Îşaya 16 - Kurmanji Încîl

¹ Ji serwerê welêt re berxan bişînin, Ji Selayê, di riya beriyê re, Ji Çiyayê Siyona keç re bişînin.

² Çawa çivîk baskên xwe dihejînin, Çawa ji hêlîna xwe têne belavkirin, Keçên Moavê jî wê di bihorên Arnonê de wisa bin.

³ Ew lava dikin û dibêjin: “Şîretan li me bike, Ji bo me biryarê bide. Bila wekî hênikahiya şevê, Di nava rojê de siya te li ser me be. Me qewitandiyan veşêre, Me filitiyan nede dest.

⁴ Bila qewitandiyên Moavê li ba te bimînin, Sitara me ji wî kesî bike ku xera dike.” Gava zordar neman û xerakirin sekinî, Gava kesên bi lingên xwe diperçiqînin ji welêt rabûn,

⁵ Wê di konê Dawid de Textek bi dilovanî bê xurtkirin. Wê li ser têxt kesê dilsoz rûne, Serwerê ku li heqiyê bigere Û di kirina edaletê de bilezîne.

⁶ Me quretiya Moavê bihîst, Xwe zêde eciband! Belê me quretî, pozbilindî û xezeba wê bihîst, Lê pesindana wê pûç û vala ye.

⁷ Loma wê Moavî bikin zarîn, Wê hemû ji xwe re bikin zarîn. Wê ji bo bastîqên tirî yên Qîr-Herasetê, Bi hewareke şewat şînê bikin.

⁸ Çimkî zeviyên Heşbonê çilmisî bûn. Mêwên Sîvmayê jî çilmisî bûn Ku çiqlên wan ên bijare Mîrên miletan ser Û digihîştin Yazêrê, Beriyê dinixamtin. Şaxê wan pehn dibûn, Golê derbas dikirin.

⁹ Loma ji bo mêwên Sîvmayê, Ez jî bi giriyê Yazêrê digirîm. Ya Heşbon û Êlele, Ezê te bi hêsirên çavên xwe şil bikim! Çimkî qîrîna şahiyê li ser fêkiyên havînê, Li ser dexla te ya rakirî ketiye.

¹⁰ Ji zeviya berdar, kêf û şahî hatin rakirin. Ji rezan ne dengê stranan, Ne qîrîna şahiyan, Ne jî kesên li mehseran tirî diguvêşin man. Min dawiya şahiya wan anî.

¹¹ Loma kezeba min ji bo Moavê, Hinavê min ji bo Qîr-Herasetê wekî çengê dinale.

¹² Wê Moav hilkişe Bilindciyê perizînê xwe biwestîne, Ji bo duakirinê bikeve pîrozgehê. Lê hemû pûç û vala ye!

¹³ Ev e gotina Xudan ku ji berê ve li ser Moavê gotiye.

¹⁴ Lê niha Xudan dibêje: “Tam piştî sê salan, wê rûmeta Moavê, tevî hemû qelebalixa wê ya mezin rezîl bibe. Kêm kesên saxmayî jî, wê bêhêz bibin.”