Îşaya 7 - Kurmanji Încîl

Nîşana Îmmanûêl

¹ Di rojên Ahazê kurê Yotamê kurê Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê de, Resînê Padîşahê Aramê û Peqahê kurê Remalyayê Padîşahê Îsraêlê rabûn ku êrîşî Orşelîmê bikin. Lê tevdîra şer jî nekirin.

² Gava Mala Dawid bihîst Aramê bi Efrayîmê re yekîtî çêkiriye, dilê Ahaz û gelê wî wekî darên daristanên ber bayê lerizî.

³ Di vê navberê de Xudan ji Îşaya re got: “Ji bo pêşwaziya Ahaz, tu û Şêar-Yaşûvê kurê xwe rabin herin ser riya Zeviya Kincşûştinê, dawiya coyê Hewza Jorîn.

⁴ Jê re bêje: ‘Hay ji xwe hebe, aram be û ji van herdu perçeyên êzingên nîvşewitî, ji hêrsa dijwar a Resînê Padîşahê Aramê û kurê Remalya netirse. Bila dilê te wêrek be.

⁵ Madem Aram, Efrayîm û kurê Remalya li dijî te şêwra xerabiyê dikin û dibêjin:

⁶ Em êrîşî Cihûdayê bikin. Wan bibizdînin, welêt bi dest bixin, xwe û kurê Tavêl li ser wê bikin padîşah.’

⁷ “Reb Xudan wiha dibêje: ‘Wê ev kar nebe û neçe serî.

⁸ Çimkî Şam paytexta Aramê, Resîn jî serekê wê ye. Wê Efrayîm jî di nav şêst û pênc salan de bişikê û ji miletbûnê derkeve.

⁹ Paytexta Efrayîmê Samerya ye û kurê Remalya serekê wê ye. Heke tu bawer nekî, tê di ewlehiyê de nebî.’”

¹⁰ Xudan careke din ji Ahaz re got:

¹¹ “Tu ji Xwedayê xwe Xudan ji bo xwe nîşanekê bixwaze. Dibe ku wekî diyarê miriyan kûr û wekî ezmanan bilind be.”

¹² Lê Ahaz got: “Ez naxwazim, ez Xudan naceribînim.”

¹³ Îşaya got: “Ya Mala Dawid, niha bibihîzin! We mirov aciz kirin ne bes bû, îcar hûn dixwazin Xwedayê min jî aciz bikin?

¹⁴ Loma wê Reb bi xwe nîşanekê bide we. Va ye, wê keç bi zaro bimîne û kurekî bîne. Wê navê wî bike Îmmanûêl.

¹⁵ Gava kurik qencî û xerabiyê ji hev derxe, wê nivişk û hingivê bixwe.

¹⁶ Lê gava qencî û xerabiyê ji hev dernexe, wê axa herdu padîşahên tu ji wan gelekî ditirsî vikîvala bibe.

¹⁷ “Wê Xudan rojên wisa bîne serê te, serê gelê te û serê mala bavê te ku ji roja Efrayîm ji Cihûdayê veqetiyaye û heta niha, tiştekî wiha nehatiye dîtin. Padîşahê Aşûrê wê bir ser we de bê.

¹⁸ “Wê rojê wê Xudan bi fîkîn gazî mêşên çavkaniyên çemên Misrê û mozên axa Aşûrê bike.

¹⁹ Wê hemû bên û di geliyên kûr de, di qelîştokên zinaran de, di nav hemû devî û diriyan de û li hemû mêrgan bicih bibin.

²⁰ “Wê rojê wê Reb, bi gûzana ji aliyê din ê Çemê Feratê hatiye kirêkirin ku Padîşahê Aşûrê bixwe ye, rih, por û mûyên we kur bike.

²¹ Wê rojê ji qatiya mirovan, zilamê ku bi tenê çêlekeke ciwan û coteke pêz jî xweyî dike,

²² wê bi saya şîrê zêde yê ku distîne, wê nivişk bixwe. Her kesê li welêt sax maye, wê nivişk û hingivê bixwe.

²³ “Wê rojê, wê her rezê ku tê de hezar mêw hene û bihayê wan hezar zîv e, wê bi devî û diriyan tije bibe.

²⁴ Wê mirov bi tîr û kevanan werin wê derê. Çimkî wê tevahiya welêt devî û dirî be.

²⁵ Girên ku berê dihatin tevrikirin û çandin, wê ji tirsa devî û diriyan kes neçê. Wê bibin dera ku dewar lê digerin û di bin lingên pêz de diperçiqin.”