Methelokên 3 - Kurmanji Încîl

Riya şehrezayiyê

¹ Lawo, hînkirina min ji bîr neke, Emrên min di dilê xwe de ragire.

² Çimkî wê ev roj û salên emrê te dirêj bikin Û silametiya te zêde bikin.

³ Nehêle ku dilsozî û dilovanî te berdin, Wan bixe stûyê xwe, Li ser textê dilê xwe binivîse.

⁴ Wî çaxî tê li ber çavê Xwedê û mirovan, Navdar û keremdar bî.

⁵ Bi hemû dilê xwe ewle be bi Xudan, Xwe nespêre fêmdariya xwe.

⁶ Di hemû riyên te de bila ew di bîra te de be Ku rêçikên te rast bike.

⁷ Xwe di çavê xwe de şehreza nebîne. Ji Xudan bitirse, ji xerabiyê xwe bide alî.

⁸ Wê ji bo bedena te bibe şifa, Ji bo hestiyên te bibe tezekirin.

⁹ Bi mal û milkê xwe û bi hemû berê xwe yê pêşî, Qedrê Xudan bigire.

¹⁰ Loma wê embarên te bi zêdebarî tije bibin Û ji mehserên te şeraba nû birijin.

¹¹ Lawo, terbiyekirina Xudan red neke, Ji erzşikandina wî aciz nebe.

¹² Çimkî çawa ku bavek, Erzê kurê xwe yê jê razî ye, dişikêne, Xudan jî erzê kesê jê hez dike dişikêne.

¹³ Xwezî bi wî mirovê ku şehrezayî dîtiye Û fêmdariyê bidest bixe.

¹⁴ Çimkî qezenca wê ji zîv zêdetir e, Kara wê ji zêrê xas çêtir e.

¹⁵ Ew ji cewheran hêjatir e, Hemû tiştên tu dixwazî, wekî wî nabin.

¹⁶ Di destê wê yê rastê de emrê dirêj, Di destê wê yê çepê de rûmet û dewlemendî hene.

¹⁷ Riyên wê riyên keremê ne, Hemû rêçikên wê yên aştiyê ne.

¹⁸ Ji bo kesên wê bistînin, ew dara jiyanê ye, Kesên wê digirin bextewar in.

¹⁹ Xudan bi şehrezayiyê bingeha dinyayê danî, Bi fêmdariyê ezman bi hev ve kirin.

²⁰ Bi zanabûna wî kûrahiyên deryayan ji hev veqetiyan Û ji ewran xunav dibare.

²¹ Lawo, bila ev ji ber çavê te nerevin, Tu şîret û feraset bernede.

²² Wê ji bo canê te bibin jiyan Û ji bo stûyê te bibin xemil.

²³ Wî çaxî tê bi ewlehî bidî ser riya xwe, Wê lingê te neterpile.

²⁴ Tê bêtirs û saw razêyî, Tê xwe vezelînî û wê xew şîrîn be.

²⁵ Ji sawa bêwext Û felaketa tê serê xeraban netirse.

²⁶ Çimkî ewlebûna te bi Xudan e, Wê nehêle ku lingê te bikeve dafikê.

²⁷ Heta ji destê te tê, Qenciyê ji kesê heq dike re texsîr neke.

²⁸ Heke bi te re hebe, Ji cîranê xwe re nebêje: “Îro here, sibê were!”

²⁹ Li dijî cîranê xwe xerabiyê nefikire, Ew bi ewlehî li ba te rûdine.

³⁰ Heke xerabiyê bi te nekiribe, Bêsedem bi tu kesî re pev neçe.

³¹ Hesûdiya mirovê zordar neke, Tu riyên wî hilnebijêre.

³² Çimkî mirovê hîlekar li ber Xudan kirêt e, Lê Xudan bi dilrastan dişêwire.

³³ Naleta Xudan li ser mala xeraban e, Lê warê rastan pîroz û bereket dike.

³⁴ Ew tinazên xwe bi tinazkaran dike, Lê ji nefsbiçûkan re keremdar e.

³⁵ Wê şehreza rûmetê mîras bistînin, Lê bêaqil wê herdem şermezar bibin.