Îşaya 58 - Kurmanji Încîl

Rojiya rast

¹ “Bi dengê bilind gazî bikin, Xwe nedin paş! Dengê xwe wekî boriyê bilind bikin! Ji gelê min re serhildana wî Û ji Mala Aqûb re gunehên wî bibêjin.

² Dîsa jî her roj ew li min digerin Û dilê wan bi zanîna riyên min xweş dibin. Wekî miletekî ku rastiyê pêk aniye Û dev ji hikmên Xwedê bernedaye, Ew ji min hikmên rast dixwazin Û dilê wan bi nêzîkbûna Xwedê xweş dibin.

³ Dibêjin: ‘Em rojî digirin, Çima tu nabînî? Me canê xwe nizim kir, Çima tu pê nizanî?’ “Va ye, di roja hûn rojî digirin de, Hûn li pey kêfa xwe ne Û zorê li hemû karkerên xwe dikin.

⁴ Va ye, hûn bi tenê ji bo şer û pevçûnê, Bi tenê ji bo bi kulma xerabiyê lêxin rojî digirin. Bi vê rojîgirtina wekî îro, Wê li ezmanan dengê we neyê bihîstin.

⁵ Ma rojiya ku min hilbijart ev bû? Ma roja ku mirov canê xwe nizim dike, wiha dibe? Ma divê mirov wekî zilê, serê xwe bitewîne Û li ser çûx û xweliyê rûne? Ma ji vê re hûn dibêjin rojî Û roja ku Xudan razî dibe?

⁶ Ma rojiya ku min hilbijart ne ev e? Sistkirina werîsên xerabiyê, Vekirina nîran, berdana bindestan Û şikandina her cure nîran ne ev e?

⁷ Ma bi birçiyan re parîkirina nên, Li mala xwe hewandina bindestên bêmal, Cilûbergkirina kesên tazî ku hûn dibînin Û bi merivên xwe re alîkarîkirin ne ev e?

⁸ Wî çaxî wê ronahiya we wekî seherê derkeve, Hûnê zû şifayê bibînin. Wê rastiya we li pêşiya we here, Wê rûmeta Xudan parêzvanê li pey we be.

⁹ Wî çaxî gava hûn bikin gazî, Wê Xudan bersiva we bide. Hûnê bikin hewar Û wê bêje: ‘Va me ez!’ “Heke hûn nîr, Nîşandana tiliya xwe Û gotina xerab ji nava xwe rakin,

¹⁰ Heke hûn bidin kesên birçî Û canê bindestan têr bikin, Wî çaxî wê ronahiya we ji nav tariyê derkeve, Wê taristana we bibe wekî tava danê nîvro.

¹¹ Wê Xudan hergav rê nîşanî we bide, Li erdên ziwa canê we têr bike, Hestiyên we asê bike Û hûnê bibin wekî bexçeyeke avî, Hûnê bibin wekî kaniyeke ku ava wê naçike.

¹² “Wê kesê ji te, wêraneyên kevin ava bike, Tê li ser bingeha nifşan bilind bikî. Wê ji bo te: ‘Dagirtiyê qelîştokên dîwêr, Avakarê kuçeyên ku niştecih tê de rûnin’ bê gotin.

¹³ “Heke tu Roja Septê binpê Û di roja min a pîroz de daxwaza dilê xwe nekî, Heke tu ji Roja Septê re: ‘Xweş e’ Û ji roja Xudan a pîroz re: ‘Birûmet e’ bêjî, Heke tu rûmetê bidî wê rojê, di riya xwe de nemeşî, Nedî pey daxwaza dilê xwe û gotinên vala nekî,

¹⁴ Wê gavê wê dilê te bi Xudan xweş be, Ezê te derxim derên bilind ên dinyayê. Ezê mîrasa Aqûbê bavkalê te Bi te bidim xwarin.” Çimkî devê Xudan wiha gotiye.