Methelokên 1 - Kurmanji Încîl

Pêşgotin

¹ Meselokên Silêmanê kurê Dawid, Padîşahê Îsraêlê:

² Ji bo zanîna şîret û şehrezayiyê, Ji bo têgihîştina gotinên fêmdariyê,

³ Ji bo bidestxistina şîreta serwextiyê Û pêkanîna rastî, edalet û wekheviyê,

⁴ Ji bo ferasetê bide kesê sexik Û xort jî jîr û zana bin,

⁵ Bila kesê şehreza bibihîze, Hînbûna wî zêde be Û kesê fêmdar rêberiyê bi dest bixe

⁶ Ku mesel û meselokan, Mamik û şîretên şehrezayan fêm bike.

⁷ Tirsa Xudan destpêka zanînê ye, Lê kesên ehmeq, şîret û şehrezayiyê kêm dibînin.

Averê nebin

⁸ Lawo, guh bide şîretên bavê xwe, Navêje pişt guhê xwe hînkirinên diya xwe,

⁹ Çimkî ew ji bo serê te tacegulên xweşik in, Ji bo stûyê te gerdenî ne.

¹⁰ Lawo, heke gunehkar bixwazin te ji rê derînin, Qebûl neke!

¹¹ Heke ew bêjin: “Bi me re were, Em ji bo kuştina mirovan kemînê deynin, Bêsedem, kesên bêsûc bixin dafikê.

¹² Wekî diyarê miriyan em wan bi saxî, Wekî kesên dikevin çala mirinê, Em wan bi tevahî daqurtînin.

¹³ Her cure tiştên hêja bi dest bixin, Xaniyên xwe bi malê talên tije bikin,

¹⁴ Bila para te jî di nav me de hebe, Ji bo me hemûyan, tenê kîsikek hebe.”

¹⁵ Lawo, bi wan re nemeşe, Piyê xwe ji rêçika wan dûr bixe.

¹⁶ Çimkî lingên wan ber bi xerabiyê ve dibezin Û ji bo rijandina xwînê dilezînin.

¹⁷ Ji xwe li ber çavê hemû teyran, Bêsedem ye danîna dafikan.

¹⁸ Ew mirov ji bo kuştina xwe kemînê datînin, Ew canê xwe dixin dafikê.

¹⁹ Wisa ye riya her kesê çavê wan li qezenca neheq e. Ev yek dibe standina canê wan.

Gazîkirina şehrezayiyê

²⁰ Şehrezayî li derve gazî dike, Li meydanan dengê xwe bilind dike,

²¹ Ji serê kolanên qelebalix diqîre, Li dergehên bajêr gotinên xwe dibêje:

²² “Sexikno, hûnê heta kengê ji sexikiyê hez bikin? Tinazkarno, hûnê heta kengê bi tinazkirinê şa bin? Bêaqilno, hûnê heta kengê ji zanînê nefretê bikin?

²³ Berê xwe bidin erzşikandina min, Ezê fikrên dilê xwe ji we re bêjim, Peyvên xwe bi we bidim zanîn.

²⁴ Ji ber ku min gazî we kir Û we pişta xwe da min, Ji ber ku min destê xwe dirêj kir Û tu kes guhdarî nekir,

²⁵ Ji ber ku we guh neda şêwra min Û we nexwest erzşikandina min,

²⁶ Ezê bi felaketa we bikenim, Çaxê tirs û xof bi ser we de bê, Ezê tinazên xwe bi we bikim.

²⁷ Çaxê tirs û xof wekî bagerê bi ser we de bê, Felaketa we, wekî babelîskê bê, Tengasî û serêşî bi ser we de bê, Ezê tinazên xwe bi we bikim.

²⁸ Wî çaxî wê gazî min bikin, Lê ezê bersiva wan nedim. Wê ji dil û can li min bigerin, Lê wê min nebînin.

²⁹ Çimkî wan ji zanînê nefret kir Û tirsa Xudan hilnebijart.

³⁰ Wan şêwra min red kir, Tevahiya erzşikandina min kêm dîtin.

³¹ Loma wê fêkiyê riya xwe bixwin, Bi fêlbaziya xwe têr û tije bin.

³² Averêtiya sexikan, wan dikuje, Bêxemiya bêaqilan, wan tune dike.

³³ Lê kesê guhdariya min dike, wê ewlehiyê bibîne, Wê bêyî sawa ji xerabiyê, rihetiyê bibîne.”