Methelokên 19 - Kurmanji Încîl

¹ Feqîrê ku riya wî kamil e, Ji bêaqilê ku li ser lêvên wî derew hene, çêtir e.

² Hewesa bêzanebûn ne qenc e Û kesê lingên lezgîn riya xwe şaş dike.

³ Ehmeqiya mirovan riya wan serobino dike, Lê dîsa jî, ji Xudan dixeyidin.

⁴ Serwet hevalan zêde dike, Lê dostê kesê belengaz jê diqete.

⁵ Şahidê derewîn bêceza namîne, Kesê bi nefesa xwe derew dike wê nefilite.

⁶ Gelek kes dixwazin bikevin çavê camêran, Her kes dixwaze bibe hevalê comerdan.

⁷ Heke birayên kesê feqîr jê nefretê bikin, Helbet wê dostên wî jî jê dûr bikevin. Çiqas jî li pey wan lava dike, Lê belê ew çûne.

⁸ Kesê şehrezayiyê bidest dixe ji canê xwe hez dike, Kesê fêmdariyê diparêze, qenciyê dibîne.

⁹ Şahidê derewîn bêceza namîne, Kesê bi nefesa xwe derew dike wê tune bibe.

¹⁰ Çawa jiyana kêf û şahiyê li bêaqilan nakeve, Serweriya mîran jî wê qet li koleyan nekeve.

¹¹ Mirovê aqilmend zû hêrs nabe, Bexişandina sûcan wî rûmetdar dike.

¹² Hêrsa padîşah wekî himîna şêrê ciwan e, Lê razîbûna wî wekî xunava ser giyê ye.

¹³ Kurê bêaqil bela serê bavê xwe ye, Jina şerûd dilopa berdewam e.

¹⁴ Mal û milk ji mîrasa bavan e, Lê jina serwext diyariya Xudan e.

¹⁵ Bêkêrî mirovan dixe xewa giran, Tiral birçî dimîne.

¹⁶ Kesê emrê Xwedê diparêze, canê xwe diparêze, Lê kesê riya wî kêm dibîne, dimire.

¹⁷ Kesê li ber belengazan dikeve, bi deyn dide Xudan, Ew bergîdana kirina wî dide.

¹⁸ Hê ku hêvî heye kurê xwe terbiye bike, Nebe sedema helakbûna wî.

¹⁹ Kesê hêrsok wê cezayê xwe bibîne, Tu wî rizgar jî bikî, neçar î dîsa bikî.

²⁰ Guh bide şêwrê û terbiyeyê qebûl bike Ku tu di rojên xwe yên mayî de şehreza bî.

²¹ Mirov di dilê xwe de gelek tiştan difikire, Lê ya ku dibe, armanca Xudan e.

²² Ji mirovan dilsozî tê xwestin, Feqîrî ji derewkariyê çêtir e.

²³ Tirsa Xudan jiyanê tîne, Pê mirov şevê têr diborîne Û xerabî nayê serê wî.

²⁴ Tiral destê xwe dirêjî tasê dike, Lê naxwaze bibe devê xwe jî.

²⁵ Li tinazkar bixe, wê sexik serwextiyê hîn bibe, Erzê kesê fêmdar bişikêne, wê zanabûnê bi dest bixe.

²⁶ Kurê ku zorê li bavê xwe dike û diya xwe diqewitîne, Rûreşî û şermezariyê tîne.

²⁷ Lawo, heke tu guhdariya şîretê bihêlî, Tê ji gotinên zanînê bixapî.

²⁸ Şahidê beredayî tinazên xwe bi edaletê dike, Devê xeraban neheqiyê dadiqurtîne.

²⁹ Ji tinazkaran re ceza, Ji pişta bêaqilan re jî lêdan amade ye.