Methelokên 9 - Kurmanji Încîl

Şehrezayî û ehmeqî

¹ Şehrezayiyê mala xwe ava kir, Heft stûnên xwe necirandin.

² Wê heywanên xwe serjê Û şeraba xwe amade kir. Wê sifra xwe danî.

³ Wê xizmetkarên xwe şandin, Ji bilindciyên bajêr gazî dike û dibêje:

⁴ “Sexikno werin vir!” Ji kesên kêmaqil re jî dibêje:

⁵ “Werin ji nanê min bixwin, Ji şeraba min a hazirkirî vexwin.

⁶ Dev ji sexikbûna xwe berdin û bijîn. Di riya fêmdariyê de bimeşin.

⁷ “Kesê ku tinazkarekî şîret dike, şermezar dibe, Kesê erzê kesê xerab dişikêne, birîndar dibe.

⁸ Tinazkarekî hat erzşikandin, wê ji te nefretê bike. Şehrezayekî hat erzşikandin, wê ji te hez bike.

⁹ Hînê şehreza bike, wê şehrezatir bibe, Fêrî kesê rast bike, wê zanatir bibe.

¹⁰ Tirsa Xudan destpêka şehrezayiyê ye, Naskirina Yê Pîroz fêmdarî ye.

¹¹ Çimkî bi min, wê rojên te zêde bin, Wê salên emrê te bêtir bin.

¹² Heke tu şehreza bî, ji bo xwe şehreza yî, Heke tu tinazkar jî bî, tê bi tenê êşa wê bikişînî.”

¹³ Jina bêaqil şerûd e. Ew sexik e, bi tiştekî nizane.

¹⁴ Ew li ber deriyê xwe, Li bilindciyên bajêr li ser kursî rûdine,

¹⁵ Gazî kesên di rê de dike, Ji kesên bi riya xwe ve diçin re dibêje:

¹⁶ “Sexikno werin vir!” Ji kesên kêmaqil re jî dibêje:

¹⁷ “Ava diziyê şîrîn e, Xwarina nanê dizî bi kêf e.”

¹⁸ Lê ew nizanin li wir mirî hene, Nizanin mêvanên wê li kûrahiya diyarê miriyan in.