Mîxa 5 - Kurmanji Încîl

¹ “Ya bajarê artêşan, niha artêşa xwe bide hev! Wan em dorpêç kirin, Wê bi darekî li rûyê serwerê gelê Îsraêl bixin.

Wê serwer ji Bêtlehemê derkeve

² “Lê tu, Bêtlehema Efrata! Tu di nav binemalên Cihûda de biçûk î, Lê ji bo min wê serwerê gelê Îsraêl ji nav te derkeve. Koka wî ji demên berê û rojên qedîm ve ye.”

³ Loma heta jina bizaro wî bîne dinyayê, Wê Xudan wan bide dest. Paşê wê merivên wî yên din vegerin nav gelê Îsraêl.

⁴ Wê bê û bi hêza Xudan Û bi rewnaqiya Xwedayê xwe Xudan Şivantiya gelê xwe bike. Wê gel di nav ewlehiyê de bijî, Çimkî wê seranserê dinyayê Mezinahiya wî qebûl bike

⁵ Û wê aştiyê bîne. Heke Aşûrî bên welatê me û pê li bircên me bikin, Emê heft şivan û heşt serekan derxin pêş wan.

Rizgarî û wêranbûn

⁶ Wê welatê Aşûrê bi şûr Û welatê Nemrûd bi şûrên tazî şivantiyê bikin. Heke Aşûrî derbasî sînorê me bibin û pê li welatê me jî bikin, Wê ev rêber me rizgar bikin.

⁷ Wî çaxî saxmayiyên ziriyeta Aqûb Ku di nava pir gelan de dimînin, Wê bibin wekî xunava Xudan şandiye Û barana ku av dide şînahiyê. Wê xwe nespêrin kesekî Û li benda alîkariya mirovan nemînin.

⁸ Şêr di nava heywanên çolê de çi be, Şêrê ciwan ê ku gava derbasî nav keriyên pêz dibe, Xwe davêje ser, perçe dike û mecala rizgariyê nade çi be, Wê saxmayiyên ziriyeta Aqûb Ku di nava pir gelan de dimînin, Di nav miletan de wisa bin.

⁹ Erê, hûnê dijminên xwe bi destê xwe têk bibin. Wê tevahiya neyarên we ji holê rabin.

¹⁰ Gotina Xudan ev e: “Wê rojê ezê hespên we ji nav we rakim, Ezê erebeyên we yên şer tune bikim.

¹¹ Ezê bajaran ji nav welatê we rakim Û tevahiya sûrên we hilweşînim.

¹² Ezê sêrbaziyê ji nav destên we rakim, Wê di nav we de falbaz nebin.

¹³ Ezê kevirbelên we û pûtên we yên qewartî ji nav we rakim, Hûnê êdî neperizin pûtên ku we bi destên xwe çêkirine.

¹⁴ Ezê ji nav we pûtên Aşêrayê bavêjim, Ezê bajarên we helak bikim.

¹⁵ Herwiha ezê bi hêrs û xezebê Miletên ku guhdarî nakin, ceza bikim.”