Methelokên 24 - Kurmanji Încîl

(19)

¹ Hesûdiya mirovên xerab neke, Nexwaze ku tu bi wan re bî.

² Çimkî dilê wan li ser zordariyê difikire Û devê wan behsa belayan dike.

(20)

³ Bi şehrezayiyê mal tê avakirin, Bi fêmdariyê tê xurtkirin.

⁴ Bi zanabûnê odeyên wan, Bi her cure tiştên xweş û hêja tije dibin.

(21)

⁵ Şehreza hêzdar dibe, Zana qewetê zêde dike.

⁶ Çimkî tu bi rêberiyê şerê xwe dikî Û bi zêdebûna şêwirmendan serfiraz dibî.

(22)

⁷ Şehrezayî ji bo ehmeqan gelekî bilind e, Ew li ber dergehê bajêr devê xwe venakin.

(23)

⁸ Ji mirovê xerabiyê dişêwire re, Mirovê hîlekar tê gotin.

⁹ Niyeta ehmeqîkirinê guneh e, Tinazkar ji mirovan re kirêt e.

(24)

¹⁰ Heke tu di roja teng de sist bî, Hêza te jî tengezar e.

(25)

¹¹ Kesên li ber kuştinê rizgar bike, Kesên bi kulekî dibin serjêkirinê bigire û nehêle.

¹² Heke tu bêjî: “Lê min ev nizanibû” Ma Yê ku dilan datîne ser mêzînê fêm nake? Ma Yê ku canê te diparêze nizane? Ma wê bergîdana kirinên hemû mirovan nede?

(26)

¹³ Lawo, hingiv bixwe, çimkî qenc e, Hingivê safî ji devê te re şîrîn e.

¹⁴ Bizane ku şehrezayî jî, ji bo canê te wisa ye, Heke tu wê bibînî, wê dawiya te baş be Û wê hêviya te vala dernekeve.

(27)

¹⁵ Ya zilamê xerab, li dijî mala kesê rast kemînê daneyîne, Warê wî xera neke.

¹⁶ Çimkî rast heft caran bikevin jî, dîsa radibin, Lê di felaketê de kesên xerab wêran dibin.

(28)

¹⁷ Bi ketina dijminê xwe şa nebe Û bi terpilîna wî, bila dilê te kêfxweş nebe.

¹⁸ Nexwe wê Xudan vê yekê bibîne, Wê razî nebe Û hêrsa xwe ji ser wî rake.

(29)

¹⁹ Ji ber xeraban, xeman nexwe, Hesûdiya mirovên xerab neke.

²⁰ Çimkî pêşeroja xeraban tuneye Û qendîla xeraban ditefe.

(30)

²¹ Lawo, ji Xudan û padîşah bitirse Û nebe alîgirê serhildêran.

²² Çimkî felaketa wan jinişkave tê, Gelo kî dizane wê ji herduyan çi were serê wan.

Gotinên din ên şehrezayan

²³ Ev jî gotinên şehrezayan in: Di dîwanê de ferq û meylî ne baş e.

²⁴ Kesê ji kesê xerab re dibêje: “Tu rast î” Wê gel naletê lê bibarîne, netewe nefretê jê bike.

²⁵ Xwezî bi wan ku erzê xeraban dişikênin, Bereketa qenc bi ser wan de tê.

²⁶ Kesê bersiva dirust dide, Çawa ku lêvan ramûse.

²⁷ Tu li derve pergalê bide karê xwe, Zeviya xwe amade bike. Paşê mala xwe ava bike.

²⁸ Bêsedem li dijî cîranê xwe şahidiyê neke, Bi lêvên xwe nexapîne.

²⁹ Nebêje: “Ya wî li min kir, ezê jî lê bikim, Li gorî kirina wî lê vegerînim.”

³⁰ Ez di nav zeviya kesê tiral, Di nav rezê mirovê kêmaqil re derbas bûm.

³¹ Va ye li her derê dirî derketibûn, Giyayê gezgezkê bi ser ketibû, Dîwarê kevir hatibû hilweşandin.

³² Min dît û ez kûr fikirîm, Min nihêrî û min jê şîret girt.

³³ Hinekî xew, hinekî xewarî, Hinekî destê xwe bide hev û bêhna xwe vede,

³⁴ Wê feqîrî wekî rêbirekî bê ser te, Xizanî wekî şervanekî bê ser te.