Methelokên 2 - Kurmanji Încîl

Feydeyên şehrezayiyê

¹ Lawo, heke tu gotinên min qebûl bikî, Emrên min di dilê xwe de hilînî,

² Heke tu guhdariya şehrezayiyê bikî Û dilê xwe ber bi fêmdariyê ve meyildar bikî,

³ Heke tu gazî têgihîştinê bikî Û dengê xwe ji bo fêmdariyê bilind bikî,

⁴ Heke wekî zîv li wê bigerî Û wekî xezîneyê li pey wê bikevî,

⁵ Wî çaxî tê tirsa Xudan fêm bikî Û zanîna Xwedê peyda bikî.

⁶ Çimkî yê ku şehrezayiyê dide Xudan e, Ji devê wî zanabûn û fêmdarî dibare.

⁷ Ew şîretê ji bo kesên dilrast hildide. Ji bo kesên di riya xwe de kamil in, mertal e,

⁸ Ew rêçikên edaletê diparêze, Hay ji riya dilsozên xwe heye.

⁹ Wî çaxî tê fêm bikî Ku rastî, edalet, wekhevî û her riya qenc çi ye.

¹⁰ Çimkî wê şehrezayî bikeve dilê te, Zanîn li xweşa canê te here.

¹¹ Wê feraset ji bo te bibe parêzvan Û fêmdarî ji bo te bibe nobedar

¹² Ku te ji riya xerab, Ji gotina kesê şaş rizgar bike.

¹³ Ew dev ji rêçikên rast berdide Ku di riyên tarî de bimeşe.

¹⁴ Ew bi xerakirinê şa dibin Û bi zêdehiya şaşiyê dilgeş dibin.

¹⁵ Riyên wan xwar in, Rêçikên wan hîlekar in.

¹⁶ Wê şehrezayî te ji jina çavlider, Ji zimanşîrîniya jina bêwefa rizgar bike.

¹⁷ Wê te ji jina hevalê ciwaniya xwe berdide Û peymana li ber Xwedayê xwe kiriye ji bîr dike, rizgar bike.

¹⁸ Çimkî mala wê berjêrî mirinê dike, Riyên wê jî dibe warê miriyan.

¹⁹ Tu kesê ku çûye ba wê venagere Û nagihîje riyên jiyanê.

²⁰ Loma di riya qencan de bimeşin, Rêçikên rastan herdem bidomîne.

²¹ Çimkî kesên dilrast wê li welêt bijîn, Kesên bêsûc wê li welêt bimînin.

²² Lê kesên xerab wê ji welêt bên avêtin Û koka xayînan bê rakirin.