Methelokên 27 - Kurmanji Încîl

¹ Pesnê xwe bi sibê nede, Çimkî tu nizanî wê ew roj çi bîne.

² Bila kesekî din pesnê te bide, ne devê te, Bila yê din li ser te bêjin, ne lêvên te.

³ Kevir giran e, sêlak jî bar e, Lê kedera kesê ehmeq ji herduyan jî girantir e.

⁴ Xezeb xedar e, hêrs jî lehî ye, Lê kî dikare li ber hesûdiyê bisekine?

⁵ Erzşikandina eşkere, Ji hezkirina veşartî çêtir e.

⁶ Birînên dostan ewle ne, Lê maçên dijminan xapînok in.

⁷ Kesê têr hingivê jî naxwaze, Lê ji kesê birçî re xwarina tehl şîrîn e.

⁸ Mirovê welatê xwe hiştî, Wekî çivîka ji hêlîna xwe averê bûye.

⁹ Rûn û bixûr dilşa dike, Şîrînbûna hevalan jî şêwra ji dil û can e.

¹⁰ Hevalê xwe û hevalê bavê xwe bernede, Di roja xwe ya felaketê de, neçe mala birayê xwe. Cîranê nêzîk ji birayê dûr çêtir e.

¹¹ Lawo, şehreza be û dilê min şa bike Ku ez bersiva kesê tinazê xwe li min dike bidim.

¹² Aqilmend gava xerabiyê dibîne xwe vedişêre, Sexik xwe davêje pêş û xisarê dibîne.

¹³ Cilê kesê ji xerîb re bûye kefîl bistîne, Ji kesê ji biyanî re bûye kefîl gerew bistîne.

¹⁴ Gava kesê serê sibê zû radibe Ku bi dengekî bilind cîranê xwe pîroz dike, Wê ev yek wekî nalet bê hesibandin.

¹⁵ Dilopa ku di roja baranê de nasekine Û jina şerûd, wekî hev in.

¹⁶ Girtina wê jinê wekî girtina bayê ye Û wekî wî kesî ye ku bi destê rastê rûnê digire.

¹⁷ Çawa ku hesin bi hesinê tûj dibe, Wisa jî heval, hevalê xwe tûj dike.

¹⁸ Kesê darhejîrê xweyî dike, ji berê wê dixwe, Kesê li xweyê xwe xweyî dike, birûmet dibe.

¹⁹ Çawa ku av rû nîşan dide, Dil jî nava mirovan nîşan dide.

²⁰ Çawa ku warê helakê û diyarê miriyan têr nabin, Wisa jî çavên mirovan tu caran têr nabin.

²¹ Agirdank ji bo zîv, êtûn ji bo zêr e, Lê hêjabûna mirovan bi pesindanê kifş dibe.

²² Kesê ehmeq bi genim re di coniyê de, Bi mîrkûtê bikutî jî, Ehmeqiya wî jê naçe.

²³ Baş hay ji pezê xwe hebe, Dilê te li ser keriyê te be.

²⁴ Çimkî dewlemendî her û her namîne Û tac bi xwe jî ne ji bo her nifşî ye.

²⁵ Gava çîmen namîne û ji nû ve şîn dibe, Gava giyayê çiyê tê civandin,

²⁶ Wê berx ji bo cil û bergên te bin, Berdêla zeviyê jî, nêrî bin.

²⁷ Wê şîrê bizinan têra xwarina te, mala te Û debara xizmetkarên te bike.