Îşaya 39 - Kurmanji Încîl

Bêaqiliya Hîzqiya

¹ Wê demê Merodak-Baladanê kurê Baladanê Padîşahê Babîlê, ji Hîzqiya re name û diyariyek şandin. Çimkî wî bihîstibû ku Hîzqiya nexweş ketiye û baş bûye.

² Hîzqiya bi wan şa bû û mala tiştên hêja, zêr û zîv, biharat û rûnê bêhnxweş, tevahiya cebilxane, hemû tiştên odeyên xezîneya xwe nîşanî wan da. Tiştek li qesir û tevahiya welatê wî nema ku Hîzqiya nîşanî wan neda.

³ Îşayayê Pêxember hat ba Hîzqiyayê Padîşah û jê re got: “Van zilaman çi got? Ji ku derê hatine ba te?” Hîzqiya got: “Ji welatekî dûr, ji Babîlê hatine ba min.”

⁴ Îşaya got: “Li qesra te çi dîtin?” Hîzqiya got: “Her tiştên di qesra min de heye dîtin, tiştek nema ku min ji xezîneyên xwe nîşanî wan neda.”

⁵ Îşaya ji Hîzqiya re got: “Li gotina Xudanê Karîndar guhdarî bike.

⁶ Xudan dibêje: ‘Wê ew roj were ku hemû tiştên di qesra te de û hemû tiştên heta niha bav û kalên te dane hev, wê bibin Babîlê. Wê tu tişt nemîne.

⁷ Hinek ji kurên te, yên ji bedena te çêbin, wê bibin û li qesra Padîşahê Babîlê nemêr bikin.’”

⁸ Hîzqiya ji Îşaya re got: “Gotina Xudan a ku tu dibêjî baş e.” Çimkî di dilê xwe de digot: “Jixwe wê di rojên min de aştî û ewlehî pêk bê.”