Îşaya 63 - Kurmanji Încîl

Sohbeta li ser xezeba Xwedê

¹ Ev kî ye ku ji Edomê tê Û bi cilên edimî yên sorbûyî ji Bosrayê tê? Ev kî ye ku bi cilên bi heşmet, Bi mezinbûna hêza xwe dimeşe? “Ew ez im, ez rastiyê dibihîzim Û di rizgarkirinê de hêzdar im.”

² Çima cilên te sorbûyî ne? Çima kincên te wekî kincên kesê di mehserê de, Tirî diguvêşe xuya dikin?

³ “Min mehserê bi tena serê xwe guvaşt Û li ba min ji gelan tu kes tunebû. Min bi hêrsa xwe ew guvaştin Û min bi xezeba xwe ew perçiqandin. Ava wan pijiqî ser cilên min Û hemû cilên min edimîn.

⁴ Çimkî roja tolstandinê di dilê min de bû, Sala rizgarkirina min hatibû.

⁵ Min bala xwe dayê, kesekî alîkar be tunebû, Ez li nebûna kesê ku bibe piştgir şaş û metel mam. Zendê min ji min re rizgarî anî, Xezeba min ji min re bû piştgir.

⁶ Min gel bi hêrsa xwe perçiqandin, Min bi xezeba xwe ew serxweş kirin Û xwîna wan rijand erdê.”

Qenciya mezin a Xudan

⁷ Ezê karên Xudan ên dilovaniyê Û kirinên Xudan ên hêjayî pesindanê bi bîr bînim. Çimkî Xudan ji bo me gelek tişt kirin Û qenciya wî ya bi Mala Îsraêl kiriye mezin e Ku li gorî rehm û dilovaniya xwe ya mezin kiriye.

⁸ Xudan got: “Ew esse gelê min e, Ew kurên bêhîle ne” Û ji wan re bû rizgarkar.

⁹ Di tevahiya tengasiya wan de ew aciz bû. Milyaketê ku ji hizûra wî hat ew rizgar kirin. Erê, Xudan bi hezkirin û rehma xwe ew rizgar kirin, Ew hildan û di hemû rojên borî de ew hilgirtin.

¹⁰ Lê ew bûn serhildêr, Wan Ruhê wî yê Pîroz aciz kir. Loma ew guherî û bû dijminê wan, Wî bi xwe li dijî wan şer kir.

¹¹ Paşê gelê wî rojên berê yên Mûsa bi bîr anî. Ka Yê ku ew bi şivanên kerî re ji deryayê deranî li ku ye? Ka Yê ku Ruhê xwe yê Pîroz xist nav wan

¹² Û zendê berziya wî ya li milê rastê yê Mûsa dimeşand li ku ye? Ka Yê ku avê kir du şeq Û navekî herheyî ji xwe re çêkir li ku ye?

¹³ Ka Yê ku ew di nav avên kur re derbas kirin? Ew wekî hespekî di deştê re çû û neterpilî.

¹⁴ Wekî keriyê dibin deştê, Ruhê Xudan rihetî da wan. Te bi vî awayî rêberiya gelê xwe kir Û ji xwe re navekî berz çêkir.

Duaya dilovanî û alîkariyê

¹⁵ Ji ezmanan binêre, Ji cihê pîrozî û berziya xwe bibîne. Ka xîret û hêzdariya te li ku ye? Bêrîkirina dilê te û rehma te ji me hat texsîrkirin.

¹⁶ Çimkî bavê me tu yî, Tevî ku Îbrahîm bi me nizane Û Îsraêl me nas nake. Tu ya Xudan, tu bavê me yî. Ji demên berê ve navê te rizgarkarê me ye.

¹⁷ Ya Xudan, tu ji bo çi me ji riyên xwe averê dikî? Çima tu dilê me hişk dikî ku em ji te netirsin? Ji bo xatirê xulamên xwe, Ji bo eşîrên ku mîrasa te ne bi şûn de were!

¹⁸ Gelê te yê pîroz ji bo demeke kurt bû xweyî mîras, Lê neyarên me Pîrozgeha te binpê kirin.

¹⁹ Em ji bo demeke dirêj bûn miletekî ku te serweriya xwe li ser wî nekiriye, Em bûn kesên ku bi navê te nehatine gazîkirin.