Îşaya 2 - Kurmanji Încîl

Çiyayê Xudan

¹ Dîtiniya Îşayayê kurê Amots a li ser Cihûda û Orşelîmê:

² Di rojên pêş de, Wê çiyayê Mala Xudan bê danîn Ku bibe çiyayê herî bilind. Wê bi ser hemû giran bikeve Û hemû milet biherikinê.

³ Wê pir gel herinê û bêjin: “Werin Çiyayê Xudan, Werin, em herin Mala Xwedayê Aqûb, Ku ew riyên xwe hînî me bike Û em di rêçikên wî de bimeşin.” Çimkî wê rê û rêbaz ji Siyonê Û gotina Xudan ji Orşelîmê derkeve.

⁴ Wê di nav miletan de dadbariyê bike Û meseleyên pir gelan çareser bike. Wê gel şûrên xwe bikin gîsin Û rimên xwe bikin kêra rezvaniyê. Wê milet li dijî hev şûr ranekin, Êdî hînî şer nebin.

⁵ Ya Mala Aqûb, werin em di ronahiya Xudan de rêve herin.

Roja Xudan

⁶ Ya Xudan, te gelê xwe, Mala Aqûb berda. Çimkî dilê wan bi baweriyên ji rojhilat tên tije bû. Ew jî wek Filîstiyan bû sêrbaz Û tevî zarokên xerîban dest dane hev.

⁷ Welatê wan bi zêr û zîv tije ye, Dawiya xezîneyên wan tuneye. Welatê wan bi hespan tije ye, Dawiya erebeyên wan ên şer tuneye.

⁸ Welatê wan bi pûtan tije ye. Ew li ber tiştên bi destên xwe, Tiştên bi tiliyên xwe çêkirine diçin ser çokan.

⁹ Mirov hatin tewandin, Herkes hat nizimkirin. Wan nebexişîne, ya Xudan!

¹⁰ Ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Herin xwe bispêrin zinaran Û xwe di nav tozê de veşêrin.

¹¹ Wê çavên bilind bên nizimkirin, Pozbilindiya mirovan bê şikandin. Wê rojê wê tenê Xudan bê berzkirin.

¹² Çimkî roja Xudanê Karîndar, Wê li dijî hemû qure û pozbilindan be. Wê rojê hemû kesên hatine bilindkirin, Wê bêne nizimkirin.

¹³ Wê li dijî hemû darên sedrê yên berz û bilind ên Lubnanê, Li dijî hemû darmaziyên Başanê,

¹⁴ Li dijî tevahiya çiyayên bilind, Li dijî tevahiya girên mezin,

¹⁵ Li dijî hemû bircên bilind, Li dijî hemû sûrên asê,

¹⁶ Li dijî tevahiya gemiyên Tarşîşê Û wê li dijî tevahiya keştiyên xweş be.

¹⁷ Wê pozbilindiya mirovan bê şikandin Û quretiya wan bê nizimkirin. Wê rojê wê tenê Xudan bilind be

¹⁸ Û wê pût bi tevahî ji holê rabin.

¹⁹ Çaxê Xudan rabe dinyayê bitirsîne, Wê mirov ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Bikevin şikeftên zinaran û qulên axê.

²⁰ Wê rojê wê mirov Pûtên zêrîn û zîvîn ên ji bo perizîna xwe çêkirine, Bivirvirînin şevşevok û koremişkan.

²¹ Çaxê Xudan rabe ku dinyayê bitirsîne, Wê mirov ji ber tirs û xofa Xudan, Ji ber rewnaqiya wî, Bikevin qelîştokên zinaran Û şikeftên zinarên bilindciyan.

²² Êdî baweriya xwe bi mirovan neyîne, Roj tê nefes lê namîne. Ma qedrê wî çi ye?