Îşaya 66 - Kurmanji Încîl

Perizîna ku Xwedê dixwaze

¹ Xudan wiha dibêje: “Ezman textê min, Erd pêgeha min e. Hûnê maleke çawa ji min re ava bikin? Dera ku ez bêhna xwe lê vedim li ku ye?

² Destê min ev hemû çêkirin Û ew hemû wisa çêbûn.” Ev e gotina Xudan. “Ez li vî kesê dinêrim, Li kesê bindest, ruhşikestî Û ji ber peyva min dilerize.

³ Kesê dewarekî serjê dike, Wekî wî kesî ye ku mirovekî dikuje. Kesê berxekî dike qurban, Wekî wî kesî ye ku stûyê kûçikekî dişikêne. Kesê pêşkêşiya dexlê pêşkêş dike, Wekî wî kesî ye ku xwîna berazan pêşkêş dike. Kesê wekî pêşkêşiya bîranînê, guniyê dişewitîne, Wekî wî kesî ye ku diperize pûtan. Wan kesan riyên xwe hilbijartin, Canê wan bi kirêtiyên wan xweş e.

⁴ Ezê cezayên wan hilbijêrim Û ya ku ew jê ditirsin bînim serê wan. Çimkî gava min gazî we kir, we bersiv neda, Gava min got, we guhê xwe neda. Wan ya di çavê min de xerab e kir Û ya ku bi dilê min ne xweş e hilbijart.”

⁵ Ya kesên ji ber gotina Xudan dilerizin! Gotina wî bibihîzin! Birayên we ku ji we nefret dikin Û ji bo xatirê navê min we ji nav xwe davêjin, Ew dibêjin: “Erê, bila Xudan birûmet be Ku em şahiya we bibînin!” Lê kesên bên şermezarkirin ew in.

Hêviya Orşelîmê

⁶ Va ye, ji bajêr xirecir. Ji Perestgehê dengek tê, Dengê Xudan ê ku bergîdana dijminên xwe dide!

⁷ Bêyî ku êşê bikişîne wê zarok anî, Bêyî ku êşa wê destpê bike wê kurek anî.

⁸ Kê tiştekî wiha bihîst? Kê tiştên wiha dît? Ma welatek di rojekê de çêdibe? Miletek jinişkave çêdibe? Lê gava êşê bi Siyonê girt, Wê kurên xwe anîn dinyayê.

⁹ Xudan dibêje: “Ez tînim dema zarok anînê, Ma ezê hêza zarokanînê jî nedim?” Xwedayê te dibêje: “Ez hêza zarokanînê didim, Ma ez çawa zikê bigirim?

¹⁰ Hemû kesên ku ji Orşelîmê hez dikin, Pê re şa bin, ji bo wê dilgeş bin! Hemû kesên ji bo wê şînê dikin, Bi zêdebarî pê re dilşa bin!

¹¹ Çimkî hûnê pêsîrên wê yên teselîkar bimijin û têr bibin. Hûnê bi vexwarina zêde ya şîrê wê zewqê bistînin.”

¹² Çimkî Xudan wiha dibêje: “Va ye ezê aştiyê wekî çemekî, Dewlemendiya miletan wekî lehiya rabûyî berdim nav wê. Hûnê ji wê bimijin, di hembêzê de bên hilgirtin Û li ser çokên wê bên hejandin.

¹³ Wekî dayika ku zarokê xwe teselî dike, Ezê we teselî bikim. Hûnê li Orşelîmê bên teselîkirin.”

Serwerî û dadbariya Xwedê

¹⁴ Hûnê bibînin û wê dilê we şa be, Wê hestiyên we wekî giyayê nû teze bibe. Wê bê zanîn ku destê Xudan li ser xulamên wî Û xezeba wî li ser dijminên wî ye.

¹⁵ Çimkî va ye wê Xudan bi êgir were Û wê erebeyên wî yên şer wekî babelîskê bin Ku hêrsa xwe bi xezebê Û erzşikandina xwe bi pêta êgir bergîdan bide.

¹⁶ Çimkî wê Xudan hemû beşer Bi şûr û êgir dadbar bike. Wê kuştiyên Xudan gelek bin.

¹⁷ “Kesên ku ji bo çûyîna bexçeyan xwe pîroz û paqij dikin, li pey kesê li navê xwe diçin û goştê berêz, mişkan û heywanên kirêt ên din dixwin, wê bi hev re biqedin.” Ev e gotina Xudan.

¹⁸ “Çimkî ez kar û fikrên wan dizanim. Dema ku ezê hemû milet û zimanan bidim hev, nêzîk dibe. Wê bên û rûmeta min bibînin.

¹⁹ “Ezê nîşanekê bixim nav wan. Ezê ji wan filitiyan bişînim nav miletan. Ezê bişînim Tarşîşê, Pûtê, Lûdê –welatê tîravêjan– Tûvalê û Yewnanyayê. Ezê bişînim keviyên deryayên dûr ku nav û dengê min nebihîstine û rûmeta min nedîtine. Wê di nav miletan de rûmeta min bidin bihîstin.”

²⁰ Xudan dibêje: “Çawa ku Îsraêlî di taseke paqij de pêşkêşiyeke dexlê tînin Mala Xudan, wê ew jî, ji tevahiya miletan hemû birayên we, bi hespan, bi erebeyên hespan, bi erebeyên sergirtî, bi hêstiran, bi deveyan wekî pêşkêşiya ji bo min bînin çiyayê min ê pîroz Orşelîmê.”

²¹ Xudan dibêje: “Ezê hinekan ji wan jî wekî kahin û Lêwiyiyan hilînim.”

²² Gotina Xudan ev e: “Erd û ezmanên nû yên ku ezê biafirînim li ber min çawa bisekinin, wê ziriyet û navê we jî wisa bisekine.”

²³ Xudan dibêje: “Ji Heyva Nû heta Heyva Nû, ji Septê heta Septê, wê hemû beşer werin û li hizûra min herin ser çokan.”

²⁴ Wê derkevin derve û li cendekên mirovên ku li dijî min serî hildan, binêrin. Çimkî kurmê laşê wan namire û agirê wan natefe. Wê di çavê hemû beşer de kirêt bin.