Îşaya 29 - Kurmanji Încîl

Wey li Bajarê Dawid

¹ Wey li Ariyêl, Ariyêl! Li bajarê ku Dawid artêşgeh lê danî! Keremke! Salan bavêje ser salan! Bila cejn ji hev neqetin!

² Lê ezê Ariyêlê bixim tengasiyê. Wê bibe şîn û girîn. Wê Orşelîm ji bo min bibe wekî ariyêlekê.

³ Ezê li dijî te artêşgehê çeper bikim, Ezê bi bircan te dorpêç bikim, Li ber sûrên xwe palan çêkim.

⁴ Tê bêyî nizimkirin Û ji erdê bipeyivî. Wê ji nav tozê gotina te were. Wê dengê te wek dengê miriyan ji erdê were, Wê gotina te bibe pistepist Û ji nav axê derkeve.

⁵ Êrê wê qelebalixa dijminên te wek toza hûr be, Wê qelebalixa zordaran wek hûrika kayê bifire. Lê di cih de, jinişkave,

⁶ Wê Xudanê Karîndar Bi dengê brûskê, Bi erdhej û xirecirê, Bi bahoz û taviyê, Bi pêta agirê bi şewat, Te ceza bike.

⁷ Wê qelebalixa hemû miletan a li dijî Ariyêlê şer dikin, Hemû kesên li dijî wê û birca wê şer dikin Yên wê dixin tengasiyê, Wê wekî xewnê, Wekî dîtiniya şevê bin.

⁸ Çawa ku mirovê birçî Di xewnê de xwarinê dixwe Û çaxê hişyar be, hê birçî ye, Çawa ku mirovê tî Di xewnê de avê vedixwe Û çaxê hişyar be, hê ji tîbûnê helak dibe, Qelebalixa hemû miletan wê wiha be Ku li dijî Çiyayê Siyonê şer dikin.

⁹ Xwe şaşomaşo bikin, Şaş û metel bimînin. Xwe kor bikin û nebînin. Serxweş bin, lê ne bi şerabê, Bişewişin, lê ne ji ber meyê.

¹⁰ Çimkî Xudan ruhekî xewa giran Bi ser we de rijand. Pêxemberno! Wî çavên we girtin! Zanyarno! Wî serên we nixamtin!

¹¹ Ji bo we, her dîtinî Bû wekî gotinên nivîsa morkirî. Heke wê bidin kesê bi xwendinê dizane Û bibêjin: “Em lava dikin, tu vê nivîsê bixwînî” Wê bibêje: “Ez nikarim, çimkî morkirî ye.”

¹² Heke ew nivîsê bidin kesê bi xwendinê nizane Û bibêjin: “Em lava dikin, tu vê nivîsê bixwînî” Ew jî dibêje: “Ez bi xwendinê nizanim.”

¹³ Reb got: “Ev gel bi devê xwe nêzîkî min dibe Û bi lêvên xwe rûmetê dide min. Lê dilê wan ji min dûr e. Tirsa wan a ji min jî, Tenê emrên mirovan in Ku ji wan hîn bûne.

¹⁴ Loma ezê careke din kerametan nîşanî vî gelî bidim, Erê ezê karekî nûwaze û matmayî bikim. Wê şehrezabûna şehrezayan nemîne Û fêmdariya fêmdaran bê veşartin.”

¹⁵ Wey li kesên ku pîlanên xwe Ji Xudan di kûrahiyê vedişêrin. Karên wan di tariyê de ne. Ew dibêjin: “Ma kî me dibîne? Ma kî bi me dizane?”

¹⁶ We her tiştî serobino kir! Ma cerçêker bi gilê re yek e? Ma avahî ji bo kesê ku ew çêkiriye dikare bibêje: “Ma wî ez çêkirime?!” Ma tiştê ku şikil lê hatiye dayîn, Dikare ji bo kesê ku şikil daye re bibêje: “Ma ew ji tiştekî fêm nake?!”

Hêviya pêşerojê

¹⁷ Ma wê di demeke nêzîk de Lubnanê nebe axeke bi ber? Ma wê zeviyeke bi ber nebe daristan?

¹⁸ Wê rojê wê mirovên ker peyvên nivîsê bibihîzin, Wê di nav dû û tariya wan de Çavên koran van tiştan bibînin.

¹⁹ Wê bindest şahiya xwe ya bi Xudan zêde bikin, Hejarên nav mirovan bi Pîrozê Îsraêl şa bin.

²⁰ Çimkî wê zordar tune be, Wê tinazkar nemîne. Hemû kesên ji bo xerabiyê disekinin, Wê bên telefkirin.

²¹ Kesên bi gotinên xwe Mirovan sûcdar dertînin, Li dijî dadgerê dergehê bajêr dafik datînin Û bêsedem heqê rastan dixwin. Wê bên telefkirin.

²² Loma Xudanê ku Îbrahîm rizgar kiriye li ser Mala Aqûb wiha dibêje: “Wê êdî Aqûb şermezar nebe, Wê rûyê wî neçilmise.

²³ Çimkî gava ew zarokên xwe li ba xwe bibîne Ku karên destê min in, Wê zarok navê min pîroz bikin. Wê Pîrozê Aqûb pîroz bikin Û ji Xwedayê Îsraêl bitirsin.

²⁴ Kesên ji ruh averê bûne jî, Wê bigihîjin fêmdariyê. Kesên dikin pitepit, Wê bixwazin hîn bibin.”