Methelokên 15 - Kurmanji Încîl

¹ Bersiva nerm hêrsê datîne, Lê gotina hişk kela xezebê radike.

² Zimanê şehrezayan zanînê baş kifş dike, Lê ji devê bêaqilan ehmeqî diherike.

³ Çavê Xudan li her derê ye, Ew qenc û xeraban dibîne.

⁴ Zimanê şifayê dara jiyanê ye, Lê zimanê derewîn ruhan birîndar dike.

⁵ Ehmeq terbiyeya bavê xwe kêm dibîne, Lê kesê guh dide erzşikandinê, jîr e.

⁶ Li mala rastan xezîneyeke mezin heye, Lê di debara xeraban de zehmetî heye.

⁷ Lêvên şehrezayan zanînê belav dike, Lê dilê bêaqilan ne wisa ye.

⁸ Qurbana xeraban li ber Xudan kirêt e, Lê ew ji duaya dilrastan razî ye.

⁹ Riya xeraban li ber Xudan kirêt e, Lê ew ji kesên li pey edaletê, hez dike.

¹⁰ Terbiyeya zor ji kesê averê re ye, Lê kesê ji erzşikandinê nefret dike, wê bimire.

¹¹ Warê helakê û diyarê miriyan jî li ber çavê Xudan vekirî ye, Nexasim dilê mirovan!

¹² Tinazkar ji erzşikandinê hez nake, Ew naçe ba şehrezayan.

¹³ Dilê şa beşera xweş e, Lê dilê kul rih diperçiqîne.

¹⁴ Dilê kesê fêmdar li zanabûnê digere, Lê devê bêaqilan ehmeqiyê diçêre.

¹⁵ Hemû rojên bindestan xerab in, Lê dilekî şa herdem ziyafetê dike.

¹⁶ Hebûna biçûk a bi tirsa Xudan, Ji xezîneya mezin a bi xem û xofan çêtir e.

¹⁷ Xwarina pincarê ya li dera ku hezkirin heye, Ji goştê gayê dermalekirî yê bi nefretê çêtir e.

¹⁸ Mirovê hêrsok pevçûnê dertîne, Lê kesê zû hêrs nabe, şer radiwestîne.

¹⁹ Riya tiralan sinca bi dirî ye, Lê rêçika dilrastan kolana fireh e.

²⁰ Kurê şehreza bavê xwe şa dike, Lê bêaqil diya xwe kêm dibîne.

²¹ Ji kesê kêmaqil re ehmeqî şahî ye, Lê mirovê fêmdar riya xwe rast dike.

²² Gava şêwir nabe, pîlan vala derdikevin, Lê zêdebûna şêwirmendan serketinê tîne.

²³ Mirov bi bersiva maqûl şa dibe, Gotina di cih de tê gotin, çiqas xweş e!

²⁴ Ji bo biaqil, riya jiyanê ber bi jor ve diçe Ku nekeve diyarê miriyan.

²⁵ Xudan mala qureyan xera dike, Lê sînorê jinebiyan zexim dike.

²⁶ Fikrên xerab li ber Xudan kirêt in, Lê gotinên keremê pak in.

²⁷ Kesê çavê wî li qezenca neheq e, Tengasiyê dide mala xwe, Lê kesê ji bertîlê nefret dike, wê bijî.

²⁸ Dilê kesê rast ji bo bersivê kûr difikire, Lê ji devê xeraban xerabî diherike.

²⁹ Xudan ji xeraban dûr e, Lê duaya rastan dibihîze.

³⁰ Ronahiya çavan şahiyê dide dilan, Xebera baş hestiyan dişidîne.

³¹ Kesê guh dide erzşikandina ku jiyanê tîne, Di nav şehrezayan de rûdine.

³² Kesê terbiyeyê davêje pişt guh, xwe jî red dike, Lê kesê guh dide erzşikandinê, şehrezayiyê bidest dixe.

³³ Tirsa Xudan şîreta şehrezayiyê ye, Nefsbiçûkî şertê pêşî yê rûmetê ye.