Îşaya 27 - Kurmanji Încîl

Rizgariya gelê Îsraêl

¹ Wê rojê wê Xudan Bi şûrê xwe yê dijwar, mezin û hêzdar, Livyetanê marê ku zû direve, Livyetanê marê ku fetlometlo diçe, ceza bike. Wê ejderhayê li deryayê bikuje.

² Wê rojê wê Xudan bêje: “Ji bo rezê xweşik, bistrînin!

³ Ez Xudan, ez rezvanê wî me. Ez hergav av didimê. Ji bo tu kes xisarê nedê, Ez bi şev û roj diparêzim.

⁴ Li ba min xezeb tuneye. Heke ew devî û dirî bide min, Ezê herim û êrîşê wî bikim Û bi tevahî bişewitînim.

⁵ An na, bila xwe bi hêza min ve bigire. Bi min re aştiyê çêke, Bi min re aştiyê çêke.”

⁶ Wê di rojên bê de Aqûb kok bide, Wê Îsraêl bûtik bide, kulîlk veke Û tevahiya dinyayê bi fêkiyan dagire.

⁷ Ma wî çawa li kesên li wan xistine xist, Wisa li wan jî nexist? Çawa kesên ku ew kuştin hatin kuştin, Ma ew jî nehatin kuştin?

⁸ Xudan bi qewitandin û sirgûnê ew dadbar kirin. Wî bi hilma xwe ya dijwar, Di roja bayê rojhilat de berda wan.

⁹ Loma wê sûcê Aqûb bi vê bê bexişandin, Wê tevahiya berê rakirina gunehên wan wiha pêk bê: Wê hemû kevirên gorîgehê, Wekî kilsa kutayî biperçiqîne. Êdî wê ne pûtekî Aşêrayê Ne jî gorîgehên bixûrê li ser piyan bimînin.

¹⁰ Çimkî bajarê bisûr bi tena serê xwe, Wekî çolê hatiye berdan Û bûye warekî bêkes. Wê golik li wê derê biçêrin, mexel bin. Wê şaxên wê bixwin û biqedînin.

¹¹ Gava guliyên wê hişk bibin, Wê bên jêkirin. Wê jin werin û wan bişewitînin. Çimkî ev gel fêm nake. Loma wê afirandarê wan Li ber wan nekeve, Yê ku şikil daye wan, Wê rehmê li wan neke.

¹² Wê rojê wê Xudan ji Ferata bi coş biherike heta Geliyê Misrê, bêndera xwe gêre bike û yek bi yek we bide hev, ya Îsraêlîno!

¹³ Wê rojê wê li boriya mezin bê xistin û kesên li welatê Aşûrê li ber helakbûnê ne û kesên li welatê Misrê li sirgûnê ne vegerin. Wê li Çiyayê Pîroz, li Orşelîmê li ber Xudan çok bidin.