Îşaya 48 - Kurmanji Încîl

Serhişkiya gelê Îsraêl

¹ “Ya Mala Aqûb, vê bibihîze! Hûn bi navê Îsraêl hatin gazîkirin, Ji ziriyeta Cihûdayê derketin, Bi navê Xudan sond dixwin Û gazî Xwedayê Îsraêl dikin, Lê ne bi rastî û dilsozî.

² Çimkî hûn diyar dikin ku Hûn ji bajarê pîroz in Û xwe dispêrin Xwedayê Îsraêl. Navê wî Xudanê Karîndar e.

³ “Min tiştên berê ji demên berê ve gotin. Ji devê min derketin, Min ew dan bihîstin. Paşê min ew jinişkave kirin Û ew pêk hatin.

⁴ Ez bi serhişkiya te dizanim. Stûyê te, parsûya te hesin e, Eniya te ji tûnc e.

⁵ Min ji demên berê ve ev ji te re ragihand, Bêyî ku çêbin bi te da bihîstin Ku tu nebêjî ‘Pûtê min ev çêkirin, Pûtê min ê rijandî û qewirandî ev emir da.’

⁶ Te ev bihîstin, niha li hemûyan binêre. Ma tê ranegihînî? Ezê ji niha ve tiştên nû, Tiştên veşartî yên tu nizanî bi te bidim bihîstin.

⁷ Ew ne ji demên berê ve, Niha hatin afirandin. Beriya îro te ew nebihîstibûn Ku tu nebêjî: ‘Min ev zanibûn.’

⁸ Te tu caran nebihîstibû, tu caran nizanibû, Ji demên berê ve jî guhên te ne vekirî bûn. Çimkî min zanibû tu gelekî xayîn î Û hê ji zikmakî ve ji te re serhildêr dihate gotin.

⁹ Ji bo xatirê navê xwe Ez hêrsa xwe bi derengî dixim. Ji bo pesindana navê xwe Ez ji bo te xwe radigirim Ku te navêjim.

¹⁰ Va ye, min tu sefandî, lê ne wekî zîv. Min tu di êtûna tengasiyê de ceribandî.

¹¹ Ez vê ji bo xwe, belê ji bo xwe dikim. Çima navê min bê mirdarkirin?! Ez rûmeta xwe nadim ên din.

Wê Îsraêl rizgar bibe

¹² “Ya Aqûb! Ya Îsraêlê ku min gazî kiriye, Guhdariya min bike! Ez ew im, pêşî û paşî jî ez im.

¹³ Bingeha dinyayê min bi destê xwe danî, Destê min ê rastê jî ezman pehn kir. Gava ez gazî wan dikim, Bi hev re li ber min disekinin.

¹⁴ “Hûn tev bicivin û bibihîzin! Ma ji nav wan kî ev dan bihîstin? Kesê ku Xudan jê hez dike, Wê daxwaza wî li dijî Babîlê pêk bîne Û wê zendê wî li ser Kildaniyan be.

¹⁵ Min got, belê min gazî wî kir. Min ew anî û wê di riya xwe de bi ser bikeve.

¹⁶ “Nêzîkî min bin, vê bibihîzin! Min ji destpêkê ve bi dizî negot Û ji roja ku pêk hat ve ez li wê derê bûm.” Niha Reb Xudan, min û Ruhê xwe dişîne.

¹⁷ Xudan, Pîrozê Îsraêl ê Rizgarkarê te wiha dibêje: “Xwedayê te Xudan ez im Ku ji bo te yê bikêr hînî te dike Û di riya tu diçiyê de te dimeşîne.”

¹⁸ “Xwezî te baş guhê xwe dabûya emrên min! Wî çaxî wê aştiya te wekî çeman Û edaleta te jî wekî sêlaka deryayê bûya.

¹⁹ Wî çaxî wê ziriyeta te wekî sêlakê Û şaxên te wekî libên sêlakê bûna. Wê navê wan nehata birîn, Li ber min tune nedibû.”

²⁰ Ji Babîlê derkevin! Ji Kildaniyan birevin! Bi qîrîna şahiyê vê ragihînin, Bidin bihîstin, heta binê dinyayê belav bikin. Bêjin: “Xudan Aqûbê xulamê xwe rizgar kir!”

²¹ Gava wî ew li derên beriyê da meşandin Ew tî nebûn. Wî ji bo wan ji zinêr av herikand, Wî zinar qelaşt û av da pijiqandin.

²² Xudan dibêje: “Aştî ji xeraban re tuneye.”