Methelokên 17 - Kurmanji Încîl

¹ Pariyekî nanê ziwa bi aramî, Ji maleke tije pevçûn çêtir e.

² Koleyê biaqil, ji kurê dişermîne re dibe serwer Û di nav birayan de ji mîrasê par distîne.

³ Agirdank ji bo zîv, êtûn ji bo zêr e, Lê yê ku dilan diceribîne Xudan e.

⁴ Kesê xerab guhdariya lêvên xerabkar dike, Derewkar guh dide zimanê belayê.

⁵ Kesê henekê xwe bi feqîran dike, Tinazê xwe bi Afirînerê wan dike, Kesê bi felaketê şa dibe, bêceza namîne.

⁶ Nevî taca serê pîran in, Rûmeta kuran bavan e.

⁷ Çawa ku gotinên çê li ser lêvên ehmeqan çênabe, Lêvên derewîn jî qet li mîran nayê.

⁸ Bertîl di çavê xweyê xwe de kevirekî biqedir e, Berê xwe bi kîjan alî ve bide, bi ser dikeve.

⁹ Kesê neheqiyan dibexişîne, hevaltiyê xurt dike, Lê kesê behsa meseleyan dike, dostan ji hev vediqetîne.

¹⁰ Erzê mirovê fêmdar carekê bê şikandin, Ji sed derbên ku li bêaqilan dikevin, girantir e.

¹¹ Kesê li xerabiyê digere herdem serî hildide, Loma wê qasidê zalim bişînin ser wî.

¹² Rasthatina hirça ji ferxikên xwe hatiye kirin, Ji rasthatina bêaqilekî gava ehmeqiya xwe dike, çêtir e.

¹³ Kî beramberê qenciyê xerabî dike, Xerabî ji mala wî dernakeve.

¹⁴ Destpêka pevçûnê wekî berdana avê ye, Loma beriya ku pevçûn derkeve, dev jê berde.

¹⁵ Kesê xeraban bêsûc dertîne, Kesê rastan sûcdar derdixe, Herdu jî li ber Xudan kirêt in.

¹⁶ Kesê bêaqil çima ji bo şehrezayiyê pere xerc bike? Ew ji xwe ji fêmdariyê dûr e.

¹⁷ Heval herdem hez dike, Bira jî, ji bo tengasiyê çêbûye.

¹⁸ Kêmaqil dest diguvêşe Û ji cîranê xwe re dibe kefîl.

¹⁹ Kesê ji pevçûnê hez dike, hezkirê neheqiyê ye, Kesê dergehê xwe bilind çêdike, li wêranbûna xwe digere.

²⁰ Kesê dilxerab qenciyê nabîne, Kesê gotina xwe diguhere jî dikeve belayê.

²¹ Bavê kurê bêaqil dilkeder e, Şahiya bavê kurê ehmeq tuneye.

²² Dilê şa derman e, Lê ruhê şikestî hestiyan ziwa dike.

²³ Kesê xerab bi dizî bertîlê distîne Ku riyên edaletê şaş bike.

²⁴ Çavê mirovê fêmdar li şehrezayiyê ye, Lê çavê kesê bêaqil li her derê dinyayê ye.

²⁵ Kurê bêaqil kedera bavê xwe, Kula dilê dayika xwe ye.

²⁶ Cezakirina rastan ne qenc e, Ne jî lêxistina camêran, ji bo dirustiya wan.

²⁷ Kesê zana hay ji zimanê xwe heye, Ruhê kesê fêmdar bêhnfireh e.

²⁸ Ehmeqê bêdeng, şehreza, Devê xwe bigire jî fêmdar tê dîtin.