Îşaya 9 - Kurmanji Încîl

Mîrê Aştiyê

¹ Lê wê tarîtiya welatê dilteng nemîne. Berê Xwedê herêmên Neftelî û Zevûlon biçûk xist, lê di dema bê de, wê herêmên Riya Deryayê, aliyê din ê Çemê Şerîayê, Celîleya miletan birûmet bike.

² Gelê ku di tariyê de diçe, Wê ronahiyeke mezin bibîne. Li ser şêniyên welatê tariya kur, Wê bibe ronahî.

³ Te milet zêde kir, Tê şahiya wan jî mezin bikî. Di dema palehiyê de şahî çawa be, Di dema parvekirina talên de çoşbûn çawa be, Wê li pêş te jî wisa şa bibin.

⁴ Çimkî çawa ku te di roja Mîdyanê de şikandin, Tê nîrê li ser wan dibe bar, Darê zilma li ser milê wan, Gopalê li ser pişta wan bişikênî.

⁵ Her bota şervanê çûye şer, Cilên di xwînê de hatine gevizandin, Wê ji bo êgir bibin êm û bişewitin.

⁶ Çimkî wê zarokek ji me re çêbe, Wê kurek ji me re bê dayîn. Wê serwerî li ser milê wî be. Wê navê wî Şêwirmendê Nûwazekar, Xwedayê Karîndar, Bavê Herheyiyê, Mîrê Aştiyê be.

⁷ Ji bo textê Dawid û padîşahiya wî, Wê serwerî her ku biçe zêde bibe Û dawiya aştiyê neyê. Wê serweriya xwe li ser heqî û edaletê ava bike Û ji niha û heta hetayê bidomîne. Wê xîreta Xudanê Karîndar vê yekê pêk bîne.

Gotina li dijî Îsraêla Bakur

⁸ Reb li dijî Aqûb gotinek şand ku wê bi ser Îsraêlê de bikeve.

⁹ Wê Efrayîmî û xelkê Sameryayê, Wê tevahiya gel bi vê yekê bizanibe. Lê wê bi pozbilindî Û bi quretiya dilê xwe bibêjin:

¹⁰ “Kelpîç ketin, Lê emê bi kevirên qewirandî dîsa çêkin. Darhejîr hatin birîn, Lê emê darên sedrê bixin şûna wan.”

¹¹ Wê Xudan li dijî wan, Neyarên Resîn rake, Wê dijminên wî bi ser wî de sor bike.

¹² Wê ji rojhilat Aramiyan, Ji rojava Filîstiyan rake ser piyan. Wê devê xwe vekin û Îsraêlê bixwin. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

¹³ Gel li yê ku li wan xistiye venegeriya, Li Xudanê Karîndar negeriya.

¹⁴ Wê Xudan ji Îsraêlê Ji serî û binî, Çiqlê dara xurmê û zilê, Di rojekê de bibire.

¹⁵ Serî yê rîspî û rûmetdar e Û pêxemberê derewkar binî ye.

¹⁶ Çimkî rêberên vî gelî ji rê derdixin Û kesên li pey wan diçin, tên daqurtandin.

¹⁷ Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.

¹⁸ Çimkî xerabî wekî êgir dişewitîne. Devî û diriyan dadiqurtîne, Daristanên gur pê dixe Û stûnên dûyê bilind dibin.

¹⁹ Welat bi xezeba Xudanê Karîndar şewitî, Wê gel ji bo êgir bibe êm. Wê heyfa bira li bira neyê.

²⁰ Wê ji vir ve xwarinê hilde, Lê birçî bimîne. Wê ji wir ve bixwe, Lê têr nebe. Wê goştê zarokên xwe jî bixwe.

²¹ Wê Minaşşe Efrayîm, Efrayîm jî Minaşşe bixwe. Wê herdu bavêjin ser Cihûdayê. Lê dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Wê destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.