Bila ew li ba padîşah bimîne, hay jê hebe, di paşila wî de razê ku xweyê me padîşah germ bibe.”

³ Wan li seranserê welatê Îsraêl li keçeke delal geriyan. Avîşaga Şûnêmî dîtin û ew ji padîşah re anîn.

⁴ Keçik pir delal bû; bala xwe da ser padîşah û xizmeta wî kir. Lê padîşah qet dest neda wê.

Adoniyayê kurê Dawidê Padîşah dixwaze bibe padîşah

⁵ Adoniyayê kurê Haggîtê xwe qure kir û got: “Ez im ê ku bibe padîşah.” Ji xwe re erebe, siwarî û pêncî kes amade kirin ku li pêş wî bibezin.

⁶ Bavê wî tu caran erzê wî neşikandibû û jê re negotibû: “Te çima wiha kir?” Adoniya kurekî pir lihevhatî bû û piştî Avşalom hatibû dinyayê.

⁷ Adoniya bi Yoavê kurê Serûya û Aviyatarê Kahin re peyivî û wan da pey wî û alîkariya wî kirin.

⁸ Lê Sadoqê Kahin, Benayayê kurê Yehoyada, Natanê Pêxember, Şîmî, Rêyî û mêrxasên Dawid nedan pey Adoniya.

⁹ Adoniya li ber Zinarê Zoheletê yê li nêzîkî Eyn-Rogêlê; pez, dewar û golikên dermale serjê kirin û gazî hemû birayên xwe ku kurên padîşah bûn û gazî hemû zilamên Cihûdayê kir ku xulamên padîşah bûn.

¹⁰ Lê gazî Natanê Pêxember, Benaya, Silêmanê birayê xwe û mêrxasan nekir.

Destpêka serweriya Silêmanê Padîşah

¹¹ Li ser vê yekê Natan, ji Bat-Şevaya diya Silêman re got: “Ma te nebihîst ku Adoniyayê kurê Haggîtê bûye padîşah? Gelo xweyê me Dawid jî nizane?

¹² De were destûrê bide min ku ez şîretan li te bikim ji bo tu canê xwe û kurê xwe Silêman rizgar bikî.

¹³ Here ba Dawidê Padîşah û jê re bêje: ‘Xweyê min padîşah, ma te ji min re sond nexwar û negot: Piştî min kurê te Silêman wê padîşahiyê bike û wê li ser textê min rûne? Çima Adoniya bûye padîşah?’

¹⁴ Beriya ku tu axaftina xwe ya bi padîşah re biqedînî, ezê bêm hundir û gotinên te bidim erêkirin.”

¹⁵ Bat-Şeva rabû çû odeya padîşah. Padîşah gelek kal bûbû û Avîşaga Şûnêmî xizmeta wî dikir.

¹⁶ Bat-Şevayê xwe tewand û li ber padîşah deverû çû erdê. Padîşah got: “Keremke, tu çi dixwazî?”

¹⁷ Wê jê re got: “Ezbenî, te bi navê Xwedayê xwe Xudan, ji min re sond xwar û got: ‘Piştî min kurê te Silêman wê padîşahiyê bike û wê li ser textê min rûne.’

¹⁸ Va ye, niha Adoniya padîşahî dike û tu, xweyê min padîşah, bi vê yekê nizanî.

¹⁹ Wî gelek ga, golikên dermale û pez qurban kirin û gazî hemû kurên padîşah, Aviyatarê Kahin û Yoavê Fermandar kir, lê gazî xulamê te Silêman nekir.

²⁰ Padîşahê min, çavên tevahiya gelê Îsraêl li te ye ku tu kesê piştî te li ser textê padîşahiyê rûne eşkere bikî.

²¹ Yan na piştî ku xweyê min padîşah mir û gihîşt bav û kalên xwe, ez û kurê xwe Silêman, emê bên sûcdarkirin.”

²² Gava ew bi padîşah re dipeyivî, Natanê Pêxember hat.

²³ Ji padîşah re hat gotin: “Ezbenî, Natanê Pêxember hat.” Natan hat pêşberî padîşah, li ber wî deverû çû erdê.

²⁴ Natan got: “Xweyê min padîşah, gelo te gotiye: ‘Piştî min wê Adoniya padîşahiyê bike û wê li ser textê min rûne’?

²⁵ Ji ber ku ew îro hat; gelek ga, golikên dermale û pez qurban kirin û gazî hemû kurên padîşah, fermandarên artêşê û Aviyatarê Kahin kir. Ew niha dixwin, vedixwin û dibêjin: ‘Her bijî Padîşah Adoniya!’

²⁶ Lê wî gazî min, Sadoqê Kahin, Yehoyadayê kurê Benaya û xulamê te Silêman nekir.

²⁷ Gelo xweyê min padîşah wisa kir? Te bêyî me kesê piştî te li ser textê te rûne, eşkere kir?”

²⁸ Dawidê Padîşah bersiv da û got: “Gazî Bat-Şevayê bikin!” Ew jî hat ba padîşah û li ber sekinî.

²⁹ Padîşah sond xwar û got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê ku canê min ji her tengasiyê rizgar kiriye,

³⁰ wekî ku min bi navê Xwedayê Îsraêl Xudan ji te re sond xwariye û gotiye, bi rastî ezê îro jî wiha bikim: Piştî min, wê Silêmanê kurê te padîşahiyê bike û wê di cihê min de, li ser textê min rûne.”

³¹ Bat-Şevayê xwe li ber padîşah tewand, deverû çû erdê û got: “Bila xweyê min Dawidê Padîşah her û her bijî!”

³² Dawid berdewam kir û got: “Gazî Sadoqê Kahin, Natanê Pêxember û Benayayê kurê Yehoyada bikin bila bên ba min.” Gava ew hatin ba padîşah,

³³ ji wan re got: “Xulamên xweyê xwe bînin, Silêmanê kurê min jî li hêstira min siwar bikin û wî bibin Gîhonê.

³⁴ Bila li wir, Sadoqê Kahin û Natanê Pêxember wî rûn bikin û wekî padîşahê gelê Îsraêl kifş bikin. Li boriyê bixin û bêjin: ‘Her bijî Silêmanê Padîşah!’

³⁵ Paşê bidin pey wî, wê were û li ser textê min rûne. Çimkî wê li cihê min bibe padîşah. Min ew li ser gelê Îsraêl û gelê Cihûda kir serwer.”

³⁶ Benayayê kurê Yehoyada got: “Amîn! Bila Xudan Xwedayê xweyê min padîşah ji vê yekê razî be!

³⁷ Çawa ku Xudan bi xweyê min padîşah re bû, bila bi Silêman re jî wiha be û bila textê wî, ji textê xweyê min Dawidê Padîşah mezintir bike.”

³⁸ Sadoqê Kahin, Natanê Pêxember, Benayayê kurê Yehoyada, Kerêtî û Peletiyên parêzvan hatin, Silêman li hêstira Dawidê Padîşah siwar kirin û ew birin Gîhonê.

³⁹ Sadoqê Kahin ji Konê Pîroz qiloçê zeytê hilda û Silêman rûn kir. Li boriyan xistin û tevahiya gel got: “Her bijî Silêmanê Padîşah!”

⁴⁰ Tevahiya gel da pey wî, li bilûran xistin û şabûneke mezin kirin. Ji dengê wan, erd dihejiya.

⁴¹ Adoniya û hemû mêvanên wî, gava xwarina xwe qedandin, ev deng bihîstin. Dema Yoav dengê boriyan bihîst, pirsî û got: “Ev çi deng e ku ji bajêr tê?”

⁴² Hê ew bi xeberdan bû, Yonatanê kurê Aviyatarê Kahin hat. Adoniya got: “Bikeve hundir, çimkî tu mirovekî camêr î û mizgîniyê tînî.”

⁴³ Yonatan li Adoniya vegerand û got: “Mixabin, xweyê me Dawidê Padîşah, Silêman kir padîşah!

⁴⁴ Padîşah, Sadoqê Kahin, Natanê Pêxember, Benayayê kurê Yehoyada, Kerêtî û Peletiyên parêzvan pê re şandin û ew li hêstira padîşah siwar kirin.

⁴⁵ Sadoqê Kahin û Natanê Pêxember, li Gîhonê ew rûn kirin û kirin padîşah. Bi şahî ji wir derketin, çingînî bi bajêr ket! Dengê tê bihîstin ev deng e.

⁴⁶ Silêman jî êdî li ser textê padîşahiyê rûniştiye.

⁴⁷ Herwiha xulamên padîşah hatin ku xweyê me Dawidê Padîşah pîroz bikin. Wan got: ‘Bila Xwedayê te, navê Silêman ji navê te bilindtir û textê wî jî, ji textê te mezintir bike.’ Padîşah jî li ser nivînên xwe deverû çû erdê.

⁴⁸ Paşê padîşah wiha got: ‘Xwedayê Îsraêl Xudan pîroz be ku wî îro kesekî danî ser textê min û min jî ev bi çavê serê xwe dît.’”

⁴⁹ Li ser vê yekê hemû mêvanên Adoniya lerizîn û ji tirsa belav bûn.

⁵⁰ Adoniya ji Silêman tirsiya, çû xwe li qiloçên gorîgehê girt.

⁵¹ Ji Silêman re hat gotin: “Va ye, Adoniya ji Silêmanê Padîşah ditirse û xwe li qiloçên gorîgehê digire. Ew dibêje: ‘Bila Silêmanê Padîşah îro sond bixwe ku vî xulamê xwe bi şûr nekuje.’”

⁵² Silêman got: “Heke ew camêr be, jixwe mûyekî serê wî jî zirarê nabîne. Lê dilxerabî pê re hebe, wê bê kuştin.”

⁵³ Li ser vê yekê Silêmanê Padîşah zilam şandin, ji gorîgehê anîn jêr. Adoniya xwe li ber Silêmanê Padîşah tewand. Silêman jê re got: “Rabe here mala xwe!”