Methelokên 10 - Kurmanji Încîl

Meselokên Silêman ên pêşî

¹ Meselokên Silêman: Kurê şehreza bavê xwe şa dike, Kurê bêaqil kedera diya xwe ye.

² Xezîneyên xerabiyê bi kêrî tiştekî nayên, Lê rastî ji mirinê rizgar dike.

³ Xudan kesê rast birçî nahêle, Lê xeraban têr nake.

⁴ Destê sist feqîr dike, Lê destê zîrekan dewlemend dike.

⁵ Kurê havînê qût dide hev, bi aqil e. Lê kurê di dema dirûnê de radize, rûreşê malê ye.

⁶ Li ser serê kesê rast bereket dibare, Lê devê xeraban zordariyê vedişêre.

⁷ Bibîranîna rastan bereket e, Lê navê xeraban wê birize.

⁸ Kesê dilşehreza emran qebûl dike, Lê ehmeqê zimandirêj xera dibe.

⁹ Kesê ku kamil dimeşe, di ewlehiyê de ye. Lê kesê riyên wî bihîle ne, kifş dibe.

¹⁰ Kesê çavên xwe dişikêne dibe sedema derdan, Lê ehmeqê zimandirêj xera dibe.

¹¹ Devê ku dibêje rastiyê kaniya jiyanê ye, Lê devê xeraban zordariyê vedişêre.

¹² Nefret, pevçûnê derdixe, Hezkirin hemû neheqiyan dibexişîne.

¹³ Şehrezayî li ser lêvên fêmdaran e, Lê ço ji bo pişta kêmaqilan e.

¹⁴ Şehreza zanînê didin hev, Lê devê ehmeq helakbûnê nêzîk dike.

¹⁵ Dewlemend serweta xwe wekî bajarê xwe yê hêzdar dibîne, Feqîriya belengazan helakbûna wan e.

¹⁶ Heqdestê kesê rast jiyan e, Hatina kesê xerab gunehkarî ye.

¹⁷ Kesê guh dide şîretê, li ser riya jiyanê ye, Lê kesê erzşikandinê qebûl nake, rê şaş dike.

¹⁸ Lêvên derewîn nefretê vedişêrin Û kesê buxtanan davêje bêaqil e.

¹⁹ Gava gotin pir in, neheqî jî ne kêm e, Kesê biaqil devê xwe digire.

²⁰ Zimanê kesê rast zîvê bijare ye, Lê qîmeta aqilê xeraban hindik e.

²¹ Lêvên rastan gelek mirovan têr dikin, Lê ehmeq ji kêmahiya aqilê dimirin.

²² Bereketa Xudan dewlemend dike, Ew kederê lê zêde nake.

²³ Ji bo bêaqilan riswatî kêf e, Ji bo fêmdaran şehrezayî şahî ye.

²⁴ Tiştê kesê xerab jê ditirse, tê serê wî, Lê tiştê kesê rast dixwaze distîne.

²⁵ Kesê xerab bi bahozê re tune dibe, Lê kesê rast her û her li ser lingan dimîne.

²⁶ Ji bo diranan sirke û ji bo çavan dû çawa be, Tiral jî, ji bo kesên wî dişînin wisa ye.

²⁷ Tirsa Xudan emrê mirovan dirêj dike, Lê salên kesên xerab kêm dibin.

²⁸ Hêviya rastan şabûn e, Lê bendewariya xeraban vala derdikeve.

²⁹ Riya Xudan ji bo kamilan keleh e, Lê ji bo neheqan helakbûn e.

³⁰ Wê kesên rast her û her neleqin, Lê wê kesên xerab ji rûyê erdê rabin.

³¹ Ji devê rastan şehrezayî derdikeve, Lê wê zimanê xerab bê jêkirin.

³² Lêvên rastan tişta meqbûl dizane, Lê devê xeraban, xerab e.